polsko » niemiecki

mienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [mjeɲe] RZ. r.n. podn.

pienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pjeɲe] RZ. r.n. zwykle l.mn. podn. (śpiew)

miernie [mjerɲe] PRZYSŁ. podn.

chcenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [xtseɲe] RZ. r.n.

I . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. przech. (nazywać kogoś lub coś)

II . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mienić przest (uważać się za):

2. mienić (błyszczeć się):

3. mienić (przybierać różne barwy):

I . zmieniać <‑ia> [zmjeɲatɕ], zmienić [zmjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . zmieniać <‑ia> [zmjeɲatɕ], zmienić [zmjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski