W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „pzenosić“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

przenosić: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
pozanosić
przynosić: czasownik przechodni
przenosiciel: rzeczownik
poprzenosić
podnosić: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
pownosić
poznosić
przeprosić
ponanosić: czasownik nieprzechodni
poodnosić: czasownik przechodni
powynosić
naprzynosić: czasownik nieprzechodni
poprzynosić
naznosić
roznosić: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
poroznosić
podkosić: czasownik przechodni
poprosić

Widzisz podobne wyniki: przenosić , przenosiciel , przynosić , pozanosić , poprzenosić , poznosić , pownosić , podnosić , przeprosić , powynosić , poodnosić , ponanosić , poprzynosić , naprzynosić , poprosić , podkosić , poroznosić , roznosić i naznosić

I . przenosić <‑si; f. dk. przenieść> [pʃenoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przenosić < f. dk. po‑> (przemieszczać):

przenosić bagaż, dziecko

przenosić ciężar ciała

przenieść wzrok na coś

den Blick auf etw B. richten [o. werfen]

przenieść coś na papier podn.

etw zu Papier bringen

przenosić prawa/obowiązki na kogoś

auf jdn Rechte/Pflichten übertragen

przenosić wzrok z kogoś na kogoś

den Blick von jdm zu jdm wechseln

wiara góry przenosi przysł.

der Glaube r.m. kann Berge versetzen

2. przenosić (lokować w innym miejscu):

przenosić siedzibę, stolicę

przenieść kogoś na inne stanowisko

jdn in eine andere Stellung versetzen

przenieść ucznia do innej szkoły

den Schüler in eine andere Schule versetzen

przenieść kogoś w stan spoczynku

jdn in den Ruhestand versetzen

przenieść kogoś na emeryturę

jdn pensionieren

3. przenosić (roznosić):

przenosić zarazki

choroby przenoszone drogą płciową

sexuell übertragbare Krankheiten r.ż. l.mn.

choroby przenoszone drogą płciową

Geschlechtskrankheiten r.ż. l.mn.

4. przenosić (rozdzielać):

przenosić wyraz

5. przenosić < f. dk. po‑> (przerysowywać, przepisywać):

przenosić poprawki, dane

przenosić poprawki, dane

II . przenosić <‑si; f. dk. przenieść> [pʃenoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech.

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

zu weit fliegen

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

über das Ziel hinaus fliegen

przenosić (armata)

zu weit schießen

przenosić (armata)

über das Ziel hinaus schießen

III . przenosić <‑si; f. dk. przenieść> [pʃenoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. przenosić < f. dk. po‑>:

przenosić (zmieniać miejsce pobytu) (człowiek)

na kolację przenieśli się na taras

zum Abendbrot zogen sie auf die Terasse um

przenieść się do wieczności podn.

in die Ewigkeit hinübertreten

przenieść się myślą dokądś podn.

die Gedanken irgendwohin schweifen lassen

przenieść się na łono Abrahama podn.

über den Jordan gehen podn.

przenieść się na tamten świat

das Zeitliche segnen podn.

2. przenosić (zmieniać miejsce pracy, nauki):

przenieść się do innej firmy/szkoły

die Schule/Firma wechseln

3. przenosić:

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

sich B. ausbreiten

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

um sich greifen

4. przenosić:

przenosić (zostać ulokowanym w innym miejscu, czasie) (firma, szkoła)

nasz wydział przeniósł się do innego bydunku

unsere Fakultät r.ż. ist in ein anderes Gebäude umgezogen

5. przenosić pot. (zostać przerysowanym, przepisanym):

wzór haftu łatwo przeniósł się na płótno

das Stickmuster r.n. ließ sich leicht auf die Leinwand übertragen

pozanosić [pozanoɕitɕ]

pozanosić f. dk. od zanosić

Zobacz też zanosić

I . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. zanosić (dostarczać):

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung r.ż. trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind r.m. wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr. (być opanowanym jakimś uczuciem)

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

zanosić (być prawdopodobnym):

zwroty:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus

przynosić <‑si; f. dk. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przynosić < f. dk. po‑> (donieść):

przynosić prezent

przynosić odgłos, zapach

2. przynosić przen. (pociągać za sobą):

mit sich C. bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung r.ż. sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

przenosiciel <D. ‑a, l.mn. ‑e> [pʃenoɕitɕel] RZ. r.m.

1. przenosiciel podn. (przenośnik):

przenosiciel

[Über]träger r.m.

2. przenosiciel MED.:

przenosiciel

Überträger r.m.

przenosiciel wirusa

Virusüberträger r.m.

poprzenosić [popʃenoɕitɕ]

poprzenosić f. dk. od przenosić - 1

I . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. podnosić (unosić):

podnosić kołnierz

podnosić kołnierz

podnosić kurtynę

podnosić kurtynę

heben

podnosić słuchawkę telefonu

podnosić głos

die Stimme heben podn.

podnosić głowę

podnosić kotwicę

den Anker lichten

podnosić na kogoś rękę

gegen jdn die Hand erheben

podnieść poprzeczkę

die Messlatte höher legen

podnosić wzrok

den Blick heben

z podniesionym czołem

mit hoch [o. stolz] erhobenem Kopf

podnosić żagle

die Segel aufziehen

2. podnosić (to, co upadło):

podnosić krzesło

wieder hinstellen

podnosić rękawiczkę

w przeciągu pięciu lat podnieśli kraj z ruiny przen.

innerhalb von fünf Jahren haben sie das Land aus Ruinen auferstehen lassen podn.

3. podnosić (pomagać wstać):

podnosić chorego

den Kranken anheben

podnosić chorego

dem Kranken hochhelfen

podnosić kogoś na duchu

podnosić kogoś na duchu

jdm Mut machen [o. zusprechen]

4. podnosić (przybliżać):

podnosić szklankę do ust

das Glas an den Mund heben

podnieść rzuconą rękawicę

den Handschuh aufheben

5. podnosić (powodować uniesienie):

wiatr podniósł opadłe liście

der Wind r.m. wirbelte die Blätter auf

6. podnosić (podwyższać):

podnosić poziom, płace

podnosić napięcie, natężenie

podnosić wydajność, kwalifikacje

Leistung/Qualifikationen steigern

podnieść liczbę do potęgi MAT.

eine Zahl potenzieren

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

podnosić problem/kwestię

ein Problem/eine Frage berühren [o. ansprechen]

8. podnosić (wszczynać):

podnosić alarm

podnosić krzyk, płacz

podnosić krzyk, płacz

podnosić protest

podnosić protest

II . podnosić <‑si; f. dk. podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. podnosić (wstawać):

sich B. erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich B. heben

barometr podnosi się

das Barometer r.n. steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

podnosić (płatki śniegu)

podnosić (mgła)

sich B. heben

5. podnosić przen.:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

6. podnosić przen. (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić przen.:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich B. erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen podn.

8. podnosić przen.:

podnosić (powstawać) (wiatr)

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich B. erheben

pownosić [povnoɕitɕ]

pownosić f. dk. od wnosić

Zobacz też wnosić

I . wnosić <‑si f. dk. wnieść> [vnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. wnosić (umieścić we wnętrzu):

wnosić krzesła do sali

die Stühle in den Raum hineintragen

wnieść psa do samochodu

den Hund in das Auto hineinbringen

wnosić potrawy na stół

die Speisen auf den Tisch stellen

wnosić wkład do spółki

eine Einlage [in die Gesellschaft] einbringen

wnieść coś w posagu

etw als Mitgift r.ż. mitbringen

2. wnosić (umieścić wyżej):

wnieść meble na strych

die Möbel in die Dachkammer hochbringen

wnieść wózek po schodach

den Kinderwagen die Treppe hoch tragen

3. wnosić (dodać):

wnosić poprawki do ustawy

Änderungsvorschläge für ein Gesetz einbringen

4. wnosić st. urz. (uiszczać):

wnosić opłatę

Gebühr entrichten

5. wnosić st. urz. (przedkładać):

wnosić podanie, pozew, wniosek

wnosić podanie, pozew, wniosek

II . wnosić <‑si> [vnoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. (wnioskować)

wnosić z czegoś, że...

aus etw [schluss]folgern [o. schließen] , dass ...

poznosić [poznoɕitɕ]

poznosić f. dk. od znosić

Zobacz też znosić

I . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < f. dk. na‑> (gromadzić):

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić most

znosić most

znosić tamę

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

znosić ból, niewygody

9. znosić (być podatnym na wpływ):

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen r.ż. l.mn. vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

II . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

sich B. vertragen

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

2. znosić (neutralizować się):

sich B. aufheben

przeprosić [pʃeproɕitɕ]

przeprosić f. dk. od przepraszać

Zobacz też przepraszać

I . przepraszać <‑sza; f. dk. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] CZ. cz. przech. (prosić o wybaczenie)

przepraszać kogoś za coś

sich B. bei jdm für etw entschuldigen

II . przepraszać <‑sza; f. dk. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] CZ. cz. nieprzech. (formuła grzecznościowa)

III . przepraszać <‑sza; f. dk. przeprosić> [pʃepraʃatɕ] CZ. cz. zwr. (godzić się)

przepraszać się z kimś

sich B. mit jdm versöhnen

ponanosić <‑si> [ponanoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. ponanosić (nanosić dużo):

[zusammen]tragen

ponanosił książek do domu

er hat viele Bücher zu Hause zusammengetragen

2. ponanosić podn. (nanieść poprawki):

poodnosić <‑si> [poodnoɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. poodnosić (odnieść na miejsce):

2. poodnosić (dostarczyć):

