niemiecko » polski

I . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. cz. nieprzech. +sein

13. gehen pot. (akzeptabel sein):

18. gehen:

19. gehen pot.:

21. gehen pot. (möglich sein):

23. gehen pot.:

25. gehen pot. (liiert sein):

chodzić z kimś pot.

27. gehen (abhängen von):

28. gehen pot. (geschehen):

III . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. cz. zwr. (laufen)

IV . ge̱hen <geht, ging, gegangen> [ˈgeːən] CZ. bezosob. +sein

5. gehen pot. (akzeptabel sein):

wie ist das Hotel? – es geht [so]

I . de̱hnen [ˈdeːnən] CZ. cz. przech.

1. dehnen (in die Länge ziehen):

2. dehnen PHYS:

3. dehnen JĘZ. (gedehnt aussprechen):

4. dehnen MED. (Bänder):

II . de̱hnen [ˈdeːnən] CZ. cz. zwr.

1. dehnen (weiter/breiter/länger werden):

2. dehnen (sich recken):

3. dehnen (lange dauern):

I . le̱hnen [ˈleːnən] CZ. cz. przech.

etw an [o. gegen] etw B. lehnen
opierać [f. dk. oprzeć] coś o coś

II . le̱hnen [ˈleːnən] CZ. cz. nieprzech. (gelehnt sein)

Se̱hnen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. podn.

I . geho̱ben [gə​ˈhoːbən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gehoben pp von heben

II . geho̱ben [gə​ˈhoːbən] PRZYM.

1. gehoben (sozial hoch gestellt):

3. gehoben (heiter):

III . geho̱ben [gə​ˈhoːbən] PRZYSŁ.

gehoben sich ausdrücken:

Zobacz też heben

II . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. heben (Lasten heben):

heben SPORT

2. heben poł. niem. (haltbar sein):

III . he̱ben <hebt, hob, gehoben> [ˈheːbən] CZ. cz. zwr.

2. heben (sich verbessern):

I . gehö̱ren* CZ. cz. nieprzech.

5. gehören poł. niem. (jdm gebühren):

należy mu się kara r.ż. /lanie r.n.

geha̱u̱en [gə​ˈhaʊən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gehauen pp von hauen

Zobacz też hauen , hauen

I . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. nieprzech. +sein

hauen pot.:

walić [f. dk. walnąć] o coś [głową] pot.

II . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. hauen (schlagen):

3. hauen GÓRN.:

wydobywać [f. dk. wydobyć]

III . ha̱u̱en2 <haut, haute, gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. zwr. pot.

1. hauen (sich prügeln):

bić [f. dk. po‑] się

2. hauen (sich werfen):

I . ha̱u̱en1 <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. przech. pot. (schlagen, verprügeln)

II . ha̱u̱en1 <haut, haute [o. hieb], gehauen [o. REG: gehaut]> [ˈhaʊən] CZ. cz. nieprzech. +haben

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski