Tłumaczenia dla hasła „pozdrawiamy“ w polsko » niemiecki słowniku

I . pozdrawiać <‑ia> [pozdravjatɕ], pozdrowić [pozdrovitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

pozdrawiać

grüßen

pozdrów ją ode mnie

grüß sie von mir

kazała cię pozdrowić

sie lässt [o. ließ] dich grüßen

II . pozdrawiać <‑ia> [pozdravjatɕ], pozdrowić [pozdrovitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

pozdrawiać

sich B. gegenseitig grüßen

pozdawać [pozdavatɕ]

pozdawać f. dk. od zdawać

Zobacz też zdawać

I . zdawać <zdaje> [zdavatɕ] CZ. cz. przech.

1. zdawać < f. dk. zdać> (przekazywać):

zdawać dowództwo

übertragen

2. zdawać < f. dk. zdać> (oddawać):

zdawać klucze

übergeben

zdać rachunek z czegoś

über etw Rechenschaft ablegen

3. zdawać tylko ndk. (przystępować do egzaminu):

zdawać egzamin

eine Prüfung ablegen

4. zdawać (uzyskać promocję, zaliczenie):

zdać egzamin

eine Prüfung bestehen

to nie zdaje egzaminu

es bewährt sich nicht

zdać życiowy egzamin

eine Prüfung fürs Leben bestehen

II . zdawać <zdaje f. dk. zdać> [zdavatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zdawać (uświadamiać sobie):

zdawać sobie sprawę z czegoś

sich C. etw D. bewußt sein

zdawać sobie sprawę z czegoś

sich C. über etw B. im Klaren sein

2. zdawać (relacjonować):

zdawać z czegoś sprawę

über etw B. berichten

3. zdawać tylko ndk. (przystępować do egzaminu):

zdawać na uniwersytet

sich B. um einen Studienplatz bewerben

4. zdawać (zdać egzamin):

zdać na uniwersytet

die Aufnahmeprüfung an einer Universität ablegen

zdać do następnej klasy

in die nächste Klasse versetzt werden

5. zdawać (skazywać):

autor zdał dużo na domyślność czytelnika

der Autor r.m. überließ Vieles dem Scharfsinn des Lesers

być zdanym tylko na siebie [lub własne siły]

auf sich selbst gestellt sein

być zdanym na czyjąś łaskę i niełaskę

sich jds Gnade und Ungnade ergeben

być zdanym na łaskę losu

dem Schicksal überlassen sein

III . zdawać <zdaje f. dk. zdać> [zdavatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zdawać (wywoływać wrażenie czegoś):

dom zdawał się być ruiną

das Haus r.n. sah einer Ruine ähnlich

gospodarz zdawał się drzemać

der Wirt r.m. schien zu schlafen

2. zdawać (mieć wrażenie):

zdaje [mi] się, że...

es scheint mir [o. ich habe den Eindruck] , dass ...

zdawało ci się

das hast du dir eingebildet

komuś się zdaje, że pozjadał wszystkie rozumy

jd meint, die Weisheit mit Löffeln gefressen zu haben

3. zdawać (polegać):

zdawać się na kogoś/coś

sich B. auf jdn/etw verlassen

I . uzdrawiać <‑ia; f. dk. uzdrowić> [uzdravjatɕ] CZ. cz. przech.

1. uzdrawiać podn. (wyleczyć):

uzdrawiać

heilen

2. uzdrawiać przen. (przywrócić właściwe funkcjonowanie):

uzdrawiać

ins Reine bringen

uzdrawiać

sanieren

uzdrawiać stosunki

die Beziehungen wiederherstellen

II . uzdrawiać <‑ia; f. dk. uzdrowić> [uzdravjatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

uzdrawiać

sich heilen

uzdrawiacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [uzdravjatʃ] RZ. r.m. podn.

uzdrawiacz

Wunderheiler(in) r.m. (r.ż.)

I . pozbawiać <‑ia> [pozbavjatɕ], pozbawić [pozbavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

pozbawić kogoś czegoś

jdm etw [weg]nehmen [o. entziehen]

pozbawić kogoś złudzeń

jdm seine Illusionen rauben [o. nehmen]

pozbawić kogoś życia

jdn töten [o. umbringen]

pozbawiony czegoś

ohne etw

pozbawiony czegoś

einer S. D. beraubt

II . pozbawiać <‑ia> [pozbavjatɕ], pozbawić [pozbavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

pozbawiać się przyjemności

sich B. einer Freude berauben

pozbawiać się możliwości/szansy

eine Möglichkeit/Chance vorübergehen lassen

pozbawić się życia

sich C. das Leben nehmen

pozdrowienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pozdrovjeɲe] RZ. r.n.

1. pozdrowienie bez l.mn. (powitanie):

pozdrowienie

Begrüßung r.ż.

pozdrowienie

Willkommen r.n.

2. pozdrowienie (wyrazy pamięci):

pozdrowienie

Gruß r.m.

przekazywać pozdrowienia

Grüße ausrichten

„serdeczne pozdrowienia z wakacji przesyła Anna”

„herzliche Grüße aus den Ferien sendet Anna“

uzdrawiający [uzdravjajontsɨ] PRZYM.

uzdrawiający

heilend

uzdrawiający

Heil-

uzdrawiający źródło

heilkräftig

kuracja uzdrawiająca

Heilkur r.ż.

rozdrabniacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [rozdrabɲatʃ] RZ. r.m.

rozdrabniacz ROLN., TECHNOL.

