Tłumaczenia dla hasła „ergerrer“ w niemiecko » polski słowniku

I . erge̱ben¹ CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

ergeben pp von ergeben

II . erge̱ben¹ PRZYM.

1. ergeben Gesicht, Blick:

ergeben (untertänig)

poddańczy

ergeben (demütig)

uniżony

2. ergeben (treu):

ergeben Person

oddany

Zobacz też ergeben

I . erge̱ben*² CZ. cz. przech., cz. nieprzech. irr

1. ergeben (zum Ergebnis haben):

die Untersuchung hat ergeben, dass ...

badanie r.n. wykazało, że...

die Umfrage hat ergeben, dass ...

ankieta r.ż. wykazała, że...

das ergibt doch keinen Sinn

to nie ma sensu

2. ergeben (einbringen):

ergeben

przynosić [f. dk. przynieść]

die Spenden ergaben genug Geld für die Sanierung

ofiarowane pieniądze r.m. l.mn. wystarczyły na renowację

3. ergeben a. MATH:

ergeben

równać się

ergeben Betrag

wynosić [f. dk. wynieść]

ergeben Betrag

przynieść

die Summe ergab 100 Euro

kwota r.ż. wyniosła 100 euro

II . erge̱ben*² CZ. cz. zwr. irr

1. ergeben WOJSK.:

sich [jdm] ergeben

poddać się [komuś]

2. ergeben (sich fügen):

sich in sein Schicksal ergeben

poddawać [f. dk. poddać] się losowi

3. ergeben (sich hingeben):

sich jdm/etw C. ergeben

oddawać [f. dk. oddać] się komuś/czemuś

sich dem Alkohol ergeben

popadać [f. dk. popaść] w alkoholizm

4. ergeben (folgen):

sich aus etw ergeben

wynikać [f. dk. wyniknąć] z czegoś

daraus ergibt sich, dass ...

z tego wynika, że...

5. ergeben:

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

zaistnieć

ergeben (sich herausstellen) (Schwierigkeit)

pojawiać [f. dk. pojawić] się

es hat sich nichts Neues ergeben

nic nowego się nie wydarzyło

I . erge̱hen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

ergehen podn.:

ergehen (erlassen) (Gesetz)

być uchwalonym

ergehen (Einladung)

być wystosowanym

ergehen (Rechnung)

być wystawionym

an jdn ergehen (Bescheid)

zostać przekazanym komuś

an ihn erging ein ablehnender Bescheid

został poinformowany o odmownej decyzji

zwroty:

etw über sich B. ergehen lassen

znosić [f. dk. znieść] coś bez słowa protestu

II . erge̱hen* CZ. cz. zwr. irr (sich auslassen)

sich in Schmähungen [gegen jdn/etw] ergehen

rzucać obelgi [pod adresem kogoś/czegoś]

III . erge̱hen* CZ. bezosob. irr +sein (geschehen)

ihr ist es dort gut/schlecht ergangen

dobrze/źle jej się tam powodziło

Bụ̈rgerrecht <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. meist l.mn.

Bürgerrecht

prawa ntpl obywatelskie

Bürgerrodel <‑s, ‑> RZ. r.m. CH (Bürgerverzeichnis)

Bürgerrodel

rejestr r.m. obywateli

Bụ̈rgerrechtler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Bürgerrechtler(in)

działacz(ka) r.m.(r.ż.) na rzecz praw obywatelskich