Tłumaczenia dla hasła „grzegosz“ w polsko » niemiecki słowniku

Grzegorz <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑e]> [gʒegoʃ] RZ. r.m.

Grzegorz

Gregor r.m.

zwroty:

na świętego Grzegorza idzie zima do morza przysł.

am St. Gregortag treiben Eisschollen r.ż. l.mn. ins Meer

na świętego Grzegorza idzie zima do morza przysł.

am Gregorstage schwimmt das Eis r.n. ins Meer

grzebiuszka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [gʒebjuʃka] RZ. r.ż. ZOOL.

grzebiuszka ziemna

Knoblauchkröte r.ż.

grzebowisko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [gʒebovisko] RZ. r.n. ZOOL.

grzebowisko

Tierkörperbeseitungsanlage r.ż.

grzebień <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [gʒebjeɲ] RZ. r.m.

1. grzebień:

grzebień t. ARCHIT., TECHNOL.

Kamm r.m.

grzebień fali

Wellenkamm r.m.

2. grzebień ANAT.:

grzebień kości miedniczej

Darmbeinkamm r.m.

grzeszek <D. ‑szku, l.mn. ‑szki> [gʒeʃek] RZ. r.m. żart. pot.

grzeszek

kleine Sünde r.ż.

grzeszek

leichtes Vergehen r.n.

każdy ma swoje grzeszki

jeder hat etw auf dem Gewissen

dawne grzeszki

alte Sünden r.ż. l.mn.

grzeszyć <‑szy; f. dk. z‑> [gʒeʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. grzeszyć (popełniać grzech):

grzeszyć

sündigen

grzeszyć

eine Sünde begehen

nie grzeszyć mądrością/talentem

es an Gescheitheit/Talent fehlen lassen

on nie grzeszy urodą

er ist nicht gerade die Schönheit in Person żart.

kto śpi, nie grzeszy przysł.

wer schläft, sündigt nicht przysł.

2. grzeszyć przen. (uchybiać):

grzeszyć przeciwko [dobrym obyczajom]

gegen B. [die guten Sitten] verstoßen [o. sündigen]

grzebała <D. ‑ły, l.mn. ‑ły, D. l.mn. ‑bał [lub ‑łów]> [gʒebawa] RZ. r.m. lub r.ż. odm. jak f w lp pej. pot. (o kimś powolnym)

grzebała

Trödler(in) r.m. (r.ż.)

grzebnąć [gʒebnoɲtɕ]

grzebnąć f. dk. od grzebać

Zobacz też grzebać , grzebać

I . grzebać² <‑bie; f. dk. grzebnąć> [gʒebatɕ] CZ. cz. nieprzech. (szukać)

grzebać w czymś

in etw C. stöbern [o. wühlen]

grzebać w czymś

etw durchwühlen

II . grzebać² <‑bie; f. dk. grzebnąć> [gʒebatɕ] CZ. cz. zwr. (szukać)

grzebać

herumkramen

I . grzebać¹ <‑bie; cz. prz. grzeb f. dk. po‑> [gʒebatɕ] CZ. cz. przech.

1. grzebać (chować zmarłego):

grzebać

begraben

grzebać

bestatten

2. grzebać (zasypywać):

grzebać

zuschütten

3. grzebać przen. (przekreślać):

grzebać

zunichte machen

4. grzebać pot. (naprawiać):

grzebać

ausbessern

II . grzebać¹ <‑bie; cz. prz. grzeb> [gʒebatɕ] CZ. cz. zwr. (guzdrać się)

grzebać

[herum]trödeln pej. pot.

grzebuła [gʒebuwa] RZ. r.ż.

grzebuła → grzebała

Zobacz też grzebała

grzebała <D. ‑ły, l.mn. ‑ły, D. l.mn. ‑bał [lub ‑łów]> [gʒebawa] RZ. r.m. lub r.ż. odm. jak f w lp pej. pot. (o kimś powolnym)

grzebała

Trödler(in) r.m. (r.ż.)

grzechot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [gʒexot] RZ. r.m.

grzechot

Geknatter r.n. pej. pot.

grzeczny <grzeczniutki> [gʒetʃnɨ] PRZYM.

grzeczny dziecko

brav

grzeczny dziecko

artig

grzeczny obsługa, ukłon

höflich

grzejnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [gʒejɲik] RZ. r.m. (kaloryfer)

grzejnik

Heizkörper r.m.

grzejnik elektryczny

elektrischer Heizkörper r.m.

grzeszny [gʒeʃnɨ] PRZYM.

grzeszny

sündig

grzewczy [gʒeftʃɨ] PRZYM.

grzewczy

Heiz-

gaz grzewczy

Heizgas r.n.

sezon grzewczy

Heizsaison r.ż.

elektryczny sprzęt grzewczy TECHNOL.

elektrische Heizgeräte ntpl

grzędowy [gʒendovɨ] PRZYM. GEO.

grzędowy

Dünen-

grzeszność <D. ‑ści, bez l.mn. > [gʒeʃnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

grzeszność

Sündhaftigkeit r.ż.

grzebyczek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [gʒebɨtʃek] RZ. r.m.

grzebyczek zdr. od grzebień

grzebyczek

[kleiner] Kamm r.m.

Zobacz też grzebień

grzebień <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [gʒebjeɲ] RZ. r.m.

1. grzebień:

grzebień t. ARCHIT., TECHNOL.

Kamm r.m.

grzebień fali

Wellenkamm r.m.

2. grzebień ANAT.:

grzebień kości miedniczej

Darmbeinkamm r.m.

grzechotać <‑ocze [lub ‑oce]> [gʒexotatɕ] CZ. cz. nieprzech.

grzechotać

klappern

grzechotać

rasseln

grzechotka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [gʒexotka] RZ. r.ż.

1. grzechotka (zabawka):

grzechotka

Rassel r.ż.

grzechotka

Klapper r.m.

2. grzechotka (kołatka):

grzechotka

[Tür]klopfer r.m.

3. grzechotka TECHNOL. (urządzenie napędowe):

grzechotka

Zahnkranz r.m.

grzechotka

Rätsche r.ż.

grzeczność <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [gʒetʃnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. grzeczność bez l.mn. (uprzejmość):

grzeczność

Höflichkeit r.ż.

zdawkowa grzeczność

nichts sagende Höflichkeit

zrobić coś przez grzeczność [lub z grzeczności]

etw aus Höflichkeit [o. Gefälligkeit] tun

2. grzeczność (przysługa):

grzeczność

Gefälligkeit r.ż.

grzeczność

Gefallen r.m.

wyświadczyć komuś grzeczność

jdm einen Gefallen tun

wyświadczyć komuś grzeczność

jdm eine Gefälligkeit erweisen

3. grzeczność l.mn. (komplementy):

grzeczność

Kompliment r.n.

prawić komuś grzeczności

jdm Komplimente machen