Tłumaczenia dla hasła „gilg“ w polsko » niemiecki słowniku

gil <D. ‑a, l.mn. ‑e> [gil] RZ. r.m. ZOOL.

gil

Gimpel r.m.

gie [gje] RZ. r.n. ndm. pot. (gówno)

gie

Kot r.m.

gin <D. ‑u, l.mn. ‑y> [dʒin] RZ. r.m.

gin

Gin r.m.

gin z tonikiem

Gin-Tonic r.m.

gis [gis] RZ. r.n. ndm. MUZ.

gis

gis

gis

Gis r.n.

tonacja gis-mol

die Tonart r.ż. gis-Moll

git PRZYSŁ.

git

geil

git

klasse

... [no] i [będzie] git!

... und gut ist es!

git dziewucha

geile Schnecke r.ż.

git-ludzie

die "Ehrwürdigen" l.mn. (im Gefängnisjargon)

gicz <D. ‑y, l.mn. ‑e> [gitʃ] RZ. r.ż. GASTR.

gicz

Haxe r.ż.

gicz cielęca

Kalbshaxe r.ż.

giez <D. gza, l.mn. gzy> [gjes] RZ. r.m. ZOOL.

giez

Dasselfliege r.ż.

I . giąć <gnie; cz. prz. gnij> [gjoɲtɕ] CZ. cz. przech.

1. giąć (schylać):

giąć drzewa, gałęzie

beugen

giąć drzewa, gałęzie

biegen

giąć kark

sich B. unterwerfen

giąć kark

unterwürfig werden

2. giąć (nadawać kształt):

giąć blachę, drut

biegen

II . giąć <gnie; cz. prz. gnij> [gjoɲtɕ] CZ. cz. zwr.

1. giąć:

giąć (schylać się) (człowiek, gałęzie)

sich B. biegen

giąć (schylać się) (człowiek, gałęzie)

sich B. beugen

2. giąć:

giąć (przybierać kształt) (blacha)

sich B. biegen

gips <D. ‑u, l.mn. ‑y> [gips] RZ. r.m.

1. gips bez l.mn. (materiał):

gips

Gips r.m.

gips murarski

Stuckgips r.m.

2. gips bez l.mn. (opatrunek):

gips

Gips[verband] r.m.

w gipsie

in Gips

w gipsie

eingegipst

3. gips (figura z gipsu):

gips

Gipsfigur r.ż.

gira <D. ‑ry, l.mn. ‑ry, D. l.mn. gir> [gira] RZ. r.ż. REG (noga)

gira

Bein r.n.

gira

Haxe r.ż. pot.

zwichnąć girę

sich C. das Bein verstauchen

Belg(ijka) <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [belk] RZ. r.m.(r.ż.)

Belg(ijka)

Belgier(in) r.m. (r.ż.)

głóg <D. głogu, l.mn. głogi> [gwuk] RZ. r.m. BOT.

1. głóg (krzew):

głóg

Weißdorn r.m.

głóg

Hagedorn r.m.

2. głóg (owoc):

głóg

Weißdornbeere r.ż.

gag <D. ‑u, l.mn. ‑i> [gak] RZ. r.m.

gag FILM, TEATR

Gag r.m.

gag FILM, TEATR

Slapstick r.m.

gang <D. ‑u, l.mn. ‑i> [gaŋk] RZ. r.m.

gang

Gang r.ż.

gang

[Verbrecher]bande r.ż.

gong <D. ‑u, l.mn. ‑i> [goŋk] RZ. r.m.

1. gong (instrument):

gong

Gong r.m.

2. gong (dźwięk):

gong

Gong[schlag] r.m.

grog <D. ‑u, bez l.mn. > [grok] RZ. r.m.

grog

Grog r.m.

gal² <D. ‑a, l.mn. ‑e> [gal] RZ. r.m.

gal FIZ., ASTRON

Gal r.n.