Tłumaczenia dla hasła „belaastberkeit“ w niemiecko » polski słowniku

Belạstbarkeit <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Belastbarkeit:

Belastbarkeit (Fähigkeit, Belastungen auszuhalten: einer Brücke, Straße)

nośność r.ż.

Belastbarkeit (eines Aufzugs)

udźwig r.m.

Belastbarkeit (eines Werkstoffs, Materials)

wytrzymałość r.ż.

2. Belastbarkeit bez l.mn. fig (eines Menschen, Körpers):

Belastbarkeit

odporność r.ż.

Belastbarkeit

wytrzymałość r.ż.

seelische/nervliche Belastbarkeit

odporność emocjonalna/nerwowa

3. Belastbarkeit ÖKOL (der Umwelt):

Belastbarkeit

odporność r.ż.

Belastbarkeit

wytrzymałość r.ż.

4. Belastbarkeit bez l.mn. FIN.:

die Belastbarkeit eines Steuerzahlers

[dopuszczalny] stopień r.m. obciążenia podatnika

belạstbar PRZYM.

1. belastbar (fähig, Belastungen auszuhalten):

eine bis zu zwanzig Tonnen belastbare Brücke

most o nośności dwudziestu ton

2. belastbar (beanspruchbar):

belastbar Mensch, Körper

wytrzymały

belastbar Mensch, Körper

odporny

sie ist nicht gerade belastbar

ona nie należy do wytrzymałych

3. belastbar ÖKOL:

die Atmosphäre ist nicht unbegrenzt belastbar

istnieją granice zanieczyszczenia atmosfery

4. belastbar FIN.:

wie hoch ist mein Konto belastbar?

do jakiej sumy mogę obciążyć konto?

Sa̱u̱berkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Sauberkeit (Reinlichkeit):

Sauberkeit

porządek r.m.

2. Sauberkeit (Reinheit):

Sauberkeit

czystość r.ż.

3. Sauberkeit (Anständigkeit):

Sauberkeit

nieskazitelność r.ż.

4. Sauberkeit (Sorgfältigkeit):

Sauberkeit

staranność r.ż.

I . belạsten* CZ. cz. przech.

1. belasten (beschweren):

belasten Fahrstuhl

obciążać [f. dk. obciążyć]

2. belasten (verantwortlich machen):

jdn mit etw belasten

obarczać [f. dk. obarczyć ][lub obciążać [f. dk. obciążyć ]] kogoś czymś

jdn mit Schuld belasten

obarczyć kogoś winą

3. belasten (bedrücken):

jdn mit etw belasten

obarczyć kogoś czymś

mit einem Problem belasten

obarczyć kogoś problemem

jdn mit seinen Sorgen belasten

obarczyć kogoś swoimi kłopotami

zu viel Verantwortung belastet ihn

zbyt duża odpowiedzialność r.ż. jest dla niego obciążeniem

damit belaste ich mich nicht

nie będę się tym przejmował

4. belasten ÖKOL:

belasten Umwelt

zanieczyszczać

belasten Umwelt

zatruwać

die Luft ist mit Schadstoffen belastet

powietrze r.n. jest zanieczyszczone szkodliwymi substancjami

5. belasten MED.:

belasten Körper

poddać wysiłkowi

belasten Kreislauf

obciążać

6. belasten PR. (beschuldigen):

belasten Angeklagten

obciążać [f. dk. obciążyć]

belastendes Material

materiał r.m. obciążający

7. belasten FIN. (mit einer finanziellen Last belegen):

belasten Konto, Grundstück

obciążać [f. dk. obciążyć]

jdn mit hohen Gebühren belasten

nałożyć na kogoś wysokie opłaty

II . belạsten* CZ. cz. zwr.

1. belasten (sich aufbürden):

sich [mit etw] belasten

obarczyć się [czymś]

2. belasten PR.:

sich [selbst] belasten

obciążyć siebie samego