Tłumaczenia dla hasła „obligować“ w polsko » niemiecki słowniku

obligować <‑guje; f. dk. z‑> [obligovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten

Przykładowe zdania ze słowem obligować

obligować kogoś do czegoś

jdn zu etw verpflichten

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Regulamin obliguje mieszkańców do aktywnej pracy ze specjalistami i terapeutami.

pl.wikipedia.org

Każda z postaci ma swój udział w plątaniu węzłów sensacji, akcji i terroru w świecie, który obliguje do zaciętej walki z wrogiem.

pl.wikipedia.org

Ponieważ często nie dysponowały odpowiednią siłą roboczą i liczebnością, akty kapitulacyjne obligowały ich do opłacania rocznego trybutu, pariasu.

pl.wikipedia.org

Ojcom natomiast dawał zwolnienia z obowiązku kurateli oraz pozostawania w związku, do czego obligowało prawo czyli de iure uwalniał mężczyznę od określonych obowiązków rodzinnych.

pl.wikipedia.org

Wniesienie takiego żądania obliguje organ do wydania aktu administracyjnego w postaci decyzji albo postanowienia, nawet gdy żądanie jest bezzasadne.

pl.wikipedia.org

Inicjatywa może dotyczyć propozycji ustawy, poprawki do konstytucji lub uchwały lokalnej, lub po prostu obligować rząd lub parlament do rozważenia kwestii.

pl.wikipedia.org

Ograniczało to możliwości projektowe i obligowało do ustępstw wobec wizji twórcy.

pl.wikipedia.org

W odróżnieniu od wcześniejszych aktów prawnych poruszających kwestię „podejrzanych”, ustawa ta nie tylko zalecała szczególny nadzór nad nimi, ale wręcz obligowała do dokonania ich natychmiastowych aresztowań.

pl.wikipedia.org

Działanie zgodnie z normą kultury honoru obliguje do obrony własnego honoru przed zniewagą pod groźbą utraty reputacji społecznej.

pl.wikipedia.org

Od odbiorcy, który jest jednocześnie widzem i aktorem biorącym czynny udział, żąda indywidualnej interpretacji i obliguje go do budowania kontekstu.

pl.wikipedia.org