polsko » niemiecki

mieszczanieć <‑eje; cz. prz. ‑ej> [mjeʃtʃaɲetɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. mieszczanieć (stawać się mieszczaninem):

2. mieszczanieć (stawać się konformistą):

mieszczanin (-anka) <D. ‑a, l.mn. ‑ie> [mjeʃtʃaɲin] RZ. r.m. (r.ż.) HIST.

mieszczanin (-anka)
Bürger(in) r.m. (r.ż.)
mieszczanin (-anka)

mieszanie <D. ‑ia> RZ. r.n.

mieszkanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [mjeʃkaɲe] RZ. r.n.

mieszaniec1 <D. ‑ańca, l.mn. ‑ańce> [mjeʃaɲets] RZ. r.m. (roślina, zwierzę)

mieszkaniec (-nka) <D. ‑ańca, l.mn. ‑ańcy> [mjeʃkaɲets] RZ. r.m. (r.ż.)

zmieszanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zmjeʃaɲe] RZ. r.n. podn.

mieszczański [mjeʃtʃaj̃ski] PRZYM.

1. mieszczański HIST.:

2. mieszczański podn. gust, moralność:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski