W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „przepiac“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

przepiec: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przepisać
przepity: przymiotnik i przysłówek
przepisy: rzeczownik
pokrzepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przetapiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przegapiać: czasownik przechodni
przesypiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przylepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przeczepiać: czasownik przechodni
przyczepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
oczepiać: czasownik nieprzechodni
sczepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
uczepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
wczepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
przytępiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
podczepiać: czasownik przechodni
porozczepiać: czasownik przechodni
doczepiać: czasownik przechodni
odczepiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: przepiec , przepisać , przepisy , przepity , przylepiać , przesypiać , przegapiać , przetapiać , pokrzepiać , przyczepiać , przeczepiać , wczepiać , uczepiać , sczepiać , oczepiać , podczepiać , przytępiać , porozczepiać , zaczepiać , odczepiać , doczepiać , pozaczepiać , podoczepiać , poprzyczepiać i przeszczepiać

I . przepiec [pʃepjets] f. dk., przepiekać [pʃepjekatɕ] <‑ka> CZ. cz. przech.

zu stark braten

II . przepiec [pʃepjets] f. dk., przepiekać [pʃepjekatɕ] <‑ka> CZ. cz. zwr.

zu stark gebraten sein

przepisać [pʃepisatɕ]

przepisać f. dk. od przepisywać

Zobacz też przepisywać

przepisywać <‑suje; f. dk. przepisać> [pʃepisɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. przepisywać:

przepisywać (ręcznie)

przepisywać (na maszynie, komputerze)

2. przepisywać (zalecać):

przepisywać dietę, lekarstwo

3. przepisywać (przenosić własność):

przepisywać coś na kogoś

etw auf jdn umschreiben [lassen]

przepity [pʃepitɨ] PRZYM. pot.

versoffen pej. pot.

przepisy [pʃepisɨ] RZ.

przepisy l.mn. < D. l.mn. ‑sów> ADM.:

Vorschriften r.ż. l.mn.

Verordnungen r.ż. l.mn.

Bestimmungen r.ż. l.mn.

I . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. pokrzepiać (wzmacniać):

pokrzepiać kogoś czymś

jdn mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwiać):

pokrzepić kogoś czymś

jdn mit etw erfrischen [o. erquicken podn. ]

3. pokrzepiać przen. (pocieszyć):

pokrzepiać kogoś na duchu

jdm Mut einflößen [o. zusprechen]

II . pokrzepiać <‑ia> [pokʃepjatɕ], pokrzepić [pokʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. pokrzepiać (posilić się):

pokrzepiać się czymś

sich B. mit etw stärken

2. pokrzepiać (orzeźwić się):

pokrzepić się czymś

sich B. mit etw erfrischen [o. erquicken] podn.

3. pokrzepiać (cieszyć się):

pokrzepiać się myślą o czymś

sich B. am Gedanken an etw B. laben

I . przetapiać <‑ia; f. dk. przetopić> [pʃetapjatɕ] CZ. cz. przech.

przetapiać tłuszcz

przetapiać tłuszcz

przetapiać metal

II . przetapiać <‑ia; f. dk. przetopić> [pʃetapjatɕ] CZ. cz. zwr. (słonina, metal)

przetapiać

przegapiać <‑ia> [pʃegapjatɕ], przegapić [pʃegapitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

1. przegapiać (przepuścić):

przegapiać okazję

przegapiać okazję

verstreichen lassen

2. przegapiać (nie zauważyć):

przegapiać moment, znajomego

I . przesypiać <‑ia; f. dk. przespać> [pʃesɨpjatɕ] CZ. cz. przech.

1. przesypiać (spędzać czas na spaniu):

przesypiać noc

2. przesypiać (przeczekać):

przesypiać ból, zmartwienie

3. przesypiać przen. (przepuszczać):

przesypiać okazję

verschlafen pot.

II . przesypiać <‑ia; f. dk. przespać> [pʃesɨpjatɕ] CZ. cz. zwr. zwykle f. dk. pot.

przesypiać (zażyć snu):

przesypiać

[ein wenig] schlafen

przesypiać

ein Nickerchen machen pot.

zwroty:

przespać się z kimś

mit jdm schlafen

I . przylepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przylepiać coś do czegoś

etw an etw B. ankleben

przylepiać coś do czegoś

etw auf etw B. aufkleben

II . przylepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

przylepić się do czegoś

an etw C. festkleben [o. haften]

przeczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [pʃetʃepjatɕ], przeczepić [pʃetʃepitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

przeczepiać

przeczepiać

przeczepiać

an eine andere Stelle hängen [o. heften]

I . przyczepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨtʃepjatɕ], przyczepić [pʃɨtʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

przyczepiać coś do czegoś

etw an etw B. anhängen

zwroty:

przyczepić komuś jakąś łatkę

jdm etw anhängen [o. Übles nachsagen]

II . przyczepiać <‑ia; f. dk. po‑> [pʃɨtʃepjatɕ], przyczepić [pʃɨtʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. przyczepiać (zahaczyć się):

przyczepiać się do czegoś

an etw C. haften [bleiben]

2. przyczepiać pot. (mieć pretensje):

przyczepiać się do kogoś

an jdm etw auszusetzen haben

3. przyczepiać zwykle f. dk. pot. (narzucać się):

przyczepiać się do kogoś

sich B. jdm aufdrängen

przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona

wie eine Klette r.ż. an jemandem hängen

4. przyczepiać przen.:

przyczepiać (opanować) (choroba)

przyczepił się do mnie katar

der Schnupfen r.m. hat mich im Griff

oczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [otʃepjatɕ], oczepić [otʃepitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

Haube aufsetzen [bei der Hochzeit]

panna młoda nie chciała się oczepić

die Braut r.ż. wollte ihre Haube nicht aufsetzen

I . sczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [stʃepjatɕ], sczepić [stʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

sczepiać coś z czymś [czymś]

etw an etw B. [mit etw] klammern [o. befestigen]

II . sczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [stʃepjatɕ], sczepić [stʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (zahaczać się)

sczepiać się z czymś

sich B. mit etw verhaken

sczepiać się z czymś

an etw C. hängen bleiben

I . uczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [utʃepjatɕ], uczepić [utʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

II . uczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [utʃepjatɕ], uczepić [utʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot.

1. uczepiać (chwycić się):

uczepiać się czegoś

sich B. an etw B. klammern

uczepiać się czegoś

sich B. an etw C. festhalten

2. uczepiać (krytykować):

an etw C. herumnörgeln pej. pot.

3. uczepiać (zachowywać się natrętnie):

uczepić się kogoś

wie eine Klette r.ż. an jdm hängen przen.

uczepić się kogoś

jdm nicht von der Pelle gehen [o. rücken] pot.

4. uczepiać (obstawać):

uczepić się nadziei/myśli

sich B. an eine Hoffnung/einen Gedanken klammern przen.

I . wczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. wczepić> [ftʃepjatɕ] CZ. cz. przech.

wczepił palce w jej włosy

er krallte seine Finger in ihre Haare

wczepić znaczek w klapę marynarki

ein Abzeichen in das Jackettrevers stecken

II . wczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. wczepić> [ftʃepjatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. [fest]klammern

sich B. [fest]krallen

kot wczepił się pazurami w koc

die Katze r.ż. krallte sich in der Decke fest

rzep wczepił się w ogon psa

die Klette r.ż. blieb am Schwanz des Hundes hängen

I . przytępiać <‑ia> [pʃɨtempjatɕ], przytępić [pʃɨtempitɕ] f. dk. przen. CZ. cz. przech. (pozbawić ostrości)

przytępiać słuch, wzrok

przytępiać słuch, wzrok

przytępiać czujność, wrażliwość

II . przytępiać <‑ia> [pʃɨtempjatɕ], przytępić [pʃɨtempitɕ] f. dk. przen. CZ. cz. zwr. (stracić ostrość)

przytępiać

podczepiać <‑ia; cz. prz. ‑iaj> [pottʃepjatɕ], podczepić [pottʃepitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. podczepiać (przymocowywać od spodu):

podczepiać

podczepiać firankę

die Gardine hochraffen

2. podczepiać (przyczepiać do czegoś większego):

podczepiać

podczepiać przyczepę do samochodu

einen Anhänger an den Wagen anhängen

porozczepiać <‑ia> [porostʃepjatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

porozczepiać

doczepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. po‑> [dotʃepjatɕ], doczepić [dotʃepitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

doczepić coś do czegoś wagon, przyczepę

etw an etw B. ankuppeln [o. anhängen]

I . odczepiać <‑ia> [ottʃepjatɕ], odczepić [ottʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. (odłączać)

odczepiać łódkę, wagon

odczepiać łódkę, wagon

odczepiać łódkę, wagon

II . odczepiać <‑ia> [ottʃepjatɕ], odczepić [ottʃepitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. odczepiać:

odczepiać (zostać odłączonym) (łódka, wagon)

abgehängt [o. abgekoppelt] werden

2. odczepiać tylko dk. pot. (zostawić w spokoju):

odczepić się od kogoś

jdn in Ruhe lassen

odczep się [ode mnie]!

lass mich in Ruhe! pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski