Tłumaczenia dla hasła „aletragen“ w niemiecko » polski słowniku

ạbgetragen CZ. cz. przech.

abgetragen pp von abtragen

Zobacz też abtragen

ạb|tragen CZ. cz. przech. irr

1. abtragen (durch Tragen abnutzen):

abtragen Kleidung, Schuhe

znosić

abtragen Kleidung, Schuhe

zniszczyć

2. abtragen podn. (abbezahlen):

abtragen Schulden

spłacać [f. dk. spłacić]

3. abtragen podn. (abräumen):

abtragen Geschirr

sprzątać [f. dk. sprzątnąć]

Teller abtragen

zbierać [f. dk. zebrać] talerze

4. abtragen (entfernen, einebnen):

abtragen Hügel, Erhebung

niwelować [f. dk. z‑]

abtragen Gelände

zrównywać [f. dk. zrównać]

abtragen Boden

wyrównywać [f. dk. wyrównać]

abtragen Gebäude, Mauer

rozbierać [f. dk. rozebrać]

5. abtragen GEO:

abtragen Boden

erodować

I . betra̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr (sich belaufen auf) (Rechnung)

hundert Euro betragen

wynosić sto euro

hundert Euro betragen

opiewać na sto marek

zwei Meter/fünf Tonnen/drei Prozent betragen

wynosić dwa metry/pięć ton/trzy procent

II . betra̱gen* CZ. cz. zwr. irr (sich benehmen)

sich gut/schlecht betragen

zachowywać się dobrze/źle

I . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

getragen pp von tragen

II . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] PRZYM.

getragen Melodie

miarowy

getragen Rhythmus

umiarkowany

Zobacz też tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich C. tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list r.m. zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo r.n. wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [f. dk. ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [f. dk. wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [f. dk. za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw C. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Betra̱gen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. (Benehmen)

Betragen

zachowanie r.n.

ungebührliches Betragen

niestosowne [lub nieprzyzwoite] zachowanie

ungebührliches Betragen (im Schulzeugnis)

sprawowanie r.n.

Betragen: ungenügend

zachowanie: naganne

ạb|tragen CZ. cz. przech. irr

1. abtragen (durch Tragen abnutzen):

abtragen Kleidung, Schuhe

znosić

abtragen Kleidung, Schuhe

zniszczyć

2. abtragen podn. (abbezahlen):

abtragen Schulden

spłacać [f. dk. spłacić]

3. abtragen podn. (abräumen):

abtragen Geschirr

sprzątać [f. dk. sprzątnąć]

Teller abtragen

zbierać [f. dk. zebrać] talerze

4. abtragen (entfernen, einebnen):

abtragen Hügel, Erhebung

niwelować [f. dk. z‑]

abtragen Gelände

zrównywać [f. dk. zrównać]

abtragen Boden

wyrównywać [f. dk. wyrównać]

abtragen Gebäude, Mauer

rozbierać [f. dk. rozebrać]

5. abtragen GEO:

abtragen Boden

erodować

ạn|tragen CZ. cz. przech. irr podn. (anbieten, vorschlagen)

jdm etw antragen

proponować [f. dk. za‑] komuś coś

jdm [seine] Hilfe antragen

zaofiarowywać [f. dk. zaofiarować] komuś [swoją] pomoc

ihnen wurde angetragen, die Verhandlungen wieder aufzunehmen

zaproponowano im ponowne podjęcie rokowań

I . a̱u̱f|tragen CZ. cz. przech. irr

1. auftragen podn. (servieren):

auftragen

serwować

auftragen

podawać do stołu

2. auftragen (aufstreichen):

etw [auf etw B.] auftragen Make-up, Salbe

nałożyć coś [na coś]

etw [auf etw B.] auftragen Farbe

nanieść coś na coś

3. auftragen (beauftragen):

jdm auftragen etw zu tun

zlecić komuś zrobienie czegoś

er hat mir Grüße an Sie aufgetragen

[on] prosił mnie, by pana/panią pozdrowić

4. auftragen (unbrauchbar machen):

auftragen Kleidung

schodzić

II . a̱u̱f|tragen CZ. cz. nieprzech. irr

1. auftragen:

auftragen (dick erscheinen lassen) (Kleidungsstück)

pogrubiać [f. dk. pogrubić]

2. auftragen fig pot. (übertreiben):

dick auftragen

przesadzać [f. dk. przesadzić]

dick auftragen

koloryzować podn.

a̱u̱s|tragen CZ. cz. przech. irr

1. austragen (zustellen) Zeitungen, Brötchen:

Post/Briefe austragen

roznosić pocztę/listy

2. austragen SPORT (stattfinden lassen):

austragen Wettkampf, Rennen

rozgrywać [f. dk. rozegrać]

3. austragen (ausfechten, entscheiden):

austragen Streit, Kampf, Konflikt

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

4. austragen (bis zur Geburt behalten):

austragen Kind

donosić

5. austragen (einen Eintrag löschen):

austragen Namen, Zahlen

wypisywać [f. dk. wypisać]

sich aus der Liste austragen

wypisać się z listy