Tłumaczenia dla hasła „Miedwie“ w polsko » niemiecki słowniku

I . ledwie [ledvje], ledwo [ledvo] PRZYSŁ.

ledwie

kaum

ledwie

gerade noch

ledwo zdążył na pociąg

er schaffte es gerade noch auf den Zug

ledwie zdążyłem na spotkanie

ich habe es gerade noch zum Treffen geschafft

wyszedł ledwie parę minut temu

er ist gerade vor ein paar Minuten weggegangen

jestem ledwo żywy

ich bin halbtot

ledwo co przyjechałem

ich bin gerade erst angekommen

on ledwo zdał egzamin

er schaffte die Prüfung gerade so

ledwo ledwo

gerade noch

zwroty:

ledwie się trzymać na nogach

sich B. kaum auf den Beinen halten können

być ledwie żywym

halbtot sein

ledwie wiązać koniec z końcem

von der Hand in den Mund leben

II . ledwie [ledvje], ledwo [ledvo] SPÓJ.

ledwie

kaum

ledwo wyjechał, już chciał wracać

kaum ist er weggefahren, schon wollte er zurück

III . ledwie [ledvje], ledwo [ledvo] PART. (zaledwie)

ledwie

kaum

ciastko było ledwo napoczęte

der Kuchen r.m. war kaum angeschnitten

była tam ledwo trzy dni

sie war kaum drei Tage dort

mienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [mjeɲe] RZ. r.n. podn.

mienie

Gut r.n.

mienie

Habe r.ż.

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome PR.

nicht bewegliches Gut

miernie [mjerɲe] PRZYSŁ. podn.

miernie

mittelmäßig

miernie malować

mittelmäßig malen

miedź <D. ‑edzi, bez l.mn. > [mjetɕ] RZ. r.ż. CHEM.

miedź

Kupfer r.n.

miedza <D. ‑dzy, l.mn. ‑dze> [mjedza] RZ. r.ż.

miedza

Feldrain r.m.

zwroty:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

międlić <‑li; f. dk. z‑> [mjendlitɕ] CZ. cz. przech.

1. międlić tylko ndk. (obrabiać):

międlić len

hecheln

2. międlić pot. (gnieść):

międlić

[zer]knüllen

3. międlić tylko ndk. pot. (ględzić):

międlić

faseln pej. pot.

międlić

daherreden pej.

obydwie [obɨdvje] LICZ.

obydwie

beide

Zobacz też obie

obie [obje] LICZ.

obie

beide

obie studentki

beide Studentinnen r.ż. l.mn.

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

Zobacz też mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli f. dk. ze‑> [mletɕ] CZ. cz. przech.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] CZ. cz. nieprzech.

mleć ozorem [lub językiem] pot.

plappern pot.

I . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. przech. (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich B. für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock r.m. nimmt die Farben eines Regenbogens an

I . miewać <‑wa> [mjevatɕ] CZ. cz. przech. (mieć od czasu do czasu)

miewać ochotę, bóle, kłopoty

ab und zu [o. hin und wieder] haben

II . miewać <‑wa> [mjevatɕ] CZ. cz. zwr. (czuć się)

miewać

sich B. fühlen

jak się miewasz?

wie geht es dir?