Tłumaczenia dla hasła „ausbrauchen“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱s|rauchen CZ. cz. nieprzech.

ausrauchen

przestać palić

II . a̱u̱s|rauchen CZ. cz. przech.

ausrauchen

wypalać [f. dk. wypalić]

eine Zigarette ausrauchen

wypalić papierosa

a̱u̱f|brauchen CZ. cz. przech.

aufbrauchen Vorräte

wyczerpywać [f. dk. wyczerpać]

aufbrauchen Packung

zużywać [f. dk. zużyć]

I . a̱u̱s|brechen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausbrechen (entkommen):

[aus dem Gefängnis] ausbrechen

uciec [z więzienia]

[aus dem Käfig] ausbrechen

wydostać się [z klatki]

2. ausbrechen fig (sich lösen):

aus der Ehe/einer Beziehung ausbrechen

zerwać małżeństwo/związek

3. ausbrechen:

ausbrechen (zur Eruption gelangen) (Vulkan)

wybuchnąć

4. ausbrechen:

ausbrechen (losbrechen) (Krieg, Hass, Seuche)

wybuchać [f. dk. wybuchnąć]

ausbrechen Sturm

zrywać [f. dk. zerwać] się

5. ausbrechen (austreten):

ausbrechen

występować [f. dk. wystąpić]

ihm brach der Schweiß aus

[on] zlał się potem

6. ausbrechen (verfallen in):

in Jubel ausbrechen

zagrzmieć brawami

in Jubel ausbrechen

rozbrzmiewać radością

in Tränen ausbrechen

wybuchnąć płaczem

in Gelächter ausbrechen

parsknąć [lub wybuchnąć] śmiechem

II . a̱u̱s|brechen CZ. cz. przech. irr

1. ausbrechen (herausbrechen):

ausbrechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać]

eine Wand ausbrechen

wyburzyć ścianę

sich C. einen Zahn ausbrechen

złamać sobie ząb

2. ausbrechen (erbrechen):

ausbrechen Essen

zwymiotować

a̱u̱s|buchen CZ. cz. przech. FIN.

ausbuchen

wyksięgowywać [f. dk. wyksięgować]

einen Posten ausbuchen

wyksięgować pozycję [z konta]

ạn|brauchen CZ. cz. przech. pot.

anbrauchen

napoczynać [f. dk. napocząć]

anbrauchen

otwierać [f. dk. otworzyć]

eine neue Flasche/Packung anbrauchen

napocząć butelkę/opakowanie

ein Kleid anbrauchen

zakładać [f. dk. założyć] sukienkę pierwszy raz

a̱u̱s|hauchen CZ. cz. przech. podn.

aushauchen Atem, Luft, Rauch:

aushauchen

wydychać

zwroty:

sein Leben aushauchen

wyzionąć ducha

missbra̱u̱chen*NP [mɪs​ˈbraʊxən] CZ. cz. przech., mißbra̱u̱chen*st. pis. CZ. cz. przech.

1. missbrauchen (missbräuchlich anwenden, übel ausnutzen):

jdn/etw missbrauchen Vertrauen, Alkohol, Tabletten

nadużywać [f. dk. nadużyć] czegoś

jdn/etw missbrauchen Notbremse

użyć w sposób nieuzasadniony

jdn/etw missbrauchen Amt, Person

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać] kogoś/coś

2. missbrauchen podn. (vergewaltigen):

jdn [sexuell] missbrauchen

wykorzystać kogoś [seksualnie]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Da er eine Frau war, wurde er nach Festnahmen stets wieder freigelassen, und schlug sich so bis 1799 durch, als die Kämpfe in der Vendée wieder ausbrauchen.

de.wikipedia.org