Tłumaczenia dla hasła „ausfluten“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱s|bluten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

ausbluten

wykrwawiać [f. dk. wykrwawić] się

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

ausbluten

przestawać [f. dk. przestać] krwawić

a̱u̱s|beuten CZ. cz. przech.

1. ausbeuten Grube:

ausbeuten

eksploatować

ausbeuten

użytkować

2. ausbeuten pej. (ausnutzen):

ausbeuten

wyzyskiwać

ausbeuten

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać]

a̱u̱s|lauten CZ. cz. nieprzech. JĘZ.

auslauten

kończyć się

auslautende Konsonanten/Silben

spółgłoski r.ż. l.mn. /sylaby r.ż. l.mn. w wygłosie [lub na końcu]

auf einen Vokal auslauten

kończyć się samogłoską

I . a̱u̱s|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfliegen (ausschwärmen, wegfliegen):

ausfliegen

odfruwać [f. dk. odfrunąć]

ausfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć]

der Vogel ist ausgeflogen

ptak r.m. odfrunął

die ganze Familie ist ausgeflogen fig pot.

nikogo z rodziny nie ma w domu

2. ausfliegen (das Nest verlassen):

ausfliegen

wyfruwać [f. dk. wyfrunąć] [z gniazda]

3. ausfliegen (mit dem Flugzeug verlassen):

ausfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć] [samolotem]

4. ausfliegen:

ausfliegen (den Luftraum verlassen) (Flugzeug)

odlatywać [f. dk. odlecieć]

II . a̱u̱s|fliegen CZ. cz. przech. irr (mit dem Flugzeug wegbringen)

ausfliegen

wywozić [f. dk. wywieźć] samolotem

a̱u̱s|fließen CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Öl)

ausfließen

wyciekać

a̱u̱s|flippen [ˈaʊsflɪpən] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

1. ausflippen (durchdrehen):

ausflippen

oszaleć pot.

[total] ausgeflippt sein

być [zupełnie] stukniętym pot.

[total] ausgeflippt sein (wütend werden)

wkurzyć się pot.

völlig ausflippen

wyjść z siebie pot.

2. ausflippen (sich freuen):

ausflippen

szaleć [f. dk. o‑] z radości

vor Begeisterung ausflippen

szaleć [f. dk. o‑] z zachwytu

3. ausflippen (die Nerven verlieren):

ausflippen

tracić [f. dk. s‑] głowę

4. ausflippen (Drogen nehmen):

ausflippen

uciekać [f. dk. uciec] w narkotyki

a̱u̱s|flocken CZ. cz. nieprzech. +sein CHEM.

ausflocken

strącać [f. dk. strącić] się w postaci płatków

ausflocken

koagulować

a̱u̱s|fechten CZ. cz. przech. irr

einen Kampf/Streit ausfechten

stoczyć bój/spór

einen Prozess ausfechten

toczyć proces

ich werde das mit ihm ausfechten müssen

będę musiał to z nim przedyskutować

a̱u̱s|brüten CZ. cz. przech.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury r.ż. l.mn. wysiadują jajka

2. ausbrüten pot. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [f. dk. u‑]

a̱u̱s|fegen CZ. cz. przech. połnocnoniem.

ausfegen Raum

zamiatać [f. dk. zamieść]

ausfegen Schmutz

wymiatać [f. dk. wymieść]

I . a̱u̱s|fahren CZ. cz. przech. irr

1. ausfahren (ausliefern):

ausfahren Waren

rozwozić [f. dk. rozwieźć]

2. ausfahren (herauslassen):

ausfahren Antenne

wysuwać [f. dk. wysunąć]

3. ausfahren NAUT.:

ausfahren Anker, Leine

spuszczać [f. dk. spuścić]

II . a̱u̱s|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. ausfahren:

ausfahren (sich nach außen bewegen) (Antenne)

wysuwać [f. dk. wysunąć] się

2. ausfahren:

ausfahren (hinausfahren)

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

ausfahren (Schiff)

wypływać [f. dk. wypłynąć]

3. ausfahren (spazieren fahren):

ausfahren Baby

pojechać na spacer

4. ausfahren TECHNOL.:

ausfahren

wysuwać [f. dk. wysunąć]

das Fahrgestell ausfahren

wysunąć podwozie

durchflu̱ten*¹ CZ. cz. przech. podn.

1. durchfluten (durchströmen):

durchfluten

przepływać [f. dk. przepłynąć]

eine Hitzewelle von 40 Grad durchflutete das Land

przez kraj r.m. przeszła fala r.ż. czterdziestostopniowych upałów

2. durchfluten fig (erhellen):

Sonne durchflutete das Zimmer

promienie r.m. l.mn. słońca zalały pokój fig

ü̱ber|fluten* [ˈyːbɐfluːtən] CZ. cz. nieprzech. +sein

überfluten (über die Ufer treten) (Fluss)

przelewać [f. dk. przelać] się

überfluten (über die Ufer treten) (Fluss)

wylewać [f. dk. wylać] się

überfluten (über die Ufer treten) (Fluss)

występować [f. dk. wystąpić] z brzegów

der Strom ist übergeflutet

rzeka r.ż. wylała

A̱u̱sflussNP¹ <‑es, bez l.mn. > RZ. r.m. (das Auslaufen)

Ausfluss

wyciekanie r.n.

A̱u̱sflucht <‑, Ausflüchte> [ˈaʊsflʊxt, pl: ˈaʊsflʏçtə] RZ. r.ż.

Ausflucht

wykręt r.m.

Ausflucht

wymówka r.ż.

Ausflüchte machen

wykręcać się pot.

I . verblu̱ten* CZ. cz. nieprzech. +sein

verbluten

wykrwawić się

II . verblu̱ten* CZ. cz. zwr.

der Patient hat sich verblutet

pacjent r.m. wykrwawił się

dụrch|bluten¹ [ˈdʊrçbluːtən] CZ. cz. nieprzech.

1. durchbluten +sein:

durchbluten (von Blut durchdrungen werden) (Verband)

nasiąkać [f. dk. nasiąknąć] krwią

2. durchbluten +haben (mit Blut durchtränken):

die Wunde hat durchgeblutet

opatrunek r.m. przesiąknął krwią

Na̱senbluten <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Nasenbluten

krwawienie r.n. z nosa

Nasenbluten bekommen

dostać krwotoku z nosa

Nasenbluten haben

krwawić z nosa

A̱u̱sflügler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈaʊsflyːklɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Ausflügler(in)

wycieczkowicz(ka) r.m. (r.ż.)

aus|flaggen CZ.

Hasło od użytkownika

ausflaggen cz. przech. NAUT.

rejestrować statej pod banderą niezwiązaną z armatorem

ein Schiff ausflaggen NAUT.

oflagować statek