Tłumaczenia dla hasła „rauszuholen“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱s|holen CZ. cz. nieprzech.

1. ausholen:

ausholen (die Hand zum Schlag erheben) (Boxer, Tennisspieler)

zrobić zamach

ausholen (die Hand zum Schlag erheben) (Boxer, Tennisspieler)

zamachnąć się

zum Schlag ausholen

zamachnąć się do ciosu

mit dem Arm/Hammer ausholen

zamachnąć się ręką/młotkiem

mit weit ausholenden Schritten

zamaszystymi krokami

2. ausholen (ausschweifen):

weit ausholen (Redner)

cofać [f. dk. cofnąć] się daleko w przeszłość

bei einer Erzählung weit ausholen

sięgać [f. dk. sięgnąć] w opowiadaniu daleko w przeszłość

hera̱u̱s|holen CZ. cz. przech.

1. herausholen (herausnehmen):

etw [aus dem Schrank] herausholen

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] coś [z szafy]

2. herausholen (retten, befreien):

herausholen Erdbebenopfer, Lawinenopfer

ratować [f. dk. u‑]

jdn aus dem Gefängnis herausholen pot.

wyciągnąć kogoś z więzienia pot.

3. herausholen pot. (erreichen):

etw [aus jdm] herausholen Antwort

wycisnąć coś [z kogoś] pot.

aus ihm ist nichts herauszuholen

nie można z niego niczego wycisnąć pot.

das Letzte aus sich herausholen

dawać [f. dk. dać] z siebie wszystko

4. herausholen SPORT:

herausholen Ergebnis, Sieg

osiągnąć

herausholen Platz

zdobyć

herausholen Gesamtzeit, Sekunden

uzyskać

I . a̱u̱f|holen CZ. cz. nieprzech. a. SPORT

aufholen (Abstand verringern)

dopędzać [f. dk. dopędzić]

aufholen (Abstand verringern)

doganiać [f. dk. dogonić]

II . a̱u̱f|holen CZ. cz. przech.

1. aufholen a. SPORT (Abstand ausgleichen):

aufholen Rückstand, Verspätung, Lernstoff

nadrabiać [f. dk. nadrobić]

2. aufholen NAUT. (hochziehen):

aufholen Anker

wciągać [f. dk. wciągnąć]

ra̱u̱schen [ˈraʊʃən] CZ. cz. nieprzech.

1. rauschen +haben:

rauschen (Meer, Telefon)

szumieć

rauschen (Blätter, Seide)

szeleścić

der Wind rauschte in den Zweigen

wiatr r.m. szumiał w gałęziach

rauschender Beifall fig

huczne oklaski l.mn.

ein rauschendes Fest fig

huczne święto r.n.

es rauscht im Blätterwald żart. pot.

prasa r.ż. to rozdmuchuje pot.

2. rauschen +sein (sich irgendwohin begeben):

rauschen

śmigać [f. dk. śmignąć ]pot.

rauschen

frygać [f. dk. frygnąć ]pot.

sie rauschte aus dem Zimmer

śmignęła z pokoju pot.

er rauschte durch das Zimmer

frygnął przez pokój pot.

ra̱u̱s|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot.

rausgehen

wychodzić [f. dk. wyjść]

Zobacz też hinausgehen , herausgehen

I . hina̱u̱s|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinausgehen:

hinausgehen (nach draußen gehen) (Person)

wychodzić [f. dk. wyjść]

2. hinausgehen (abgeschickt werden):

[zu jdm] hinausgehen (Brief, Sendung, Lieferung)

zostać wysłanym [do kogoś]

[zu jdm] hinausgehen (Brief, Sendung, Lieferung)

wychodzić [f. dk. wyjść] [do kogoś] pot.

3. hinausgehen (gerichtet sein):

auf den Hof/nach Osten hinausgehen (Fenster, Tür, Zimmer)

wychodzić na podwórze/wschód

4. hinausgehen (überschreiten):

hinausgehen

przekraczać [f. dk. przekroczyć]

über seine Befugnisse hinausgehen

przekroczyć swoje uprawnienia

II . hina̱u̱s|gehen CZ. bezosob. irr +sein

wo geht es hinaus?

gdzie jest wyjście r.n. ?

es geht nur [da] vorne hinaus

wyjść można tylko [tam] z przodu

hera̱u̱s|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. herausgehen (herauskommen):

[aus dem Haus] herausgehen (Person)

wychodzić [f. dk. wyjść] [z domu]

aus sich C. herausgehen

otwierać [f. dk. otworzyć] się fig

aus sich C. herausgehen

pokonać [lub przezwyciężyć] [własną] nieśmiałość

2. herausgehen (sich entfernen lassen):

[aus etw] herausgehen (Fleck)

schodzić [f. dk. zejść] [z czegoś]

[aus etw] herausgehen (Korken, Nagel, Dorn)

wychodzić [f. dk. wyjść] [z czegoś]

ra̱u̱s|nehmen CZ. cz. przech. irr pot.

rausnehmen

wyjmować [f. dk. wyjąć]

Zobacz też herausnehmen

hera̱u̱s|nehmen CZ. cz. przech. irr

1. herausnehmen (entnehmen):

etw [aus dem Schrank/der Tasche] herausnehmen

wyjmować [f. dk. wyjąć] coś [z szafy/torby]

2. herausnehmen pot. (operativ entfernen):

[jdm] den Blinddarm/die Mandeln herausnehmen

wycinać [f. dk. wyciąć] [komuś] wyrostek robaczkowy/migdały

3. herausnehmen (aussondern):

jdn aus der Klasse/dem Internat herausnehmen

usuwać [f. dk. usunąć] kogoś z klasy/internatu

ein Kind aus der Schule herausnehmen

usunąć dziecko ze szkoły

4. herausnehmen pot. (erlauben):

sich C. etw herausnehmen

pozwalać [f. dk. pozwolić] sobie na coś

sich C. herausnehmen etw zu tun

pozwolić sobie coś zrobić

sich C. viel herausnehmen pot.

pozwalać sobie na wiele

hera̱u̱f|holen CZ. cz. przech.

heraufholen Mensch

przyprowadzać [f. dk. przyprowadzić] na górę

heraufholen Dinge

przynosić [f. dk. przynieść] na górę

kannst du mir bitte Kartoffeln heraufholen?

czy możesz przynieść mi na górę ziemniaki?

Ra̱u̱schen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Rauschen

szum r.m.

Rauschen

szelest r.m.

Rauschen (einer Lautsprecherbox)

szumy r.m. l.mn.

ra̱u̱s|geben CZ. cz. przech. irr pot.

1. rausgeben (herausreichen):

rausgeben

podawać [f. dk. podać]

2. rausgeben (aushändigen):

rausgeben

wydawać [f. dk. wydać]

rausgeben

oddawać [f. dk. oddać]

3. rausgeben Wechselgeld:

rausgeben

wydawać [f. dk. wydać] jako resztę

sie haben mir falsch rausgegeben

źle mi wydali resztę

4. rausgeben DRUK.:

rausgeben Buch

publikować [f. dk. o‑]

rausgeben Buch

wydawać [f. dk. wydać]

Zobacz też herausgeben

I . hera̱u̱s|geben CZ. cz. przech. irr

1. herausgeben (herausreichen):

jdm etw herausgeben

podawać [f. dk. podać] komuś coś na zewnątrz

jdm den Koffer durchs Abteilfenster herausgeben

podać komuś walizkę przez okno przedziału

2. herausgeben (zurückgeben):

herausgeben Gefangenen, Mantel

wydawać [f. dk. wydać]

herausgeben Konfisziertes

zwracać [f. dk. zwrócić]

3. herausgeben (veröffentlichen, edieren):

herausgeben Buch

wydawać [f. dk. wydać]

herausgeben Buch

publikować [f. dk. o‑]

4. herausgeben (Wechselgeld geben):

herausgeben

wydawać [f. dk. wydać] resztę

Sie haben mir nur 12 Euro herausgegeben!

wydał mi pan/wydała mi pani tylko 12 euro!

5. herausgeben (herausbringen):

herausgeben Banknoten, Briefmarken, Aktien

emitować [f. dk. wy‑]

herausgeben Banknoten, Briefmarken, Aktien

wprowadzać [f. dk. wprowadzić] do obiegu

einen Erlass herausgeben

wydawać [f. dk. wydać] rozporządzenie [lub dekret]

II . hera̱u̱s|geben CZ. cz. nieprzech. irr (Wechselgeld geben)

[jdm] [auf 20 Euro] herausgeben

wydawać [f. dk. wydać] [komuś] resztę [z 20 euro]

können Sie mir auf 100 Euro herausgeben?

wyda mi pan/pani resztę ze 100 euro?

ich kann nicht herausgeben

nie mam jak wydać reszty

sie haben mir falsch herausgegeben

oni mi źle wydali resztę

ra̱u̱schend PRZYM.

1. rauschend (laut):

rauschend Beifall

huczny

rauschend Beifall

gromki

2. rauschend (prunkvoll):

rauschend Feiern, Fest

huczny

rauschend Feiern, Fest

szumny

ra̱u̱s|ekeln CZ. cz. przech. pot.

jdn [aus der Firma] rausekeln

zrazić kogoś [do pracy w firmie]

ra̱u̱schfrei PRZYM.

rauschfrei TELEK., RADIO Aufnahme

bez zakłóceń

eine rauschfreie Wiedergabe

odtwarzanie r.n. bez szumu

I . ra̱u̱s|rücken CZ. cz. nieprzech. +sein pot. (zugeben)

rück mit der Wahrheit raus!

powiedz prawdę!

II . ra̱u̱s|rücken CZ. cz. przech. pot. (hergeben)

rück mal etwas Geld raus!

daj no trochę pieniędzy! pot.

nachholen CZ.

Hasło od użytkownika

etwas Schlaf nachholen (nachträglich machen)

odrobić zaległości w spaniu

das Versäumte nachholen (nachträglich machen)

odrobić zaległości

raus|hängen CZ.

Hasło od użytkownika

etw [aus etw] raushängen cz. przech. pot.

wywieszać coś [z czegoś]

das Wasche raushängen pot.

wywieszać pranie

etw raushängen lassen pot.

ujawnić coś

etw raushängen lassen pot.

wystawiać coś na pokaz

jdm zum Halse raushängen pot. idiom

stawać komuś kością w gardle