polsko » niemiecki

kłopotliwy [kwopotlivɨ] PRZYM.

1. kłopotliwy (sprawiający kłopot):

2. kłopotliwy (wprawiający w zakłopotanie):

kłopotliwie [kwopotlivje] PRZYSŁ.

klekotliwy [klekotlivɨ] PRZYM. pot. (głośny)

kłopotliwość <D. ‑ści, bez l.mn. > [kwopotlivoɕtɕ] RZ. r.ż. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski