Tłumaczenia dla hasła „kolberg“ w polsko » niemiecki słowniku

koliber <D. ‑bra, l.mn. ‑bry> [koliber] RZ. r.m. ZOOL.

koliber

Kolibri r.m.

kolba <D. ‑by, l.mn. ‑by> [kolba] RZ. r.ż.

kolba BOT., CHEM., WOJSK., TECHNOL.

Kolben r.m.

kolbka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [kolpka] RZ. r.ż.

kolbka zdr. od kolba

kolbka

kleiner Kolben r.m.

kolbka

Kölbchen r.n.

Zobacz też kolba

kolba <D. ‑by, l.mn. ‑by> [kolba] RZ. r.ż.

kolba BOT., CHEM., WOJSK., TECHNOL.

Kolben r.m.

kolet <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑y> [kolet] RZ. r.m.

kolet (kurtka do jazdy konnej)

Reitweste r.ż.

kolet HIST.

Kollett r.n.

kolet HIST.

Koller r.m.

skórzany kolet

Lederweste r.ż.

kolur <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kolur] RZ. r.m. ASTRON

kolur

Colur r.m.

kolur

Kolur r.m.

kolec <D. ‑lca, l.mn. ‑lce> [kolets] RZ. r.m.

1. kolec (wyrostek rośliny, zwierzęcia):

kolec róży

Dorn r.m.

kolec kaktusa, osy

Stachel r.m.

nie ma róży bez kolców przysł.

keine Rose r.ż. ohne Dornen przysł.

2. kolec (ostry koniec: cyrkla):

kolec

Spitze r.ż.

3. kolec zwykle l.mn. (obuwie sportowe):

kolce

Spikes l.mn.

kolce

Rennschuhe r.m. l.mn.

kolej <D. ‑ei, l.mn. ‑e> [kolej] RZ. r.ż.

1. kolej (środek transportu):

kolej

[Eisen]bahn r.ż.

kolej linowa

[Draht]seilbahn r.ż.

kolej podziemna

Untergrundbahn r.ż.

kolej podziemna

U-Bahn r.ż.

2. kolej (instytucja):

kolej

Bahn r.ż.

Polskie Koleje Państwowe

Polnische Staatsbahn r.ż.

3. kolej (pociąg):

kolej

Zug r.m.

jeździć koleją

mit der Bahn fahren

4. kolej (kolejność):

kolej

Reihe[nfolge] r.ż.

teraz moja kolej [lub kolej na mnie]

jetzt bin ich an der Reihe

teraz moja kolej [lub kolej na mnie]

ich bin jetzt dran pot.

po kolei

der Reihe nach

po kolei

nacheinander

z kolei (następnie)

wiederum

z kolei (następnie)

dann

z kolei (z rzędu)

in Folge

drugi z kolei

der zweite in Folge

mieć nie po kolei pot.

nicht ganz bei Verstand sein

mieć nie po kolei pot.

nicht alle Tassen im Schrank haben pot.

5. kolej zwykle l.mn. (bieg rzeczy):

wszystko szło swoją koleją

alles nahm seinen gewohnten Lauf

zmienne koleje losu

Wechselfälle r.m. l.mn. des Lebens

zwykła kolej rzeczy

der normale [o. übliche] Lauf r.m. der Dinge

koleń <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [koleɲ] RZ. r.m. ZOOL.

koleń

Dornhai r.m.

koleś <D. ‑esia, l.mn. ‑esie> [koleɕ] RZ. r.m. pot.

1. koleś (znajomy):

koleś

Kumpel r.m. pot.

koleś

Kumpan r.m. pot.

2. koleś (nieznajomy):

koleś

Typ r.m. pot.

jakiś koleś czeka przed drzwiami

irgendein Typ wartet vor der Tür

słuchaj, koleś!

hör zu, Freundchen r.n. !

kolor <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kolor] RZ. r.m.

1. kolor (barwa, farba):

kolor

Farbe r.ż.

jaki kolor ma ...?

welche Farbe hat...?

kapelusz koloru brązowego

ein brauner Hut r.m.

kolor ochronny WOJSK.

Tarnfarbe r.ż.

krzykliwe/spokojne kolory

grelle [o. leuchtende] /dezente [o. gedeckte] Farben

coś jest pod kolor czegoś

etw ist passend zur Farbe von etw

coś jest pod kolor czegoś

etw passt farblich zu etw pot.

do wyboru do koloru

alles, was das Herz r.n. begehrt

kolor pierwotny [lub główny] [lub podstawowy]

Primärfarbe r.ż.

kolor pierwotny [lub główny] [lub podstawowy]

Grundfarbe r.ż.

mówić [o czymś] jak ślepy o kolorach

[von etw] wie der Blinde r.m. von den Farben reden

malować coś w jaskrawych [lub tęczowych] kolorach

etw in schillernden Farben ausmalen

przedstawiać coś w jasnych kolorach

etw sehr positiv darstellen

przyszłość maluje się w czarnych kolorach

die Zukunft düster sehen [o. schwarz malen]

przyszłość maluje się w czarnych kolorach

schwarz sehen für die Zukunft

zimne/ciepłe kolory

kalte/warme Farben

2. kolor pot. (rumieńce):

stracić kolory

blass werden

nabrać kolorów (Person)

Farbe bekommen

nabrać kolorów (dyskusja)

in Gang kommen

3. kolor l.mn. (barwna odzież):

kolory należy prać oddzielnie

Buntwäsche r.ż. muss separat gewaschen werden

4. kolor (barwnik):

kolor

Farbe r.ż.

nałożyć kolor na ścianę

eine Wand farbig streichen

daj tu trochę koloru!

bring ein bisschen Farbe rein!

5. kolor GRY (pik, trefl, karo lub kier):

kolor

Farbe r.ż.

dołożyć kartę do koloru

eine Karte derselben Farbe dazulegen

kolarz (-rka) <D. ‑a, l.mn. ‑e> [kolaʃ] RZ. r.m. (r.ż.)

kolarz (-rka)

Radrennfahrer(in) r.m. (r.ż.)

kolarz (-rka)

Radsportler(in) r.m. (r.ż.)

kolarz (-rka)

Radler(in) r.m. (r.ż.)

koleba <D. ‑by, l.mn. ‑by> [koleba] RZ. r.ż.

1. koleba ARCHIT.:

koleba

Rundtonne r.ż.

koleba

Spitztonne r.ż.

2. koleba:

koleba TECHNOL.

Kippkarren r.m.

koleba MINER.

Kipplore r.ż.

kolega (koleżanka) <D. ‑gi, l.mn. ‑edzy> [kolega] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp

1. kolega (współpracownik):

kolega (koleżanka)

Kollege(Kollegin) r.m. (r.ż.)

kolega z pracy

Arbeitskollege r.m.

kolega z pracy

Mitarbeiter r.m.

niech pan więcej tego nie robi, kolego!

machen Sie es nie wieder, Herr Kollege!

2. kolega (znajomy):

kolega (koleżanka) pot.

Kumpel r.m.

kolega (koleżanka) pot.

Bekannte(r) mf

kolega ze szkoły

Mitschüler r.m.

kolega ze szkoły

Schulkamerad r.m.

kolega ze szkoły

Schulfreund r.m.

kolega ze studiów

Studienkollege r.m.

kolega ze studiów

Kommilitone r.m.

kolega po fachu

Fachkollege r.m.

koleus <D. ‑a, l.mn. ‑y> [koleus] RZ. r.m. BOT.

koleus

Buntnessel r.ż.