niemiecko » polski

gehe̱i̱ßen CZ. cz. nieprzech., cz. przech., bezosob.

geheißen pp von heißen

Zobacz też heißen

II . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. cz. przech. podn.

1. heißen (nennen):

nazywać [f. dk. nazwać]

III . he̱i̱ßen <heißt, hieß, geheißen> [ˈhaɪsən] CZ. bezosob.

1. heißen (zu lesen sein):

auf Seite acht heißt es: „...“

2. heißen podn. (nötig sein):

gehe̱i̱m|tunst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr

geheimtun → geheim

Zobacz też geheim

II . gehe̱i̱m [gə​ˈhaɪm] PRZYSŁ.

Gehẹnkte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> [gə​ˈhɛŋktɐ] RZ. mf dekl wie przym.

powieszony(-na) r.m. (r.ż.)

gehe̱i̱m|haltenst. pis. CZ. cz. przech. irr

geheimhalten → geheim

Zobacz też geheim

II . gehe̱i̱m [gə​ˈhaɪm] PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski