Tłumaczenia dla hasła „Geholgen“ w niemiecko » polski słowniku

gehọlfen [gə​ˈhɔlfən] CZ. cz. nieprzech.

geholfen pp von helfen

Zobacz też helfen

hẹlfen <hilft, half, geholfen> [ˈhɛlfən] CZ. cz. nieprzech.

1. helfen (unterstützen):

jdm helfen

pomagać [f. dk. pomóc] komuś

kann [o. soll] ich Ihnen helfen?

mogę panu/pani pomóc?

er half ihr aus dem Mantel

[on] pomógł jej zdjąć płaszcz

ihm ist nicht zu helfen

nie można mu pomóc

man muss sich C. zu helfen wissen

trzeba umieć sobie radzić

ich weiß mir vor lauter Arbeit nicht zu helfen

nie mogę sobie poradzić z nawałem pracy

ich kann mir nicht helfen, aber ...

przykro mi [lub nic na to nie poradzę] , ale...

dir werde ich helfen! pot.

już ja ci pokażę!

2. helfen (nützen):

jdm helfen

przydawać [f. dk. przydać] się komuś

das hilft mir wenig

niewiele mi to da

es hilft uns nicht, wenn ...

to nam nie pomoże, jeśli...

es hilft alles nichts

wszystko na nic

was hilft’s?

co to pomoże?

da hilft kein Jammern und kein Klagen

płacz r.m. i lament r.m. tu nie pomogą

3. helfen MED.:

jdm helfen (Arzt, Medikament)

pomagać [f. dk. pomóc] komuś

gegen Husten helfen

pomagać na kaszel

befọlgen* CZ. cz. przech.

etw befolgen Rat

słuchać [f. dk. po‑] czegoś

etw befolgen Vorschrift

przestrzegać czegoś

etw befolgen Vorschrift

stosować [f. dk. za‑] się do czegoś

etw befolgen Befehl

wykonywać [f. dk. wykonać] coś

gehọrchen* CZ. cz. nieprzech.

1. gehorchen:

[jdm/etw] gehorchen

słuchać [f. dk. u‑] [kogoś/czegoś]

[jdm/etw] gehorchen

być posłusznym [komuś/czemuś]

jdm nicht gehorchen

nie słuchać [się] kogoś

der Hund gehorchte ihm aufs Wort

pies r.m. zareagował na jego polecenie

2. gehorchen fig:

gehorchen (sich von etw/jmd leiten lassen) (Wagen, Maschine)

reagować

seine Stimme/seine Hand gehorchte ihm nicht

jego głos/jego ręka odmawiał/-a mu posłuszeństwa

verfọlgen* CZ. cz. przech.

1. verfolgen (nachsetzen):

jdn verfolgen Verbrecher

ścigać kogoś

etw verfolgen (Spur, Wild)

tropić coś

etw gerichtlich verfolgen

ścigać coś sądownie

etw gerichtlich verfolgen (observieren)

śledzić kogoś

sie verfolgte ihn mit den Augen

śledziła go oczyma

vom Unglück verfolgt fig

prześladowany przez pecha fig

2. verfolgen (den Verlauf beobachten):

verfolgen Diskussion, Handlung, Vorgang

śledzić

verfolgen Unterricht

obserwować

3. verfolgen (schlecht behandeln):

verfolgen Rasse, Religion, politische Überzeugung

prześladować

sie wurden wegen ihres Glaubens verfolgt

byli prześladowani z powodu swojej wiary

4. verfolgen (erreichen wollen):

etw verfolgen Ziel

dążyć do czegoś

welche Absicht verfolgt er?

co on zamierza?

erfọlgen* CZ. cz. nieprzech. +sein form

erfolgen

wynikać [f. dk. wyniknąć]

erfolgen (Zahlung, Beitritt)

następować [f. dk. nastąpić]

die Antwort erfolgte sofort

odpowiedź r.ż. przyszła natychmiast

auf etw B. erfolgen

następować po czymś

na̱ch|folgen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. nachfolgen podn. (folgen):

jdm/etw nachfolgen

iść [f. dk. pójść] za kimś/czymś

die Trauergäste folgten dem Sarg nach

goście r.m. l.mn. żałobni szli za trumną

2. nachfolgen (Nachfolger werden):

nachfolgen

następować [f. dk. nastąpić] po kimś/czymś

er wird seinem Vater in der Unternehmensleitung nachfolgen

on przejmie po ojcu kierownictwo firmy

schwẹlgen [ˈʃvɛlgən] CZ. cz. nieprzech.

1. schwelgen (sich gütlich tun):

schwelgen

upajać się

2. schwelgen podn. (sich berauschen):

in Erinnerungen/Gedanken schwelgen

oddawać się wspomnieniom/myślom podn.

im Überfluss schwelgen

opływać w dostatki

3. schwelgen (gut essen):

schwelgen

raczyć się

vertịlgen* CZ. cz. przech.

1. vertilgen (ausrotten):

vertilgen Unkraut, Ungeziefer

tępić [f. dk. wy‑]

2. vertilgen pot. (aufessen):

vertilgen

spałaszować pot.

vertilgen

pożreć pot.

verạbfolgen* CZ. cz. przech. form

verabfolgen → verabreichen

Zobacz też verabreichen

verạbreichen* [fɛɐ̯​ˈʔapraɪçən] CZ. cz. przech. form

verabreichen Arznei, Spritze:

verabreichen

aplikować [f. dk. za‑]

jdm ein Medikament verabreichen

podawać [f. dk. podać] komuś lek

jdm eine Tracht Prügel verabreichen żart.

sprawić komuś lanie pot.

I . geho̱rsam [gə​ˈhoːɐ̯zaːm] PRZYM.

gehorsam Kind:

gehorsam

posłuszny

II . geho̱rsam [gə​ˈhoːɐ̯zaːm] PRZYSŁ.

gehorsam

posłusznie

gehorsam ins Bett gehen

iść [f. dk. pójść] posłusznie spać

Spä̱tfolgen RZ. r.ż. l.mn. (einer Krankheit, Operation)

Spätfolgen

późniejsze powikłania ntpl