Tłumaczenia dla hasła „Zustandikeit“ w niemiecko » polski słowniku

Zu̱ständigkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Zuständigkeit

kompetencje r.ż. l.mn.

das fällt nicht in meine Zuständigkeit

to nie podlega mojej kompetencji

Bestạ̈ndigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Beständigkeit (Beständigsein):

Beständigkeit

stałość r.ż.

die Beständigkeit des guten Wetters

utrzymywanie r.n. się dobrej pogody

2. Beständigkeit (Dauerhaftigkeit):

Beständigkeit

trwałość r.ż.

3. Beständigkeit (Widerstandsfähigkeit):

Beständigkeit

odporność r.ż.

Ạnständigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Anständigkeit

przyzwoitość r.ż.

Ạllzuständigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. PR.

Allzuständigkeit

właściwość r.ż. ogólna związana z domniemaniem kompetencji

E̱i̱lzuständigkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Eilzuständigkeit

ustanawianie r.n. aktów prawnych w trybie przyspieszonym

No̱tzuständigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. PR.

Notzuständigkeit

kompetencja r.ż. [lub właściwość r.ż. ] wyjątkowa

zustạnde [tsu​ˈʃtandə] PRZYSŁ.

eine Einigung zustande bringen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] do zgody

[nicht] zustande kommen (Kompromiss, Vertrag)

[nie] dochodzić [f. dk. dojść] do skutku

Verstạ̈ndigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Verständigkeit:

Verständigkeit (Verstand)

rozsądek r.m.

Verständigkeit (Einsichtigkeit)

wyrozumiałość r.ż.

2. Verständigkeit (Klugheit):

Verständigkeit

roztropność r.ż.

Verständigkeit

mądrość r.ż.

Ụnanständigkeit² <‑, ‑en> RZ. r.ż. (Äußerung, Tat)

Unanständigkeit

sprośność r.ż.

der hat schon wieder eine Unanständigkeit von sich C. gegeben

on znów powiedział coś sprośnego

Rụ̈ckständigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. (von Person, Land)

Rückständigkeit

zacofanie r.n.

zu̱ständig PRZYM.

zuständig

odpowiedzialny

die zuständige Behörde

odpowiedzialna [lub kompetentna] instytucja r.ż.

der dafür zuständige Beamte

urzędnik r.m. odpowiedzialny za to

Dọppelzuständigkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Doppelzuständigkeit

podwójna kompetencja r.ż.

Ersạtzzuständigkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Ersatzzuständigkeit

właściwość r.ż. zastępcza

E̱i̱nzelzuständigkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż. PR.

Einzelzuständigkeit

działanie r.n. wyłącznie w ramach przyznanych kompetencji

Einzelzuständigkeit

zasada r.ż. równowagi instytucjonalnej

Hịtzebeständigkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Hitzebeständigkeit

ogniotrwałość r.ż.

zuständigkeitshalber PRZYSŁ.

Hasło od użytkownika

zuständigkeitshalber PR. st. urz.

według właściwości spec.

zuständigkeitshalber PR.

zgodnie z właściwością spec.