W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „Abschlissend“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ạbschließend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
ạb|schließen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
ạbschreckend: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
ạb|schlagen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|schlaffen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
ạb|schleifen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ạb|schleppen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
verschlịssen: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
zerschlịssen: przymiotnik i przysłówek
Ạbschluss: rzeczownik
ạb|schlachten: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
Ạbschlämmen: rzeczownik
Ạbschlussort: rzeczownik
abschließbar: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: abschließend , abschließen , zerschlissen , verschlissen , abschleppen , abschleifen , abschlaffen , abschlagen , abschreckend , Abschlussort , Abschlämmen , abschlachten , Abschluss i abschließbar

I . ạbschließend [ˈapʃliːsənt] PRZYM.

abschließend Bemerkung:

abschließend

II . ạbschließend [ˈapʃliːsənt] PRZYSŁ.

abschließend bemerken:

abschließend

abschließend

abschließend

na zakończenie

I . ạb|schließen CZ. cz. przech. irr

1. abschließen (zuschließen):

abschließen Schrank, Wohnung

zamykać [f. dk. zamknąć] na klucz

du musst die Tür noch abschließen

musisz jeszcze zamknąć drzwi na klucz

2. abschließen (absolvieren):

abschließen Schule

mit abgeschlossenem Studium

z ukończonymi studiami

3. abschließen (vereinbaren):

abschließen Geschäft

abschließen Versicherung

zawierać [f. dk. zawrzeć]

[mit jdm] einen Vertrag abschließen (Kunde)

zawierać [f. dk. zawrzeć] [z kimś] umowę

sie schließt oft Pferdewetten ab

[ona] często gra na wyścigach konnych

4. abschließen (beenden):

abschließen Rede, Konferenz, Tagung

kończyć [f. dk. za‑]

5. abschließen FIN.:

abschließen Konto, Bücher

zamykać [f. dk. zamknąć]

ein Geschäftsjahr mit einem Gewinn/Verlust abschließen von ...

zamykać [f. dk. zamknąć] rok bilansowy zyskiem/stratą w wysokości...

6. abschließen (Abschluss bilden):

abschließen

stanowić zewnętrzną warstwę

die Oberhaut schließt die Haut nach außen ab

naskórek r.m. stanowi zewnętrzną warstwę skóry

II . ạb|schließen CZ. cz. nieprzech. irr

1. abschließen (mit Schlüssel):

abschließen

zamykać [f. dk. zamknąć] na klucz

2. abschließen FIN.:

mit einem Fehlbetrag abschließen

zamykać [f. dk. zamknąć] deficytem

3. abschließen (zum Abschluss bringen):

mit der Vergangenheit abschließen

zrywać [f. dk. zerwać] z przeszłością

mit jdm abschließen

zerwać z kimś

4. abschließen (eingefasst sein):

mit einer Borte/Verzierung abschließen

być wykończonym taśmą/ornamentem

III . ạb|schließen CZ. cz. zwr. irr (sich isolieren)

sich von jdm/etw [o. gegen jdn/etw] abschließen

izolować [f. dk. od‑] się od kogoś/czegoś

der Eremit hat sich völlig abgeschlossen

pustelnik r.m. zupełnie się odizolował

I . ạbschreckend PRZYM. (einschüchternd, warnend)

abschreckend Wirkung

abschreckend Eindruck

abschreckend Hässlichkeit

abschreckendes Beispiel

odstraszający przykład r.m.

II . ạbschreckend PRZYSŁ.

abschreckend wirken (Strafe)

działać [f. dk. po‑] odstraszająco

I . ạb|schlagen CZ. cz. przech. irr

1. abschlagen (abhauen):

abschlagen Zweig

odrąbywać [f. dk. odrąbać]

jdm den Kopf abschlagen

ucinać [f. dk. uciąć] komuś głowę

2. abschlagen (fällen):

abschlagen Baum

ścinać [f. dk. ściąć]

3. abschlagen (abtrennen):

abschlagen Henkel, Ecke

odtłukiwać [f. dk. odtłuc]

4. abschlagen (ablehnen):

abschlagen Einladung

odrzucać [f. dk. odrzucić]

jdm eine Bitte abschlagen

odmawiać [f. dk. odmówić] czyjejś prośbie

5. abschlagen SPORT:

den Ball abschlagen

wykopywać [f. dk. wykopać] piłkę

6. abschlagen WOJSK.:

abschlagen Angriff

odpierać [f. dk. odeprzeć]

II . ạb|schlagen CZ. cz. nieprzech. irr (Torwart)

wykopywać [f. dk. wykopać] piłkę

I . ạb|schlaffen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

abschlaffen

padać [f. dk. paść] ze zmęczenia

abschlaffen

opadać [f. dk. opaść] z sił

abgeschlafft sein

być wykończonym pot.

II . ạb|schlaffen CZ. cz. przech. pot.

abschlaffen

wykańczać [f. dk. wykończyć ]pot.

I . ạb|schleifen CZ. cz. przech. irr

1. abschleifen (entfernen):

abschleifen

zeszlifowywać [f. dk. zeszlifować]

2. abschleifen (glätten, abfeilen):

abschleifen Oberfläche, Metall, Edelsteine

oszlifowywać [f. dk. oszlifować]

abschleifen Parkett

II . ạb|schleifen CZ. cz. zwr. irr

1. abschleifen:

abschleifen (sich abnutzen) (Belag, Unebenheit)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

2. abschleifen fig:

abschleifen

nabierać [f. dk. nabrać] ogłady

abschleifen

das schleift sich noch ab

to się jeszcze dotrze

I . ạb|schleppen CZ. cz. przech.

1. abschleppen (wegziehen):

abschleppen

odciągać [f. dk. odciągnąć]

abschleppen

odholowywać [f. dk. odholować]

2. abschleppen pot. (mitnehmen):

jdn abschleppen

zawlekać [f. dk. zawlec] kogoś pot.

II . ạb|schleppen CZ. cz. zwr. pot.

abschleppen

męczyć [f. dk. na‑] się [nosząc ciężkie rzeczy] pot.

sie schleppte sich mit schweren Kartons ab

namęczyła się nosząc te ciężkie kartony

I . verschlịssen [fɛɐ̯ˈʃlɪsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verschlissen pp von verschleißen

II . verschlịssen [fɛɐ̯ˈʃlɪsən] PRZYM.

verschlissen Kleidung, Material:

verschlissen

verschlissen

Zobacz też verschleißen

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

zerschlịssen [tsɛɐ̯ˈʃlɪsən] PRZYM.

zerschlissen → verschlissen

Zobacz też verschlissen , verschleißen

I . verschlịssen [fɛɐ̯ˈʃlɪsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verschlissen pp von verschleißen

II . verschlịssen [fɛɐ̯ˈʃlɪsən] PRZYM.

verschlissen Kleidung, Material:

verschlissen

verschlissen

I . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

verschleißen (Material)

ścierać [f. dk. zetrzeć] się

verschleißen (Maschine)

zużywać [f. dk. zużyć] się przez tarcie

schnell verschleißend

szybko zużywający się

II . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. przech. (verbrauchen)

verschleißen Schuhe

zniszczyć chodzeniem

verschleißen Schuhe

znosić pot.

verschleißen Kleidung

zniszczyć noszeniem

verschleißen Kleidung

wyświechtać pot.

verschleißen Reifen

ścierać [f. dk. zetrzeć]

verschleißen Nerven

zniszczyć pot.

III . verschle̱i̱ßen <verschleißt, verschliss, verschlissen> [fɛɐ̯ˈʃlaɪsən] CZ. cz. zwr.

verschleißen (Kleidung, Hose)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

verschleißen (Schuhe, Reifen)

zużywać [f. dk. zużyć] się

er verschleißt sich in seinem Beruf

jego zawód r.m. go zniszczy pot.

ẠbschlussNP¹ <‑es, Abschlüsse> RZ. r.m.

1. Abschluss (Verschluss):

zamknięcie r.n.

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin r.m. końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom r.m. ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście r.n. do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie r.n.

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss HAND. (Geschäft):

transakcja r.ż.

einen Abschluss tätigen

zawierać [f. dk. zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss FIN., HAND.

zamknięcie r.n.

I . ạb|schlachten CZ. cz. przech.

1. abschlachten (töten):

abschlachten Schwein

zarzynać [f. dk. zarżnąć]

2. abschlachten (grausam töten):

abschlachten Menschen

abschlachten Menschen

masakrować [f. dk. z‑]

II . ạb|schlachten CZ. cz. zwr.

sich [gegenseitig] abschlachten

mordować się [wzajemnie]

Ạbschlämmen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Abschlämmen

odmulanie r.n.

Abschlämmen

klarowanie r.n.

ẠbschlussortNP <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Abschlussort PR., WIRTSCH

miejsce r.n. zawarcia umowy

abschließbar PRZYM.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

abschließbar

abschließbarer Fenstergriff

klamka okienna z zamkiem

abschließbare Steckdose

gniazdko zamykane na klucz

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski