Tłumaczenia dla hasła „ceryfikat“ w polsko » niemiecki słowniku

certyfikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [tsertɨfikat] RZ. r.m.

1. certyfikat (zaświadczenie):

certyfikat

Bescheinigung r.ż.

certyfikat

Beglaubigung r.ż.

certyfikat arnmatora [lub okrętowy]

Schiffszertifikat r.n.

certyfikat autentyczności

Echtheitszertifikat r.n.

certyfikat jakości

Qualitätszeugnis r.n.

2. certyfikat EKON:

certyfikat

Zertifikat r.n.

certyfikat

Anteilsschein r.m.

certyfikat bezpieczeństwa

Sicherheitsbescheinigung r.ż.

certyfikat depozytowy

Depotschein r.m.

certyfikat przywozowy

Herkunftsszertifikat r.n. für Importwaren

certyfikat wywozowy

Herkunftsszertifikat r.n. für Exportwaren

certyfikat inwestycyjny FIN.

Investitionszertifikat r.n.

certyfikat wzoru użytkowego

Gebrauchsmusterzertifikat r.n.

weryfikator² <D. ‑a, l.mn. ‑y> [verɨfikator] RZ. r.m. przen. podn. (czynnik weryfikujący)

weryfikator

Überprüfungsmerkmal r.n.

najlepszy weryfikator teorii stanowi własne doświadczenie

das beste Überprüfungsmerkmal einer Theorie ist die eigene Erfahrung r.ż.

rektyfikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rektɨfikat] RZ. r.m. CHEM.

rektyfikat

Sprit r.m.

certyfikacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [tsertɨfikatsja] RZ. r.ż. ADM.

certyfikacja

Zertifizierung r.ż.

certyfikować <‑kuje> [tsertɨfikovatɕ] CZ. cz. przech. st. urz.

certyfikować

bescheinigen

certyfikować

zertifizieren

weryfikacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [verɨfikatsja] RZ. r.ż.

1. weryfikacja podn.:

weryfikacja (faktów, poglądów, teorii)

Verifikation r.ż. podn.

weryfikacja (faktów, poglądów, teorii)

Verifizierung r.ż. podn.

weryfikacja (kwalifikacji)

Überprüfung r.ż.

poddać coś weryfikacji

etw zur Überprüfung geben

2. weryfikacja (lustracja):

weryfikacja

Überprüfung r.ż.

weryfikacja urzędników państwowych

Überprüfung der Staatsbeamten

taryfikator <D. ‑a, l.mn. ‑y> [tarɨfikator] RZ. r.m. st. urz.

taryfikator

Tarifordnung r.ż.

taryfikator (w ruchu drogowym)

Bußgeldkatalog r.m.

wynagrodzenie zgodne z taryfikatorem

Entlohnung r.ż. nach Tarif

weryfikować <‑kuje; f. dk. z‑> [verɨfikovatɕ] CZ. cz. przech.

1. weryfikować podn. fakty, opinie:

weryfikować

verifizieren podn.

życie weryfikuje radykalne poglądy

das Leben r.n. bringt radikale Ansichten auf den Prüfstein

2. weryfikować st. urz. kwalifikacje:

weryfikować

überprüfen

komisja zajmuje się weryfikowaniem kandydatów na urzędników

die Kommission r.ż. beschäftigt sich B. mit der Überprüfung der Beamtenanwärter

pontyfikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pontɨfikat] RZ. r.m. REL.

pontyfikat

Pontifikat r.m. lub r.n.

falsyfikat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [falsɨfikat] RZ. r.m. podn.

falsyfikat

Fälschung r.ż.

falsyfikat

Falsifikat r.n. podn.