niemiecko » polski

a̱u̱s|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

wypadać [f. dk. wypaść]
włosy r.m. l.mn. /zęby r.m. l.mn. jej wypadają

4. ausfallen:

a̱u̱s|faulen CZ. cz. przech.

I . a̱u̱sfallend PRZYM. PRZYSŁ., a̱u̱sfällig PRZYM.

II . a̱u̱sfallend PRZYM. PRZYSŁ., a̱u̱sfällig PRZYSŁ.

I . a̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr

1. ausfahren (ausliefern):

2. ausfahren (herauslassen):

wysuwać [f. dk. wysunąć]

3. ausfahren NAUT.:

II . a̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

3. ausfahren (spazieren fahren):

a̱u̱s|fällen CZ. cz. przech.

1. ausfällen CHEM.:

2. ausfällen CH (verhängen):

A̱u̱sführung1 <‑, -en > RZ. r.ż.

3. Ausführung SPORT:

wykonanie r.n.

A̱u̱sflockung <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

A̱u̱sfallhaftung <‑, ‑en> RZ. r.ż. l.mn. selten PR.

A̱u̱sfuhrerklärung <‑, ‑en> RZ. r.ż. WIRTSCH

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski