niemiecko » polski

I . kụ̈ndigen [ˈkʏndɪgən] CZ. cz. przech.

1. kündigen (aufgeben):

2. kündigen (entlassen):

zwalniać [f. dk. zwolnić]

erkụndigen* [ɛɐ̯​ˈkʊndɪgən] CZ. cz. zwr.

2. erkundigen (Informationen einholen):

a̱u̱fwendigst. pis. PRZYM. PRZYSŁ.

aufwendig → aufwändig

Zobacz też aufwändig

I . a̱u̱fwändigNP PRZYM.

1. aufwändig (teuer):

2. aufwändig (umfangreich):

II . a̱u̱fwändigNP PRZYSŁ. (luxuriös)

Sạchkundige(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

He̱i̱lkundige(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Ọrtskundige(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

a̱u̱f|künden [ˈaʊfkʏndən] CZ. cz. przech., a̱u̱f|kündigen [ˈaʊfkʏndɪgən] CZ. cz. przech.

1. aufkünden Vertrag:

2. aufkünden podn.:

zrywać [f. dk. zerwać]
odmawiać [f. dk. odmówić]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski