polsko » niemiecki

narów <D. narowu, l.mn. narowy> [naruf] RZ. r.m. zwykle l.mn. (zły nawyk)

naraz [naras] PRZYSŁ.

1. naraz (nagle):

2. naraz (jednocześnie):

naród <D. ‑rodu, l.mn. ‑rody> [narut] RZ. r.m.

2. naród (populacja kraju):

Volk r.n.
Nation r.ż.

3. naród (organizacja):

narty [nartɨ] RZ.

narty l.mn. < D. l.mn. nart> pot. (narciarstwo):

Skifahren r.n.
Skiurlaub r.m.

narta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [narta] RZ. r.ż.

I . narowić <narowi; cz. prz. narów; f. dk. z‑> [narovitɕ] CZ. cz. nieprzech.

II . narowić <narowi; cz. prz. narów; f. dk. z‑> [narovitɕ] CZ. cz. zwr.

ostrew <D. ‑rwi, l.mn. ‑rwie> [ostref] RZ. r.ż. ROLN.

narcyz <D. ‑a, l.mn. ‑y> [nartsɨs] RZ. r.m.

1. narcyz BOT.:

Narzisse r.ż.

2. narcyz (człowiek):

Narziss r.m.

narośl <D. ‑i, l.mn. ‑a> [naroɕl] RZ. r.ż.

narwal <D. ‑a, l.mn. ‑e> [narval] RZ. r.m. ZOOL.

Narwal r.m.

naraić [naraitɕ] f. dk., narajać [narajatɕ] <‑ja; cz. prz. ‑jaj> CZ. cz. przech. pot. (polecić coś, kogoś)

naroże <D. ‑ża, l.mn. ‑ża> [naroʒe] RZ. r.n. podn.

narwać [narvatɕ]

narwać f. dk. od rwać

Zobacz też rwać

I . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. przech.

1. rwać < f. dk. ze‑> <[lub na‑]> (zrywać):

2. rwać < f. dk. wy‑> (wyrywać):

3. rwać < f. dk. po‑>:

II . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob.

1. rwać:

2. rwać pot. (pędzić):

rasen pot.

III . rwać <rwie; cz. prz. rwij> [rvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rwać:

3. rwać (bardzo chcieć czegoś):

narząd <D. ‑u, l.mn. ‑y> [naʒont] RZ. r.m. BIOL.

narzut <D. ‑u, l.mn. ‑y> [naʒut] RZ. r.m.

1. narzut TECHNOL.:

Bewurf r.m.

2. narzut HAND.:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski