Tłumaczenia dla hasła „nakazując“ w polsko » niemiecki słowniku

nakazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. nakazać> [nakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakazywać podn. (kazać, zalecić):

nakazywać komuś coś zrobić

jdm befehlen, etw zu tun

nakazywać dietę

Diät verordnen

2. nakazywać podn. (stanowić konieczność):

nakazywać ostrożność

Vorsicht gebieten

nakazać zaniechania praktyk sprzecznych z prawem

das Einstellen von rechtswidrigen Handlungen anordnen

nakazać [nakazatɕ]

nakazać f. dk. od nakazywać

Zobacz też nakazywać

nakazywać <‑zuje; cz. prz. ‑zuj; f. dk. nakazać> [nakazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nakazywać podn. (kazać, zalecić):

nakazywać komuś coś zrobić

jdm befehlen, etw zu tun

nakazywać dietę

Diät verordnen

2. nakazywać podn. (stanowić konieczność):

nakazywać ostrożność

Vorsicht gebieten

nakazać zaniechania praktyk sprzecznych z prawem

das Einstellen von rechtswidrigen Handlungen anordnen

nakazowy [nakazovɨ] PRZYM. st. urz.

nakazowy

Befehls-

nakazowy

Anordnungs-

postępowanie nakazowe

Strafbefehlsverfahren r.n.

postępowanie nakazowe

Urkundenprozess r.m.

gospodarka nakazowa

Planwirtschaft r.ż.

nakleić [nakleitɕ] f. dk., naklejać [naklejatɕ] <‑ja; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. przech.

nakleić

aufkleben

nakleić

ankleben

nakleić znaczek na list

eine Marke auf den Brief kleben

nakrajać [nakrajatɕ] f. dk.

nakrajać → nakroić

Zobacz też nakroić

nakroić <‑oi; cz. prz. ‑rój> [nakroitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

nakroić

aufschneiden

nakroić

abschneiden

nakroić chleba

Brot aufschneiden

nakaz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [nakas] RZ. r.m.

1. nakaz t. PR. (polecenie, zarządzenie):

nakaz

Befehl r.m.

nakaz

Anordnung r.ż.

nakaz

Gebot r.n.

nakaz aresztowania/rewizji

Haft-/Durchsuchungsbefehl r.m.

nakaz jednakowego [lub równego] traktowania

Gleichbehandlungsgebot r.n.

nakaz płatniczy

Mahnbescheid r.m.

nakaz przeszukania

Durchsuchungsbefehl r.m.

nakaz rozbiórki

Abbruchgebot r.n.

nakaz równości wobec prawa

Gleichheitsgebot r.n.

nakaz urzędowy

Amtsanordnung r.ż.

znak nakazu

Gebotszeichen r.n.

2. nakaz (norma działania):

nakaz moralny

sittliches Gebot r.n.

nakapać <‑pie; cz. prz. nakap> [nakapatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

nakapać

tropfen

nakapało mi wody na obiektyw

Wasser r.n. ist auf mein Objektiv getropft

świeca nakapała na obrus

die Kerze r.ż. hat auf die Tischdecke getropft

rozkazujący [roskazujontsɨ] PRZYM.

rozkazujący głos, ton:

rozkazujący

befehlend

rozkazujący

gebieterisch

tryb rozkazujący JĘZ.

Imperativ r.m.

tryb rozkazujący JĘZ.

Befehlsform r.ż.