Tłumaczenia dla hasła „wykonywanym“ w polsko » niemiecki słowniku

wykonywać <‑nuje; f. dk. wykonać> [vɨkonɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wykonywać (urzeczywistniać):

wykonywać obowiązki, plan

ausführen

wykonywać obowiązki, plan

erfüllen

wykonywać polecenie

ausfüllen

wykonywać operację, eksperyment

durchführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

ausführen

wykonywać robotę, ćwiczenie

erledigen

wykonywany zawód

ausgeübter Beruf r.m.

wykonać wyrok

ein Urteil vollstrecken

2. wykonywać (produkować):

wykonywać odlew, otwór, obrót

ausführen

wykonywać odlew, otwór, obrót

fertig stellen

wykonany z czegoś

aus etw hergestellt

3. wykonywać (odtwarzać):

wykonywać koncert, taniec, utwór

aufführen

wykonalny [vɨkonalnɨ] PRZYM.

1. wykonalny podn. (możliwy do wykonania):

wykonalny zadanie

ausführbar

wykonalny zadanie

machbar

2. wykonalny PR.:

wykonalny

vollstreckbar

wykonanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [vɨkonaɲe] RZ. r.n.

1. wykonanie (czynność):

wykonanie

Ausführung r.ż.

niemożliwy do wykonania

unausführbar

2. wykonanie (jakość):

wykonanie

Ausführung r.ż.

doskonałe wykonanie

perfekte Ausführung

3. wykonanie (odtworzenie: utworu, piosenki):

wykonanie

Vortrag r.m.

wykonanie

Ausführung r.ż.

wykonawczy [vɨkonaftʃɨ] PRZYM. PR.

wykonawczy organ

Vollstreckungs-

przepisy wykonawcze

Ausführungsbestimmungen r.ż. l.mn.

tytuł wykonawczy

Vollstreckungsbefehl r.m.

tytuł wykonawczy

Vollstreckungstitel r.m.

władza wykonawcza

Exekutive r.ż.

I . wykopywać <‑puje; f. dk. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. wykopywać (tworzyć):

wykopywać dół, rów

graben

wykopywać dół, rów

ausheben

2. wykopywać (wydobywać):

wykopywać ziemniaki

roden

II . wykopywać <‑puje; f. dk. wykopać> [vɨkopɨvatɕ] CZ. cz. zwr. (wydostawać się)

wykopywać

sich B. herausgraben

wykonawczyni [vɨkonaftʃɨɲi] RZ. r.ż.

wykonawczyni → wykonawca

Zobacz też wykonawca

wykonawca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [vɨkonaftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp podn.

1. wykonawca:

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Ausführende(r) mf

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Auftragnehmer(in) r.m. (r.ż.)

wykonawca (testamentu, wyroku)

Vollstrecker(in) r.m. (r.ż.)

2. wykonawca (odtwórca: roli, utworu):

wykonawca

Darsteller(in) r.m. (r.ż.)

wykonawca

Ausführende(r) mf

wykończony [vɨkoj̃tʃonɨ] PRZYM.

1. wykończony (wykonany):

wykończony dom

fertig gestellt

wykończony przedmiot

ausgearbeitet

2. wykończony pot. (zmęczony):

wykończony człowiek

erledigt pot.

wykończony człowiek

fertig pot.

być wykończonym

k o sein pot.

być wykończonym

wie erschlagen sein pot.

wykonawca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [vɨkonaftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp podn.

1. wykonawca:

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Ausführende(r) mf

wykonawca (realizator: robót, projektu, zlecenia)

Auftragnehmer(in) r.m. (r.ż.)

wykonawca (testamentu, wyroku)

Vollstrecker(in) r.m. (r.ż.)

2. wykonawca (odtwórca: roli, utworu):

wykonawca

Darsteller(in) r.m. (r.ż.)

wykonawca

Ausführende(r) mf

wykonawstwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [vɨkonafstfo] RZ. r.n. podn.

wykonawstwo

Ausführung r.ż.

wykonawstwo

Realisierung r.ż.

wykolejony [vɨkolejonɨ] PRZYM.

1. wykolejony (taki, który wypadł z szyn):

wykolejony pociąg

entgleist

2. wykolejony (zdeprawowany):

wykolejony człowiek

heruntergekommen pot.

wykołować [vɨkowovatɕ] f. dk., wykołowywać [vɨkowovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. pot.

wykołować

verschaukeln pot.

wykołować

[he]reinlegen pot.

I . wykopyrtnąć <‑nie> [vɨkopɨrtnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (umrzeć)

wykopyrtnąć

den Löffel abgeben pot.

II . wykopyrtnąć <‑nie> [vɨkopɨrtnoɲtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (upaść)

wykopyrtnąć

hinknallen pot.

wykopyrtnąć

auf die Nase fallen pot.