polsko » niemiecki

I . oburzać <‑rza; f. dk. oburzyć> [obuʒatɕ] CZ. cz. przech.

2. oburzać (powodować protest):

II . oburzać <‑rza; f. dk. oburzyć> [obuʒatɕ] CZ. cz. zwr.

I . obuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obuć> [obuvatɕ] CZ. cz. przech.

II . obuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obuć> [obuvatɕ] CZ. cz. zwr. przest

oburzyć [obuʒɨtɕ]

oburzyć f. dk. od oburzać

Zobacz też oburzać

I . oburzać <‑rza; f. dk. oburzyć> [obuʒatɕ] CZ. cz. przech.

2. oburzać (powodować protest):

II . oburzać <‑rza; f. dk. oburzyć> [obuʒatɕ] CZ. cz. zwr.

I . obłamać [obwamatɕ] f. dk., obłamywać [obwamɨvatɕ] <‑muje; cz. prz. ‑muj> CZ. cz. przech.

1. obłamać podn. (odrywać):

II . obłamać [obwamatɕ] f. dk., obłamywać [obwamɨvatɕ] <‑muje; cz. prz. ‑muj> CZ. cz. zwr.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski