Tłumaczenia dla hasła „ponaadto“ w polsko » niemiecki słowniku

ponadto [ponatto] PRZYSŁ. podn.

ponadto

überdies

ponadto

darüber hinaus

ponakładać <‑da> [ponakwadatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponakładać (nałożyć dużo):

ponakładać

[viel von etw] legen

ponakładać ciasta na talerz

viel Kuchen auf den Teller legen

2. ponakładać (założyć dużo na siebie):

ponakładać

viel anziehen

ponakładali na siebie ciepłe ubrania

sie zogen viele warme Sachen an

3. ponakładać (obarczyć czymś):

ponakładać

[mit etw] belasten

ponakładać

auferlegen

szef ponakładał na niego dodatkowe obowiązki

der Chef r.m. belastete ihn mit zusätzlichen Pflichten

ponadawać [ponadavatɕ]

ponadawać f. dk. od nadawać

Zobacz też nadawać

I . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. przech.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

verleihen

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw C. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

senden

nadawać audycję, program, sygnał

ausstrahlen

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

aufgeben

II . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. pot.

1. nadawać (mówić dużo):

nadawać

unablässig reden

nadawać

reden wie ein Wasserfall r.m. pot.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen pej. pot.

nadawać na kogoś

jdm nachreden

III . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. zwr.

nadawać się do czegoś

sich B. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

ponaglająco [ponaglajontso] PRZYSŁ. podn.

ponaglająco

drängend

ponaglająco

mahnend

ponaglać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. ponaglić> [ponaglatɕ] CZ. cz. przech.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

ponaglić [ponaglitɕ]

ponaglić f. dk. od ponaglać

Zobacz też ponaglać

ponaglać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. ponaglić> [ponaglatɕ] CZ. cz. przech.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

I . ponawiać <‑ia; f. dk. ponowić> [ponavjatɕ] CZ. cz. przech.

ponawiać prośby, próby:

ponawiać

wiederholen

ponawiać

erneuern

II . ponawiać <‑ia; f. dk. ponowić> [ponavjatɕ] CZ. cz. zwr. (ból)

ponawiać

sich B. wieder einstellen

ponadczasowo [ponattʃasovo] PRZYSŁ. podn.

ponadczasowo

zeitlos

ponadplanowo [ponatplanovo] PRZYSŁ. ADM.

ponadplanowo

überplanmäßig