Tłumaczenia dla hasła „hinfügen“ w niemiecko » polski słowniku

I . e̱i̱n|fügen CZ. cz. przech.

1. einfügen (einsetzen):

einfügen Zitat, Steine

wstawiać [f. dk. wstawić]

Einfügen oder Überschreiben INF.

wklejenie r.n. lub nadpisanie r.n.

2. einfügen (bemerken):

einfügen

dodać

darf ich an dieser Stelle kurz Folgendes einfügen:

czy mogę w tym miejscu nadmienić następującą rzecz:

II . e̱i̱n|fügen CZ. cz. zwr.

1. einfügen (sich anpassen):

einfügen

integrować [f. dk. z‑] się

2. einfügen (hineinpassen):

sich [gut] in die Landschaft einfügen (Bauwerk)

[dobrze] wkomponować się w krajobraz

E̱i̱nfügen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. PR.

Einfügen

włączenie r.n. [się]

Einfügen

dostosowanie r.n. się

Einfügen in die nähere Umgebung

dostosowanie się do do otoczenia

I . hịn|fliegen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinfliegen (an einen Ort fliegen):

hinfliegen

lecieć [f. dk. do‑]

2. hinfliegen pot. → hinfallen

II . hịn|fliegen CZ. cz. przech. irr (mit Flugzeug hinbringen)

hinfliegen Personen, Waren

transportować [f. dk. prze‑] samolotem

Zobacz też hinfallen

hịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hinfallen

upadać [f. dk. upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

hinzu̱|fügen CZ. cz. przech.

[einer Sache C.] etw hinzufügen Zutaten

dodawać [f. dk. dodać] coś [do czegoś]

[einer Sache C.] etw hinzufügen Brief, Anhang

dołączać [f. dk. dołączyć] coś [do czegoś]

dem habe ich nichts [mehr] hinzuzufügen

nie mam nic [więcej] do dodania

hịn|fläzen CZ. cz. zwr. pej. pot., hịn|flegeln CZ. cz. zwr. pej. pot.

hinfläzen

siedzieć niedbale

sitz gerade und fläz [o. flegel] dich nicht so hin!

siedź porządnie, a nie się tak rozwalasz! pot.

I . hịn|führen CZ. cz. przech.

jdn zu etw hinführen

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś do czegoś

der Junge wird Sie in Ihr Zimmer hinführen

chłopiec r.m. zaprowadzi pana/panią do pana/pani pokoju

II . hịn|führen CZ. cz. nieprzech.

zu etw hinführen

prowadzić [f. dk. do‑] do czegoś

wo soll das hinführen?

do czego to prowadzi?

I . hịn|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinfahren (fahren):

zu jdm hinfahren

jechać [f. dk. po‑] do kogoś

2. hinfahren (streichen):

mit der Hand über etw B. hinfahren

pogłaskać [lub pogładzić] coś ręką

II . hịn|fahren CZ. cz. przech. irr (fahren)

hinfahren

zawozić [f. dk. zawieźć]

hịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hinfallen

upadać [f. dk. upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

hịn|finden CZ. cz. nieprzech. irr

[zu jdm/zur Post] hinfinden

trafiać [f. dk. trafić] [do kogoś/na pocztę]

findest du allein hin?

trafisz samemu?

verfu̱gen* [fɛɐ̯​ˈfuːgən] CZ. cz. przech.

verfugen

fugować

dre̱i̱n|fügen CZ. cz. zwr.

dreinfügen

godzić [f. dk. po‑] się

dreinfügen

podporządkowywać [f. dk. podporządkować] się

ihm gefiel die Entscheidung nicht, aber er musste sich dreinfügen

nie podobała mu się decyzja r.ż. , ale musiał się podporządkować