3. poodnosić (uzyskać coś):

poodnosili sukcesy na konkursach

sie haben viele Erfolge bei Wettbewerben gehabt

powynosić [povɨnoɕitɕ]

powynosić f. dk. od wynosić

Zobacz też wynosić

I . wynosić <‑si; f. dk. wynieść> [vɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. wynosić (w inne miejsce, na zewnątrz):

wynosić śmieci

wynosić kwiaty na balkon

die Blumen auf den Balkon tragen [o. stellen]

2. wynosić (w górę):

wynosić balon, rakietę

wynieść kogoś na tron

jdn auf den Thron heben

wynosić kogoś pod niebiosa

jdn in den Himmel heben [o. über den grünen Klee loben pot. ]

3. wynosić (mieć wartość):

sich B. belaufen

koszty/straty wyniosły 1000 funtów

die Kosten l.mn. /Verluste r.m. l.mn. betrugen [o. beliefen sich auf] 1000 Pfund

II . wynosić <‑si; f. dk. wynieść> [vɨnoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. wynosić podn. (wznosić się):

wynosić się ponad coś

sich B. über etw B. erheben

2. wynosić (wywyższać się):

wynosić się ponad innych

sich B. über andere erheben

3. wynosić pot. (odchodzić):

wynosić się z domu

von zu Hause wegziehen

wynoś się [stąd]!

verschwinde [von hier]! pot.

wynoś się [stąd]!

mach, dass du [von hier] wegkommst! pot.

wynoś się do diabła!

geh [o. scher dich] zum Teufel! pot.

naprzynosić <‑si; cz. prz. ‑oś> [napʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (przynieść dużo)

naprzynosić

viel von etw [mit]bringen

naprzynosiła kwiatów do domu

sie hat viele Blumen nach Hause mitgebracht

poprzynosić [popʃɨnoɕitɕ]

poprzynosić f. dk. od przynosić

Zobacz też przynosić

przynosić <‑si; f. dk. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przynosić < f. dk. po‑> (donieść):

przynosić prezent

przynosić odgłos, zapach

2. przynosić przen. (pociągać za sobą):

mit sich C. bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung r.ż. sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

naznosić [naznoɕitɕ]

naznosić f. dk. od znosić

Zobacz też znosić

I . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < f. dk. na‑> (gromadzić):

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić most

znosić most

znosić tamę

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

znosić ból, niewygody

9. znosić (być podatnym na wpływ):

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen r.ż. l.mn. vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

II . znosić <‑si; f. dk. znieść> [znoɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. znosić (tolerować się nawzajem):

sich B. vertragen

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen pot. ]

2. znosić (neutralizować się):

sich B. aufheben

I . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. (rozpierać)

roznosiła ją duma

sie war von Stolz erfüllt

poroznosić [poroznoɕitɕ]

poroznosić f. dk. od roznosić

Zobacz też roznosić

I . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; f. dk. roznieść> [roznoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. (rozpierać)

roznosiła ją duma

sie war von Stolz erfüllt

podkosić <‑si; cz. prz. ‑oś> [potkoɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. podkosić:

podkosić trawę

2. podkosić pot. (zabrać):

stibitzen pot.

podkosić długopis

einen Kugelschreiber stibitzen

poprosić [poproɕitɕ]

poprosić f. dk. od prosić

Zobacz też prosić

I . prosić¹ <‑si> [proɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. prosić < f. dk. po‑> (starać się skłonić):

prosić kogoś o coś

jdn um etw bitten

prosić, żeby ktoś coś zrobił

jdn bitten, etw zu tun

prosić o głos przen.

ums Wort bitten

prosić kogoś o rękę przen.

um jds Hand anhalten

prosić kogoś o rękę przen.

jdm einen Heiratsantrag machen

prosić kogoś o rękę jego córki przen.

jdn um die Hand seiner Tochter bitten

2. prosić < f. dk. za‑> (zapraszać):

prosić kogoś na herbatę

jdn zum Tee[trinken] einladen

3. prosić (zwracać się do kogoś):

proszę Pana/Pani/Państwa

hören Sie bitte

proszę [bardzo] (odpowiedź na „dziękuję”)

proszę [bardzo] (odpowiedź na „dziękuję”)

proszę [bardzo] (podając coś, wyrażając zgodę)

bitte

proszę? (prośba o powtórzenie)

proszę? (czym mogę służyć?)

bitte?

[następny] proszę!

[der Nächste r.m. ] bitte!

proszę usiąść

nehmen Sie bitte Platz

proszę za mną

folgen Sie mir bitte

no proszę! (podziw)

no proszę! (potwierdzenie)

na bitte!

II . prosić¹ <‑si> [proɕitɕ] CZ. cz. zwr. (starać się skłonić)

dringend bitten

nie dam się dwa razy prosić

das lasse ich mir nicht zweimal sagen

bluzka aż się prosi o wypranie

die Bluse r.ż. muss dringend gewaschen werden

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski