polsko » niemiecki

zmartwiały [zmartfjawɨ] PRZYM. podn.

1. zmartwiały (obumarły):

abgestorbene Blumen r.ż. l.mn.

2. zmartwiały przen. (martwy):

martwica <D. ‑cy, bez l.mn. > [martfitsa] RZ. r.ż.

1. martwica MED. (tkanek):

Nekrose r.ż.
Gewebstod r.m.

2. martwica GEO.:

Sinter r.m.

3. martwica BOT.:

Borke r.ż.

martwicowy [martfitsovɨ], martwiczy [martfitʃɨ] PRZYM. MED.

zmartwiony [zmartfjonɨ] PRZYM.

martwieć <‑eje; f. dk. z‑> [martfjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. martwieć (kończyny):

umartwiać <‑ia> [umartfjatɕ], umartwić [umartfitɕ] f. dk. CZ. cz. przech., cz. zwr. zwykle cz. ndk. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski