Tłumaczenia dla hasła „runtefahren“ w niemiecko » polski słowniku

I . herụnter|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein (nach unten fahren)

[zu jdm] herunterfahren

jechać [f. dk. z‑] [do kogoś] na dół

er ist die Straße heruntergefahren

zjechał ulicą w dół

den Berg herunterfahren

zjechać z góry

wir sind zu meinen Eltern in den Schwarzwald heruntergefahren

pojechaliśmy do moich rodziców [na południe] do Schwarzwaldu

II . herụnter|fahren CZ. cz. przech. irr

1. herunterfahren (transportieren):

herunterfahren

zwozić [f. dk. zwieźć]

die Seilbahn hat uns heruntergefahren

kolej r.ż. linowa zwiozła nas na dół

2. herunterfahren (drosseln):

herunterfahren Produktion

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć]

herunterfahren Werbung

ograniczać [f. dk. ograniczyć]

3. herunterfahren INF.:

herunterfahren System

zamykać [f. dk. zamknąć ]pot.

herunterfahren Programm

kończyć [f. dk. za‑]

herunterfahren Computer

wyłączać [f. dk. wyłączyć]

rụnter|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot. (herunter-, hinunterfallen)

runterfallen

spadać [f. dk. spaść]

mir ist ein Becher runtergefallen

spadł mi kubek r.m.

e̱i̱ngefahren PRZYM.

eingefahren Verhaltensweise:

eingefahren

konwencjonalny

entfa̱hren* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

jdm entfahren (Seufzer, Schrei, Worte)

wyrywać [f. dk. wyrwać] się komuś

ihm ist ein Schimpfwort entfahren

z jego ust wyrwało się przekleństwo r.n.

I . hinụnter|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

[die Skipiste] hinunterfahren

zjeżdżać [f. dk. zjechać] [nartostradą] w dół

II . hinụnter|fahren CZ. cz. przech. irr

jdn [ins Tal] hinunterfahren

zwozić [f. dk. zwieźć] kogoś [do doliny]

rụnter|lassen CZ. cz. przech. irr pot.

1. runterlassen (herunter-, hinunterlassen):

runterlassen Rollladen, Jalousie

spuszczać [f. dk. spuścić]

runterlassen Autofenster

otwierać [f. dk. otworzyć]

2. runterlassen (abseilen):

runterlassen

spuszczać [f. dk. spuścić] na linie

runterlassen

opuszczać [f. dk. opuścić] na linie

langsam ließ er die Kiste aus dem Hubschrauber runter

powoli opuszczał [lub spuszczał] skrzynię na linie ze śmigłowca

rụnter|laufen CZ. cz. nieprzech. irr +sein pot.

1. runterlaufen (heruntergehen):

runterlaufen Straße, Treppe

prowadzić w dół

2. runterlaufen (herunterkullern):

die Tränen liefen ihr die Wangen runter

łzy r.ż. l.mn. spływały jej po policzkach

rụnter|hauen <haut runter, haute [o. hieb] runter, runtergehauen> CZ. cz. przech. pej. pot.

einen Text runterhauen

machnąć tekst pot.

zwroty:

jdm eine/ein paar runterhauen

dać komuś w ryj pot.

rụnter|laden CZ. cz. przech.

[sich C.] etw runterladen INF.

ściągąć [f. dk. ściągnąć] [sobie] coś

rụnter|holen CZ. cz. przech.

runterholen pot. (herunter-, hinunterholen):

runterholen

znosić [f. dk. znieść] [na dół]

morgen werde ich die alten Möbel vom Dachboden runterholen

jutro zniosę te stare meble ze strychu

zwroty:

jdm einen runterholen wulg.

obciągnąć komuś wulg.

sich C. einen runterholen

walić konia [lub gruchę] wulg.

gefa̱hren [gə​ˈfaːrən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

gefahren pp von fahren

Zobacz też fahren

I . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. fahren +sein (Fahrgast sein):

nach Warschau/Litauen fahren

jechać [f. dk. po‑] do Warszawy/na Litwę

mit dem Zug fahren

jechać pociągiem

mit dem Schiff/mit der Fähre fahren

płynąć [f. dk. po‑] statkiem/promem

wollen wir fahren oder zu Fuß gehen?

jedziemy czy idziemy pieszo?

2. fahren +sein:

fahren (sich bewegen) (Fahrzeug)

jechać [f. dk. po‑]

fahren (Schiff)

płynąć [f. dk. po‑]

nach oben/unten fahren (Fahrstuhl)

jechać do góry/na dół

wie schnell fährt dein Auto?

jaką prędkość rozwija twój samochód r.m. ?

3. fahren +sein (ein Fahrzeug lenken):

mit dem Motorrad fahren

jechać [f. dk. po‑] motorem

er fährt gut

[on] dobrze prowadzi

lass mich fahren

daj mi poprowadzić

links fahren

jechać lewą stroną [jezdni]

gegen etw fahren

wjechać na [lub w] coś

geradeaus fahren

jechać prosto [przed siebie]

auf der Autobahn fahren

jechać autostradą

wie schnell fährst du?

ile masz na liczniku?

4. fahren +sein (sich auf etw fortbewegen):

Rollschuh/Ski fahren

jeździć na wrotkach/nartach

Karusell fahren

jeździć na karuzeli

5. fahren +sein (losfahren):

fahren

wyjeżdżać [f. dk. wyjechać]

fahren

wyruszać [f. dk. wyruszyć]

der Zug fährt in 5 Minuten

pociąg r.m. odjeżdża za pięć minut

6. fahren +sein (verkehren):

fahren

kursować

alle zehn Minuten fahren (Verkehrsmittel)

kursować co dziesięć minut

fahren heute keine Busse?

czy dzisiaj nie kursują autobusy r.m. l.mn. ?

die Züge fahren nicht am Wochenende

pociągi r.m. l.mn. nie kursują w weekend

fährt dieser Bus zum Bahnhof?

czy ten autobus jedzie do dworca?

die Straßenbahn fährt durch das Zentrum

tramwaj r.m. przejeżdża przez centrum

7. fahren +sein (reisen):

mit der Bahn fahren

jechać [f. dk. po‑ ][lub podróżować] koleją

8. fahren +sein (rasch bewegen):

erschrocken aus dem Bett fahren

poderwać się z łóżka ze strachu

der Schreck fuhr ihr in die Glieder fig

strach r.m. ją ogarnął

was ist [denn] in dich gefahren? fig

co w ciebie wstąpiło?

9. fahren +haben o sein (streichen):

sich C. mit der Hand über die Stirn fahren

przejechać dłonią po czole

sie fuhr ihm durch die Haare

przejechała dłonią po jego włosach

10. fahren +sein pot. (zurechtkommen):

mit jdm gut fahren

żyć z kimś dobrze

mit jdm gut fahren

być z kogoś zadowolonym

mit etw gut fahren

być z czegoś zadowolonym

er ist mit ihm immer gut gefahren

on z nim się zawsze dobrze dogadywał pot.

zwroty:

fahren lassen (loslassen)

puszczać [f. dk. puścić]

fahren lassen (aufgeben)

zostawiać [f. dk. zostawić]

er ließ das Seil fahren und stürzte in die Tiefe

puścił linę i spadł w otchłań podn.

lass diesen Kerl doch fahren, der ist es nicht wert, dass du weiter an ihm festhältst

zostaw tego faceta, on nie jest wart tego, abyś z nim była pot.

einen fahren lassen pot.

puścić bąka pot.

II . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. przech.

1. fahren (lenken):

[etw] fahren Auto

prowadzić [coś]

[etw] fahren Auto

kierować [czymś]

[etw] fahren Fahrrad

jeździć [czymś]

er fährt einen Opel

[on] jeździ oplem

2. fahren Personen, Sachen:

fahren (befördern)

wozić

fahren (befördern)

wieźć

fahren (hinbringen)

zawozić [f. dk. zawieźć]

fahren (herbringen)

przywozić [f. dk. przywieźć]

ich fahre dich nach Hause

zawiozę cię do domu

3. fahren +sein (benutzen):

Autobahn fahren (Person)

jechać [f. dk. po‑] autostradą

4. fahren +sein (als Geschwindigkeit haben):

90 km/h fahren

jechać 90 km/h

5. fahren +haben o sein SPORT:

etw fahren (teilnehmen) Rennen

uczestniczyć w czymś

etw fahren (aufstellen) Rekord

ustanawiać [f. dk. ustanowić]

etw fahren (erzielen) Zeit

uzyskać

er ist eine gute Zeit gefahren

osiągnął dobry czas w wyścigu rajdowym

6. fahren (ablaufen lassen):

Sonderschichten fahren

organizować pracę na dodatkowych zmianach

die Produktion wird vorübergehend mit 50 % gefahren

produkcja r.ż. zostanie tymczasowo zmniejszona o 50%

7. fahren +haben o sein (zurücklegen):

fahren Straße, Umleitung

jechać [f. dk. po‑]

fahren Straße, Umleitung

przejeżdżać [f. dk. przejechać]

III . fa̱hren <fährt, fuhr, gefahren> [ˈfaːrən] CZ. cz. zwr.

der neue Wagen fährt sich gut

dobrze się jeździ nowym samochodem

auf dieser Straße fährt es sich schlecht

tą ulicą źle się jedzie

Befa̱hren <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Befahren

przejazd r.m.

„Befahren verboten“

„przejazd zabroniony”

häufiges Befahren durch Panzer kann Straßen schnell beschädigen

częsty przejazd czołgów może szybko uszkodzić nawierzchnię jezdni

befa̱hren* CZ. cz. przech. irr

1. befahren (auf etw fahren):

etw befahren Straße

jeździć po czymś

etw befahren Seeweg

żeglować po czymś

diese Straße kann man im Winter nicht befahren

po tej ulicy nie wolno jeździć zimą

die Strecke wird wenig/stark befahren

ten odcinek r.m. jest często/mało uczęszczana

2. befahren (in etw einfahren):

etw befahren Schacht, Grube

zjechać do czegoś

pro̱be|fahrenst. pis. CZ. cz. nieprzech. irr +sein CZ. cz. przech.

probefahren → Probe

Zobacz też Probe

Pro̱be <‑, ‑n> [ˈproːbə] RZ. r.ż.

1. Probe (Versuch, Test, Prüfung):

Probe

próba r.ż.

Probe

test r.m.

die Probe bestehen

wytrzymać próbę

etw Probe laufen lassen

uruchamiać [f. dk. uruchomić] coś na próbę

Probe fahren

odbyć jazdę próbną

ein Auto Probe fahren

testować [f. dk. prze‑] samochód

Probe laufen

biec [f. dk. po‑] na próbę

auf [o. zur] Probe

na próbę

jds Geduld auf die Probe stellen

wystawiać [f. dk. wystawić] czyjąś cierpliwość na próbę

er wurde auf die Probe gestellt

został wystawiony na próbę

er wurde auf Probe eingestellt

został zatrudniony na okres próbny

die Probe aufs Exempel machen

sprawdzać [f. dk. sprawdzić] teorię w praktyce

2. Probe (Warenprobe):

Probe

próbka r.ż. [towaru]

eine Probe entnehmen [o. ziehen]

pobierać [f. dk. pobrać] próbkę

der Probe entsprechend

zgodny z próbką

laut beiliegender Probe

zgodnie z załączoną próbką

kostenlose Probe

bezpłatna próbka

3. Probe (Prüfmenge, Beweis: von Blut, eines Gesteins, einer Aufführung):

Probe a. MUS, THEAT

prób[k]a r.ż.

I . ạn|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anfahren (losfahren):

anfahren

ruszać [f. dk. ruszyć] z miejsca

2. anfahren (sich nähern):

anfahren

podjeżdżać [f. dk. podjechać] bliżej

II . ạn|fahren CZ. cz. przech. irr

1. anfahren (streifen, anstoßen):

anfahren Person

potrącać [f. dk. potrącić]

anfahren Auto

najeżdżać [f. dk. najechać]

2. anfahren (liefern):

anfahren Ware

przywozić [f. dk. przywieźć]

3. anfahren (zum Ziel nehmen):

anfahren

brać [f. dk. wziąć] kurs na coś

sie fuhren München an

jechali w kierunku Monachium

wir werden die nächste Tankstelle anfahren

wjedziemy na następną stację benzynową

einen Hafen anfahren NAUT.

zawijać [f. dk. zawinąć] do portu

4. anfahren (schelten):

anfahren

besztać [f. dk. z‑]

5. anfahren TECHNOL.:

anfahren Maschine

uruchamiać [f. dk. uruchomić]

umfa̱hren*¹ [ʊm​ˈfaːrən] CZ. cz. przech. irr

1. umfahren (umkreisen):

umfahren

objechać

umfahren

opłynąć

ein Kap umfahren

opłynąć przylądek

2. umfahren (ausweichen):

umfahren Hindernis

omijać [f. dk. ominąć]

umfahren Stau

objeżdżać [f. dk. objechać]

zu̱|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zufahren (sich zubewegen):

auf jdn/etw zufahren

jechać w kierunku kogoś/czegoś

2. zufahren pot. (losfahren):

fahr zu!

ruszaj!

(fahr schneller) fahr zu, sonst kommen wir zu spät!

jedź szybciej, bo się spoźnimy!

I . e̱i̱n|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. einfahren:

einfahren (hineingelangen) (Zug, Schiff)

wjeżdżać [f. dk. wjechać] [na dworzec]

einfahren (hineingelangen) (Zug, Schiff)

zawijać [f. dk. zawinąć] do portu

2. einfahren GÓRN.:

einfahren

zjeżdżać [f. dk. zjechać]

die Bergleute sind eingefahren

górnicy r.m. l.mn. zjechali do kopalni

II . e̱i̱n|fahren CZ. cz. przech. irr

1. einfahren (kaputtfahren):

einfahren Mauer

najechać

einen Zaun einfahren

wjechać w ogrodzenie

2. einfahren (einziehen):

einfahren Antenne, Fahrgestell

wciągać [f. dk. wciągnąć]

einfahren Antenne, Fahrgestell

chować [f. dk. s‑]

das Fahrwerk einfahren AERO

wciągać [f. dk. wciągnąć] podwozie

3. einfahren (zu benutzen beginnen):

einfahren Auto

docierać [f. dk. dotrzeć]

sich auf [o. in] eingefahrenen Gleisen bewegen fig

poruszać się utorowaną drogą fig

4. einfahren (einbringen):

einfahren Getreide, Ernte

zwozić [f. dk. zwieźć]

5. einfahren (gewinnen) (Rennfahrer):

er hat schon seinen dritten Europameistertitel eingefahren

zdobył już po raz trzeci tytuł mistrza europy w wyścigach samochodowych

III . e̱i̱n|fahren CZ. cz. zwr. irr

1. einfahren (sich an ein Fahrzeug gewöhnen):

einfahren

wprawiać [f. dk. wprawić] się w jeździe

2. einfahren pot. (zur Gewohnheit werden):

das hat sich bei uns so eingefahren

tak się u nas utarło pot.

I . hịn|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinfahren (fahren):

zu jdm hinfahren

jechać [f. dk. po‑] do kogoś

2. hinfahren (streichen):

mit der Hand über etw B. hinfahren

pogłaskać [lub pogładzić] coś ręką

II . hịn|fahren CZ. cz. przech. irr (fahren)

hinfahren

zawozić [f. dk. zawieźć]

to̱t|fahren CZ. cz. przech. irr

totfahren

zabijać [f. dk. zabić]

er hat sie totgefahren

[on] przejechał ją samochodem