Schneidemaschine r.ż.

rozdrabniacz ROLN., TECHNOL.

Zerkleinerungsmaschine r.ż.

pozdrapywać [pozdrapɨvatɕ]

pozdrapywać f. dk. od zdrapywać

Zobacz też zdrapywać

zdrapywać <‑puje; f. dk. zdrapać> [zdrapɨvatɕ] CZ. cz. przech.

zdrapywać

abkratzen

zdrapywać farbę ze ścian

die Farbe von der Wand kratzen

zdrapywać farbę ze ścian zdrapkę

freirubbeln pot.

pozostawiać <‑ia> [pozostavjatɕ], pozostawić [pozostavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. pozostawiać (nie zabrać ze sobą):

pozostawiać dobytek

zurücklassen

2. pozostawiać (opuścić):

pozostawiać dzieci, rodzinę

verlassen

pozostawiać dzieci, rodzinę

zurücklassen

3. pozostawiać (zostawić w spadku):

pozostawiać dom, działkę

hinterlassen

4. pozostawiać (mieć rezultat):

pozostawiać ślady, wrażenia

[hinter]lassen

pozostawiać ślady, wrażenia

zurücklassen

pozostawiać po sobie bałagan

Unordnung hinterlassen

to nie pozostawia [żadnych] wątpliwości

das steht außer [allem] Zweifel

to pozostawia wiele do życzenia

das lässt viel zu wünschen übrig

5. pozostawiać (wstrzymać się od działania):

pozostawiać

lassen

pozostawić kogoś w spokoju

jdn in Ruhe Frieden lassen

pozostawiać

Frieden

6. pozostawiać (zostawić w gestii):

pozostawiać

überlassen

pozostawiać komuś decyzję co do czegoś [lub coś czyjejś decyzji]

jdm die Entscheidung in etw C. überlassen

7. pozostawiać (zachować dla siebie):

pozostawiać

übriglassen

pozostawić sobie coś

für sich etw übriglassen

pozastawiać [pozastavjatɕ]

pozastawiać f. dk. od zastawiać

Zobacz też zastawiać

I . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zastawiać (tarasować):

zastawiać drogę

verstellen

zastawiać drogę

versperren

2. zastawiać (czynić):

zastawiać pułapkę, sidła

[auf]stellen

3. zastawiać (oddawać w zastaw):

zastawiać

verpfänden

zastawiać

hinterlegen

4. zastawiać (gromadzić):

zastawić pokój meblami

das Zimmer mit Möbeln vollstellen

II . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

zastawiać (osłonić się przed czymś):

zastawiać

sich B. vor jdm verbarrikadieren

zwroty:

zastaw się, a postaw się przysł.

nobel geht die Welt r.ż. zugrunde przysł.

pozestawiać [pozestavjatɕ]

pozestawiać f. dk. od zestawiać

Zobacz też zestawiać

zestawiać <‑ia> [zestavjatɕ], zestawić [zestavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. zestawiać (kłaść niżej):

zestawiać

herunterstellen

2. zestawiać (stawiać blisko siebie):

zestawiać

nebeneinander stellen

3. zestawiać (składać w całość):

zestawiać coś z czymś

etw mit etw zusammensetzen

zestawić [złamaną] kość/[złamaną] nogę

[gebrochenen] Knochen/[gebrochenes] Bein ausrichten

rozdrapać [rozdrapatɕ] f. dk., rozdrapywać [rozdrapɨvatɕ] <‑puje> CZ. cz. przech.

1. rozdrapać (robić ranę):

rozdrapać krostę, ranę

aufkratzen

rozdrapywać [stare] rany

alte Wunden [wieder]aufreißen

2. rozdrapać przen. (rozkradać):

rozdrapać majątek, spadek

[an sich B. ] raffen [o. reißen] pej.

I . rozdrabniać <‑ia; f. dk. rozdrobnić> [rozdrabɲatɕ] CZ. cz. przech.

rozdrabniać chleb

zerbröckeln

rozdrabniać majątek

zerkleinern

II . rozdrabniać <‑ia; f. dk. rozdrobnić> [rozdrabɲatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozdrabniać (rozpadać się):

rozdrabniać

zerbröckeln

rozdrabniać

zerfallen

2. rozdrabniać pot. (rozpraszać się):

rozdrabniać

sich B. verzetteln

nie rozdrabniaj się w szczegółach

verzettele dich doch nicht mit [o. in] Einzelheiten

I . rozdrażniać <‑ia> [rozdraʒɲatɕ], rozdrażnić [rozdraʒɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. (denerwować)

rozdrażniać

[auf]reizen

rozdrażniać

aufregen

jesteś dziś jakiś rozdrażniony

du bist heute irgendwie gereizt

II . rozdrażniać <‑ia> [rozdraʒɲatɕ], rozdrażnić [rozdraʒɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

rozdrażniać

sich B. aufregen

oprawiać <‑ia> [opravjatɕ], oprawić [opravitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. oprawiać (robić okładkę):

oprawiać książkę

[ein]binden

2. oprawiać (robić ramę):

oprawiać obraz

einrahmen

oprawiać kogoś w ramki

jdn auf ein Podest stellen [o. heben]

3. oprawiać (osadzać):

oprawiać klejnot, okulary

einfassen

4. oprawiać (patroszyć):

oprawiać rybę, kurę

ausweiden