polsko » niemiecki

drętwieć <‑eje; f. dk. z‑> [drentfjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. drętwieć przen. (odczuwać strach):

drętwota <D. ‑ty, bez l.mn. > [drentfota] RZ. r.ż. podn.

1. drętwota (zesztywnienie: palców, rąk, nóg):

Taubheit r.ż.

2. drętwota przen. (obojętność: uczuć):

3. drętwota przen. (brak naturalności: utworu):

Fadheit r.ż. pej.
Steifheit r.ż.

odrętwieć <‑eje; cz. prz. ‑ej> [odrentfjetɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

zdrętwieć [zdrentfjetɕ]

zdrętwieć f. dk. od drętwieć

Zobacz też drętwieć

drętwieć <‑eje; f. dk. z‑> [drentfjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. drętwieć przen. (odczuwać strach):

drętwa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [drentfa] RZ. r.ż. ZOOL.

zawieja <D. ‑ei, l.mn. ‑je> [zavjeja] RZ. r.ż.

drewienko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [drevjenko] RZ. r.m. (małe drewno)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski