Tłumaczenia dla hasła „chnitzen“ w niemiecko » polski słowniku

schnịtzen [ˈʃnɪtsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schnitzen

rzeźbić [f. dk. wy‑]

er schnitzt gerade an einer Skulptur

on pracuje właśnie nad rzeźbą

er schnitzt nur aus Holz

on rzeźbi tylko w drewnie

schnịtzeln [ˈʃnɪtsən] CZ. cz. przech.

schnitzeln

kroić [f. dk. po‑] na drobne kawałki

Schnịtzel¹ <‑s, ‑> [ˈʃnɪtsəl] RZ. r.n. GASTR.

Schnitzel

sznycel r.m.

paniertes Schnitzel

sznycel panierowany

Schnịtzer¹ <‑s, ‑> RZ. r.m. pot. (Fehler)

einen Schnitzer machen pot.

popełnić gafę pot.

schlịtzen [ˈʃlɪtsən] CZ. cz. przech.

schlitzen

rozcinać [f. dk. rozciąć]

schlitzen

rozkrawać [f. dk. rozkroić]

schlitzen

rozpruwać [f. dk. rozpruć]

schwịtzen [ˈʃvɪtsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schwitzen a. fig (Schweiß absondern):

vor Aufregung schwitzen

pocić [f. dk. s‑] się ze zdenerwowania a. fig

in der Sauna schwitzen

pocić [f. dk. wy‑] się w saunie

Blut und Wasser schwitzen pot.

oblać się zimnym potem

Blut und Wasser schwitzen pot.

umierać ze strachu

2. schwitzen:

schwitzen (nass werden) (Hemd, Bett)

przepocić się

Schwịtzen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Schwitzen

pocenie r.n. się

ins Schwitzen kommen

pocić [f. dk. s‑] się

Schnịtzerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Schnitzerin → Schnitzer

Zobacz też Schnitzer , Schnitzer

Schnịtzer²(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) (Künstler)

Schnitzer(in)

snycerz r.m.

Schnịtzer¹ <‑s, ‑> RZ. r.m. pot. (Fehler)

einen Schnitzer machen pot.

popełnić gafę pot.

e̱i̱n|ritzen CZ. cz. przech.

einritzen

wyryć

einritzen

wydrapywać [f. dk. wydrapać]

e̱i̱n|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr poł. niem., austr., CH PR.

einsitzen (Sträfling)

odbywać karę więzienia form

hịnsitzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein poł. niem., CH

hinsitzen

siadać [f. dk. usiąść]

Schnitzere̱i̱ <‑, ‑en> [ʃnɪtsə​ˈraɪ] RZ. r.ż.

Schnitzerei

snycerstwo r.n.

I . ạb|sitzen CZ. cz. przech. irr pot.

1. absitzen (verbringen):

absitzen Zeit

przesiadywać

absitzen Dienstzeit

odsiadywać [f. dk. odsiedzieć]

2. absitzen (verbüßen):

absitzen Haftstrafe

odsiadywać [f. dk. odsiedzieć]

II . ạb|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

[vom Pferd] absitzen (Reiter)

zsiadać [f. dk. zsiąść] [z konia]

ạn|ritzen CZ. cz. przech.

1. anritzen Haut:

anritzen

drasnąć

anritzen

zadrapać

2. anritzen Ohrläppchen:

anritzen

nakłuć

besịtzen* CZ. cz. przech. irr

besitzen

posiadać

besitzen

mieć

etw rechtmäßig/treuhänderisch besitzen PR.

posiadać coś prawnie/powierniczo

da̱|sitzen CZ. cz. nieprzech. irr

1. dasitzen:

untätig dasitzen

siedzieć bezczynnie

müde/traurig/einfach so dasitzen

siedzieć zmęczonym/smutnym/po prostu tak

schon dasitzen

już siedzieć

nicht mehr dasitzen

już nie siedzieć

2. dasitzen fig pot. (zurechtkommen müssen):

ohne einen Pfennig dasitzen

być bez grosza [przy duszy]

ohne Geld dasitzen

być bez pieniędzy

ohne Hilfe dasitzen

być zostawionym bez pomocy

I . erhịtzen* [ɛɐ̯​ˈhɪtsən] CZ. cz. przech.

1. erhitzen (heiß machen):

erhitzen Speisen

podgrzewać [f. dk. podgrzać]

etw auf 70 °C erhitzen

rozgrzewać [f. dk. rozgrzać] coś do temperatury 70 stopni Celsjusza

2. erhitzen fig (zum Schwitzen bringen):

jdn erhitzen

powodować [f. dk. s‑] , że kogoś oblewa pot

der harte Kampf hat ihn erhitzt

podczas ciężkiej walki zgrzał się

3. erhitzen:

erhitzen (erregen) (Gedanke)

podniecać [f. dk. podniecić ]podn.

der Film hat seine Phantasie sehr erhitzt

ten film r.m. bardzo pobudził jego wyobraźnię

II . erhịtzen* [ɛɐ̯​ˈhɪtsən] CZ. cz. zwr.

1. erhitzen (Öl):

erhitzen

rozgrzewać [f. dk. rozgrzać] się

2. erhitzen fig (schwitzen):

erhitzen

pocić [f. dk. s‑] się

3. erhitzen (sich erregen):

erhitzen

podniecać [f. dk. podniecić] się podn.

sich an etw C. erhitzen (in Streit geraten)

sprzeczać [f. dk. po‑] się o coś

I . sprịtzen [ˈʃprɪtsən] CZ. cz. nieprzech.

1. spritzen +haben o sein:

spritzen (Flüssigkeit hervortreten lassen) (Wasser)

pryskać [f. dk. prysnąć]

spritzen (Flüssigkeit hervortreten lassen) (Wasser)

bryzgać [f. dk. bryznąć]

das Fett spritzt aus der Pfanne

tłuszcz r.m. pryska z patelni

2. spritzen +haben MED. (injizieren):

spritzen

dawać [f. dk. dać] zastrzyk

3. spritzen +haben pot.:

spritzen

dawać [f. dk. dać] [sobie] w żyłę pot.

II . sprịtzen [ˈʃprɪtsən] CZ. cz. przech.

1. spritzen (lackieren):

spritzen Auto

natryskiwać

2. spritzen (bewässern):

spritzen Rasen

spryskiwać [f. dk. spryskać]

spritzen Rasen

skrapiać [f. dk. skropić]

spritzen Straße

polewać [f. dk. polać]

jdn nass spritzen

zmoczyć kogoś

3. spritzen (beschmutzen):

jdm Soße aufs Hemd spritzen

opryskać komuś koszulę sosem

sich C. Soße auf die Jacke spritzen

opryskać sobie kurtkę sosem

etw auf den Boden spritzen

opryskać czymś podłogę

4. spritzen MED. (verabreichen):

spritzen Schmerzmittel

wstrzykiwać [f. dk. wstrzyknąć]

jdm Insulin spritzen

wstrzyknąć komuś insulinę

ersịtzen* CZ. cz. przech.

1. ersitzen pej. (durch Anwesenheit erwerben):

er hat sich C. seine Beförderung nur ersessen

otrzymał awans tylko za samą obecność w pracy

2. ersitzen PR.:

ersitzen

nabyć przez zasiedzenie

herum|schnitzen CZ.

Hasło od użytkownika

an etw herumschnitzen pot.

majstrować przy czymś

an etw herumschnitzen pot.

dłubać przy czymś

ich würde nicht so viel dran herumschnitzen przykł.

nie majstrowałbym przy tym zbyt wiele

er hat an dem Motorrad herumgeschnitzt, bis es seiner Persönlichkeit entspricht przykł.

majstrował przy swoim motocyklu, dopóki nie zaczął pasować do jego osobowości