Tłumaczenia dla hasła „entzudet“ w niemiecko » polski słowniku

entzụ̈ndet PRZYM. a. MED.

entzündet

w stanie zapalnym

entzündet

zaogniony

entzündet

podrażniony

I . entzụ̈nden* CZ. cz. przech. podn.

1. entzünden (anzünden):

entzünden Fackel, Streichholz, Kerze

zapalać [f. dk. zapalić]

2. entzünden Leidenschaft:

entzünden

rozpalać [f. dk. rozpalić ]fig

II . entzụ̈nden* CZ. cz. zwr.

1. entzünden:

entzünden (in Brand geraten) (Gebäude, Gegenstand)

zapalać [f. dk. zapalić] się

2. entzünden a. MED.:

entzünden (krankhaft erröten) (Hals, Haut)

zaczerwienić się

entzündet

podrażniony

3. entzünden (hervorgerufen werden):

der Streit hatte sich daran entzündet, dass ...

kłótnia r.ż. wybuchła przez to, że...

entzo̱gen CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

entzogen pp von entziehen

Zobacz też entziehen

I . entzi̱e̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. entziehen (wegziehen):

entziehen Hand, Arm

cofać [f. dk. cofnąć]

2. entziehen (wegnehmen):

entziehen

odbierać [f. dk. odebrać]

entziehen

pozbawiać [f. dk. pozbawić]

jdm etw entziehen Erlaubnis

odebrać komuś coś

den Führerschein entziehen

odebrać prawo jazdy

jdm die Unterstützung entziehen

pozbawić kogoś wsparcia

jdm das Vertrauen entziehen fig

tracić [f. dk. s‑] zaufanie do kogoś

3. entziehen (fern halten):

jdn den Blicken der Schaulustigen entziehen

chronić [f. dk. u‑] kogoś przed spojrzeniami ciekawskich

4. entziehen (entnehmen):

einer Sache C. das Wasser entziehen

odwadniać [f. dk. odwodnić] coś

5. entziehen (aufnehmen):

entziehen

pobierać [f. dk. pobrać]

entziehen

czerpać

entziehen

ciągnąć pot.

diese Pflanze entzieht dem Boden viele Nährstoffe

ta roślina r.ż. pobiera z podłoża wiele związków odżywczych

II . entzi̱e̱hen* CZ. cz. nieprzech. irr pot. (Süchtige)

entziehen

iść [f. dk. pójść] na odwyk pot.

III . entzi̱e̱hen* CZ. cz. zwr. irr

1. entziehen (sich fern halten):

sich jdm/einer Sache C. entziehen

unikać kogoś/czegoś

sie wollte ihn streicheln, doch er entzog sich ihr

chciała go pogłaskać, on jednak odsunął się od niej

sie konnte sich seiner Umarmung nicht entziehen

nie mogła wyrwać się z jego objęć

2. entziehen (nicht nachgehen):

entziehen

unikać [f. dk. uniknąć]

entziehen

uchylać [f. dk. uchylić] się

sich der Festnahme entziehen

uniknąć zatrzymania C.

sich der Verantwortung/einer Verpflichtung entziehen

uchylać [f. dk. uchylić] się od odpowiedzialności/obowiązku

3. entziehen (verborgen bleiben):

das entzieht sich meiner Kenntnis C.

nic mi o tym nie wiadomo

entza̱u̱bern* CZ. cz. przech.

entzaubern

odczarowywać [f. dk. odczarować]

entzụ̈cken* [ɛnt​ˈtsʏkən] CZ. cz. przech.

entzücken

zachwycać [f. dk. zachwycić]

von jdm entzückt sein

być kimś zachwyconym

über etw B. entzückt sein

być czymś zachwyconym

entzẹrren* CZ. cz. przech.

1. entzerren (zeitlich strecken):

entzerren Sommerferien

rozkładać [f. dk. rozłożyć] w czasie

2. entzerren (Empfangsqualität verbessern):

entzerren RADIO, TELEK.

usuwać zniekształcenia

entzerren RADIO, TELEK.

korygować

I . entzi̱e̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. entziehen (wegziehen):

entziehen Hand, Arm

cofać [f. dk. cofnąć]

2. entziehen (wegnehmen):

entziehen

odbierać [f. dk. odebrać]

entziehen

pozbawiać [f. dk. pozbawić]

jdm etw entziehen Erlaubnis

odebrać komuś coś

den Führerschein entziehen

odebrać prawo jazdy

jdm die Unterstützung entziehen

pozbawić kogoś wsparcia

jdm das Vertrauen entziehen fig

tracić [f. dk. s‑] zaufanie do kogoś

3. entziehen (fern halten):

jdn den Blicken der Schaulustigen entziehen

chronić [f. dk. u‑] kogoś przed spojrzeniami ciekawskich

4. entziehen (entnehmen):

einer Sache C. das Wasser entziehen

odwadniać [f. dk. odwodnić] coś

5. entziehen (aufnehmen):

entziehen

pobierać [f. dk. pobrać]

entziehen

czerpać

entziehen

ciągnąć pot.

diese Pflanze entzieht dem Boden viele Nährstoffe

ta roślina r.ż. pobiera z podłoża wiele związków odżywczych

II . entzi̱e̱hen* CZ. cz. nieprzech. irr pot. (Süchtige)

entziehen

iść [f. dk. pójść] na odwyk pot.

III . entzi̱e̱hen* CZ. cz. zwr. irr

1. entziehen (sich fern halten):

sich jdm/einer Sache C. entziehen

unikać kogoś/czegoś

sie wollte ihn streicheln, doch er entzog sich ihr

chciała go pogłaskać, on jednak odsunął się od niej

sie konnte sich seiner Umarmung nicht entziehen

nie mogła wyrwać się z jego objęć

2. entziehen (nicht nachgehen):

entziehen

unikać [f. dk. uniknąć]

entziehen

uchylać [f. dk. uchylić] się

sich der Festnahme entziehen

uniknąć zatrzymania C.

sich der Verantwortung/einer Verpflichtung entziehen

uchylać [f. dk. uchylić] się od odpowiedzialności/obowiązku

3. entziehen (verborgen bleiben):

das entzieht sich meiner Kenntnis C.

nic mi o tym nie wiadomo

I . entzwe̱i̱en* [ɛnt​ˈtsvaɪən] CZ. cz. przech. podn.

entzweien Freunde, Familie:

entzweien

poróżniać [f. dk. poróżnić ]podn.

II . entzwe̱i̱en* [ɛnt​ˈtsvaɪən] CZ. cz. zwr. podn.

sich mit jdm [wegen etw] entzweien

poróżnić się z kimś [z powodu czegoś]