W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

polski)

brach <D. ‑a, l.mn. ‑y> [brax] RZ. r.m. zwykle lp pot. (o kimś zaprzyjaźnionym)

brach

Kumpel r.m. pot.

przyjdź do mnie, brachu

komm zu mir, mein Freund [o. Kumpel pot. ]

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „brach“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

bra̱ch: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
brẹchen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
brechen: czasownik

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

brach

leżący odłogiem

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [f. dk. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

Zobacz też gebrochen

I . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. bezosob. irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYM.

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYSŁ.

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

brechen CZ.

Hasło od użytkownika

- Opracuj hasło na nowo
- Zgłoś do usunięcia

brechen

(o dzikach) ryć ziemię w poszukiwaniu żeru

ich	breche
du	brichst
er/sie/es	bricht
wir	brechen
ihr	brecht
sie	brechen

Tłumaczenia dla hasła „brach“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

brach <D. ‑a, l.mn. ‑y> [brax] RZ. r.m. zwykle lp pot. (o kimś zaprzyjaźnionym)

Tłumaczenia dla hasła „brach“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

2. brechen (herausbrechen):

3. brechen (abbauen):

4. brechen (nicht einhalten):

5. brechen (übertreffen):

6. brechen (niederkämpfen):

7. brechen podn. (pflücken):

8. brechen (abprallen lassen):

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

2. brechen +sein:

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

2. brechen (herausbrechen):

3. brechen (abbauen):

4. brechen (nicht einhalten):

5. brechen (übertreffen):

6. brechen (niederkämpfen):

7. brechen podn. (pflücken):

8. brechen (abprallen lassen):

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

2. brechen +sein:

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

Zobacz też gebrochen

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] CZ. bezosob. irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] PRZYM.

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

2. gebrochen (schwach):

3. gebrochen (fehlerhaft):

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] PRZYSŁ.

brechen CZ.

Przykładowe zdania ze słowem brach

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

I . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr. irr

II . gebrọchen [gəˈbrɔxən] CZ. bezosob. irr

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYM.

III . gebrọchen [gəˈbrɔxən] PRZYSŁ.