niemiecko » polski

e̱i̱genwillig PRZYM.

1. eigenwillig (eigensinnig):

I . ụnwillig PRZYM. (verärgert)

II . ụnwillig PRZYSŁ. (widerwillig)

A̱u̱genwinkel <‑s, ‑> RZ. r.m.

E̱i̱genwilligkeit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Eigenwilligkeit (Ichbezogenheit):

egoizm r.m.

3. Eigenwilligkeit (Eigensinn):

upartość r.ż.
upór r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski