Tłumaczenia dla hasła „bestraffen“ w niemiecko » polski słowniku

bestra̱fen* CZ. cz. przech. a. PR.

bestrafen Kind, Sportler, Verbrecher

karać [f. dk. u‑]

mit Geld bestrafen

ukarać karą pieniężną

jdn mit zehn Monaten Gefängnis bestrafen

skazać kogoś na dziesięć miesięcy więzienia

I . strạffen [ˈʃtrafən] CZ. cz. przech.

1. straffen (anziehen):

straffen Muskeln, Seil

napinać [f. dk. napiąć]

2. straffen (kürzen):

straffen Text

skracać [f. dk. skrócić]

3. straffen (straff machen):

straffen Haut

ujędrniać [f. dk. ujędrnić]

II . strạffen [ˈʃtrafən] CZ. cz. zwr.

sich straffen

napinać [f. dk. napiąć] się

sich straffen

naciągać [f. dk. naciągnąć] się

das Seil hat sich gestrafft

lina r.ż. naciągnęła się

bestra̱hlen* CZ. cz. przech.

1. bestrahlen MED.:

bestrahlen Person, Geschwür, Rücken

naświetlać [f. dk. naświetlić]

sie wird dreimal die Woche bestrahlt

jest naświetlana trzy razy w tygodniu

2. bestrahlen (beleuchten):

bestrahlen Gebäude, Bühne

oświetlać [f. dk. oświetlić]

ein Gebäude mit Scheinwerfern bestrahlen

oświetlić budynek reflektorami

beschạffen¹ PRZYM.

gut/schlecht beschaffen sein

w dobrym/złym stanie

damit ist es schlecht beschaffen

to są złe warunki

so beschaffen sein, dass ...

mieć taką naturę, że...

bestreu̱en* CZ. cz. przech.

bestreuen

posypywać [f. dk. posypać]

den Kuchen [mit etw] bestreuen

posypywać [czymś] placek

bestrei̱ken* CZ. cz. przech.

etw bestreiken Fabrik, Firma, Industriezweig

zastosować strajk wobec czegoś

der Betrieb wird bestreikt

w zakładzie jest strajk r.m.

bestrei̱ten* CZ. cz. przech. irr

1. bestreiten (leugnen):

etw bestreiten

negować [f. dk. za‑] coś

etw bestreiten

zaprzeczać [f. dk. zaprzeczyć] czemuś

er bestreitet, an diesem Tag dort gewesen zu sein

on zaprzecza, jakoby był obecny tego dnia

es lässt sich nicht bestreiten, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

2. bestreiten (abstreiten):

jdm das Recht auf etw bestreiten

odmówić komuś prawa do czegoś

3. bestreiten (finanzieren):

bestreiten Kosten

pokrywać [f. dk. pokryć]

bestreiten Unterhalt

zapewniać [f. dk. zapewnić]

bestreiten Studium

opłacać [f. dk. opłacić]

sie bestreitet ihren Unterhalt selbst

ona sama się utrzymuje

4. bestreiten (gestalten):

bestreiten Veranstaltung

organizować [f. dk. z‑]

du musst die Party allein bestreiten

sam musisz urządzić imprezę

5. bestreiten (absolvieren):

eine Manschaft bestreitet ein Spiel

drużyna r.ż. bierze udział w grze

bestrịcken* CZ. cz. przech.

1. bestricken podn. (betören):

jdn mit seinen Reizen bestricken

oczarowywać [f. dk. oczarować] kogoś swoimi wdziękami

seine Frau hat einen bestrickenden Charme

jego żona r.ż. ujmuje wdziękiem

2. bestricken pot. (etw für jdn stricken):

die ganze Familie bestricken

robić ubrania na drutach dla całej rodziny

I . besọffen [bə​ˈzɔfən] CZ. cz. zwr.

besoffen pp von besaufen

II . besọffen [bə​ˈzɔfən] PRZYM. pot.

besoffen Person:

besoffen

zalany pot.

Zobacz też besaufen

besau̱fen* CZ. cz. zwr. irr pot.

besaufen

upijać [f. dk. upić] się

besaufen

spić się pot.

besaufen

urżnąć się pot.

begạffen* CZ. cz. przech. pej. pot.

begaffen

gapić się pot.

mit seinem Sportwagen wurde er überall begafft

wszyscy się na niego gapili, gdy jeździł samochodem sportowym

bestrei̱chen* CZ. cz. przech. irr

bestreichen

smarować [f. dk. po‑]

bestreichen

powlekać [f. dk. powlec]

etw [mit Salbe/Farbe] bestreichen

nanieść na coś [maść/farbę]

etw [mit Salbe/Farbe] bestreichen

pokryć coś [maścią/farbą]

das Brot mit Butter/Marmelade bestreichen

posmarować chleb masłem/marmoladą

womit ist das Brot bestrichen?

czym jest posmarowany chleb r.m. ?

Bestra̱fung <‑, ‑en> RZ. r.ż. (eines Kindes, Sportlers, Verbrechers)

Bestrafung

ukaranie r.n.

zur Bestrafung bleibst du zu Hause

za karę zostaniesz w domu

hịn|raffen CZ. cz. przech. podn.

hinraffen → dahinraffen

Zobacz też dahinraffen

dahịn|raffen CZ. cz. przech. podn.

dahinraffen

zabierać [f. dk. zabrać ]podn.

die Krankheit raffte ihn dahin

choroba r.ż. go zabrała

I . a̱u̱f|raffen CZ. cz. przech. (aufheben)

aufraffen

zbierać [f. dk. zebrać]

aufraffen

podnosić [f. dk. podnieść]

etw vom Boden aufraffen

zbierać [lub podnosić] coś z ziemi

II . a̱u̱f|raffen CZ. cz. zwr.

1. aufraffen (mühsam aufstehen):

sich von seinem Lager aufraffen

zwlec się z łóżka

2. aufraffen (sich entschließen):

sich zu einem Brief aufraffen

przemóc się do napisania listu

Bestre̱ben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Bestreben

dążenie r.n.

in seinem/ihrem Bestreben etw zu tun

w swym/jej dążeniu do zrobienia czegoś

im Bestreben, Gutes zu tun

z zamiarem czynienia dobra

sie hatte das Bestreben, die Aufgabe schnell zu erfüllen

starała się, aby wykonać to zadanie szybko