niemiecko » polski

Ạnschlag <‑[e]s, Anschläge> RZ. r.m.

3. Anschlag meist l.mn. (geschriebenes Zeichen):

4. Anschlag l.mn. selten (am Klavier: eines Pianisten):

uderzenie r.n.

5. Anschlag bez l.mn. (Widerstand: eines Pedals):

opór r.m.

6. Anschlag WOJSK. (schussbereite Stellung):

7. Anschlag (Kostenanschlag):

I . ạn|schlagen CZ. cz. przech. irr

3. anschlagen (beschädigen):

4. anschlagen Fass:

II . ạn|schlagen CZ. cz. nieprzech. irr

1. anschlagen +sein (anprallen):

uderzać [f. dk. uderzyć]

2. anschlagen +haben:

skutkować [f. dk. po‑]

3. anschlagen +haben SPORT (Schwimmer):

5. anschlagen +haben pot. (dick machen):

iść [f. dk. pójść] w biodra

III . ạn|schlagen CZ. cz. zwr. irr

ạn|schrauben CZ. cz. przech.

ạn|schreien CZ. cz. przech. irr

ạn|schirren CZ. cz. przech.

anschirren Pferde:

Ạnschrift <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski