Tłumaczenia dla hasła „ordynariusz“ w polsko » niemiecki słowniku

ordynariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [ordɨnarjuʃ] RZ. r.m.

1. ordynariusz REL.:

ordynariusz

Ordinarius r.m.

2. ordynariusz HIST.:

ordynariusz

Ordinarius r.m.

ordynariusz

ordentlicher Professor r.m.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W archidiecezji służy ponadto pięciu biskupów pomocniczych, jeden emerytowany arcybiskup ordynariusz i jeden emerytowany biskup pomocniczy.

pl.wikipedia.org

Miały one w zasadzie charakter tytularny (oprócz przemyskiego), a ordynariusze nie pojawiali się w swoich diecezjach, ze względu na niepewną jeszcze sytuację polityczną.

pl.wikipedia.org

Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1998. 7 września 2000 objął urząd ordynariusza.

pl.wikipedia.org

W 1731 roku objął rządy w wakującej diecezji hradeckiej jako jej ordynariusz.

pl.wikipedia.org

Tydzień później został mianowany ordynariuszem eparchii anadyrskiej i czukockiej.

pl.wikipedia.org