polsko » niemiecki

kopia <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [kopja] RZ. r.ż.

2. kopia FOTO:

Abzug r.m.

3. kopia (broń):

Lanze r.ż.

kopić <kopi; cz. prz. kop> [kopitɕ] CZ. cz. przech. ROLN.

I . kopcić <‑ci; cz. prz. kopć> [koptɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopcić (dymić):

2. kopcić < f. dk. na‑> pej. pot. (palić papierosy):

paffen pej. pot.
qualmen pej. pot.

II . kopcić <‑ci; cz. prz. kopć> [koptɕitɕ] CZ. cz. zwr. (palić się)

kopaiwa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [kopaiva] RZ. r.ż.

1. kopaiwa BOT.:

2. kopaiwa:

kopaiwa CHEM., TECHNOL.
Kopaiva r.ż.

kopniak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [kopɲak] RZ. r.m.

kopanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [kopaɲe] RZ. r.n. pot. (wykopki)

kopeć <D. kopcia, bez l.mn. > [kopetɕ] RZ. r.m. (dym)

I . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. przech.

1. kopać < f. dk. kopnąć> (uderzać):

kicken pot.

II . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; cz. prz. kop f. dk. kopnąć> [kopatɕ] CZ. cz. zwr.

kopal <D. ‑u, l.mn. ‑e> [kopal] RZ. r.m.

kopal CHEM., TECHNOL.
Kopal r.m.

koper <D. ‑pru, bez l.mn. > [koper] RZ. r.m. BOT.

kopny [kopnɨ] PRZYM. pot. (grząski)

kopra <D. ‑ry, bez l.mn. > [kopra] RZ. r.ż. TECHNOL.

Kopra r.ż.
Kopraöl r.n.

kopacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [kopatʃ] RZ. r.m.

1. kopacz (robotnik kopiący ziemię):

Gräber(in) r.m. (r.ż.)

2. kopacz (górnik):

Hauer r.m.

3. kopacz SPORT (piłkarz mający niewielkie umiejętności):

kopacz pej.
miserabler Kicker r.m. pot.

kopara <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [kopara] RZ. r.ż.

1. kopara zgr. od koparka

Bagger r.m.

2. kopara przen. (usta):

Klappe r.ż.

Zobacz też koparka

koparka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [koparka] RZ. r.ż. TECHNOL.

kopiał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kopjaw] RZ. r.m.

1. kopiał (księga):

Kopierbuch r.n.

2. kopiał TECHNOL.:

kopica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [kopitsa] RZ. r.ż. przest (kopa)

kopiec <D. ‑pca, l.mn. ‑pce> [kopjets] RZ. r.m.

1. kopiec (wzgórek):

[Erd]hügel r.m.

2. kopiec (stos: buraków, ziemniaków):

Miete r.ż.

kopnąć [kopnoɲtɕ]

kopnąć f. dk. od kopać

Zobacz też kopać

I . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. przech.

1. kopać < f. dk. kopnąć> (uderzać):

kicken pot.

II . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; cz. prz. kop f. dk. kopnąć> [kopatɕ] CZ. cz. zwr.

kopsać <‑sa; cz. prz. ‑aj> [kopsatɕ], kopsnąć [kopsnoɲtɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (dać coś komuś)

kopula <D. ‑li, l.mn. ‑le> [kopula] RZ. r.ż. JĘZ.

Kopula r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski