polsko » niemiecki

przyjechać [pʃɨjexatɕ]

przyjechać f. dk. od przyjeżdżać

Zobacz też przyjeżdżać

przyjeżdżać <‑dża; f. dk. przyjechać [lub po‑]> [pʃɨjeʒdʒatɕ] CZ. cz. nieprzech.

I . przejechać <‑edzie> [pʃejexatɕ]

przejechać f. dk. od przejeżdżać

II . przejechać <‑edzie> [pʃejexatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

2. przejechać (najechać, rozjechać):

III . przejechać <‑edzie> [pʃejexatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. przejechać (pojechać na przejażdżkę):

Zobacz też przejeżdżać

I . przejeżdżać <‑dża; f. dk. przejechać> [pʃejeʒdʒatɕ] CZ. cz. nieprzech.

II . przejeżdżać <‑dża; f. dk. przejechać> [pʃejeʒdʒatɕ] CZ. cz. zwr.

przydech <D. ‑u, bez l.mn. > [pʃɨdex] RZ. r.m. JĘZ.

przyducha <D. ‑chy, C. ‑usze, bez l.mn. > [pʃɨduxa] RZ. r.ż.

przysychać <‑cha; f. dk. przyschnąć> [pʃɨsɨxatɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. przysychać przen. (zostać zapomnianym):

przyjeżdżać <‑dża; f. dk. przyjechać [lub po‑]> [pʃɨjeʒdʒatɕ] CZ. cz. nieprzech.

przyjęcie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃɨjeɲtɕe] RZ. r.n.

2. przyjęcie (odbiór: towaru):

Abnahme r.ż.

4. przyjęcie (włączenie do grupy: kandydata, studenta):

Aufnahme r.ż.

5. przyjęcie (umożliwienie wizyty):

Sprechstunde r.ż.

6. przyjęcie (traktowanie):

przyjemne <D. ‑go, l.mn. ‑ne> [pʃɨjemne] RZ. r.n. odm. jak przym.

I . przyjezdny [pʃɨjezdnɨ] PRZYM.

przyjezdny gość:

II . przyjezdny <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [pʃɨjezdnɨ] RZ. r.m. odm. jak przym. (osoba)

przyjście <D. ‑ia, bez l.mn. > [pʃɨjɕtɕe] RZ. r.n.

wyjechać [vɨjexatɕ]

wyjechać f. dk. od wyjeżdżać

Zobacz też wyjeżdżać

wyjeżdżać <‑dża; f. dk. wyjechać> [vɨjeʒdʒatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. wyjeżdżać (z bramy, garażu):

3. wyjeżdżać pot. (mówić nieopatrznie):

przyjaciel (-iółka) <D. ‑a, l.mn. ‑e, D. l.mn. ‑iół, instr ‑iółmi> [pʃɨjatɕel] RZ. r.m. (r.ż.)

1. przyjaciel (człowiek zaprzyjaźniony, miłośnik):

przyjaciel (-iółka)
Freund(in) r.m. (r.ż.)

2. przyjaciel (kochanek):

przyjaciel (-iółka)
Freund(in) r.m. (r.ż.)
przyjaciel (-iółka)
Liebhaber(in) r.m. (r.ż.)

I . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. przech.

2. przyjmować < f. dk. po‑> (odbierać):

3. przyjmować (dawać schronienie):

5. przyjmować < f. dk. po‑> (włączać do grona):

6. przyjmować < f. dk. po‑> (umożliwiać wizytę):

8. przyjmować (wchłaniać):

II . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. nieprzech. (zakładać)

III . przyjmować <‑muje; f. dk. przyjąć [lub na‑]> [pʃɨjmovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. przyjmować < f. dk. po‑>:

3. przyjmować < f. dk. po‑>:

przyjaciółka [pʃɨjatɕuwka] RZ. r.ż.

przyjaciółka → przyjaciel

Zobacz też przyjaciel

przyjaciel (-iółka) <D. ‑a, l.mn. ‑e, D. l.mn. ‑iół, instr ‑iółmi> [pʃɨjatɕel] RZ. r.m. (r.ż.)

1. przyjaciel (człowiek zaprzyjaźniony, miłośnik):

przyjaciel (-iółka)
Freund(in) r.m. (r.ż.)

2. przyjaciel (kochanek):

przyjaciel (-iółka)
Freund(in) r.m. (r.ż.)
przyjaciel (-iółka)
Liebhaber(in) r.m. (r.ż.)

przyjemniaczek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [pʃɨjemɲatʃek] RZ. r.m. iron. pot.

Schleimer(in) r.m. (r.ż.) pej.

przyjaźń <D. ‑źni, l.mn. ‑źnie> [pʃɨjaɕɲ] RZ. r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski