W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „scheihen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

sche̱i̱den: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
sche̱i̱ßen: czasownik nieprzechodni
sche̱i̱nen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik
sche̱u̱chen: czasownik przechodni
sche̱i̱tern: czasownik nieprzechodni
sche̱i̱teln: czasownik przechodni
dụrch|seihen: czasownik przechodni
belei̱hen: czasownik przechodni
gede̱i̱hen: czasownik nieprzechodni
Sche̱i̱tel: rzeczownik
Sche̱i̱ßer: rzeczownik
entwe̱i̱hen: czasownik przechodni
verze̱i̱hen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
a̱u̱f|reihen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
a̱u̱s|leihen: czasownik przechodni
entle̱i̱hen: czasownik przechodni
verle̱i̱hen: czasownik przechodni
e̱i̱n|reihen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
e̱i̱n|weihen: czasownik przechodni
sche̱i̱nbar: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek

Widzisz podobne wyniki: scheinen , scheißen , scheiden , scheiteln , scheitern , scheuchen , durchseihen , Scheißer , Scheitel , gedeihen , beleihen , Scheinehe , scheintot , Scheidung , scheinbar , einweihen , einreihen , verleihen , entleihen , ausleihen , aufreihen , verzeihen , entweihen i scheibchenweise

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

srać wulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [f. dk. olać] coś pot.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie wulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] twoje dobre rady pot.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] ! pot.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! pot.

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [f. dk. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce r.n.

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa r.ż. słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc r.m. świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] CZ. bezosob.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

sche̱u̱chen [ˈʃɔɪçən] CZ. cz. przech.

1. scheuchen (treiben, jagen):

płoszyć [f. dk. wy‑]

wypędzać [f. dk. wypędzić]

jdn/ein Tier aus der Küche scheuchen

wypłoszyć kogoś/zwierzę z kuchni

die Hühner abends ins Hühnerhaus scheuchen

zagnać wieczorem kury do kurnika

Fliegen scheuchen

wypędzić muchy

2. scheuchen pot. ([an]treiben):

jdn aus dem Bett/an die Arbeit scheuchen

wypędzić [lub wygnać] kogoś z łóżka/do pracy

er lässt sich nicht gerne scheuchen

on nie da sobą pomiatać

sche̱i̱tern [ˈʃaɪtɐn] CZ. cz. nieprzech. +sein

scheitern (Person)

ponosić [f. dk. ponieść] klęskę

scheitern (Person)

doznawać [f. dk. doznać] porażki

scheitern (Verhandlung, Plan)

nie powieść się

[an jdm/etw] scheitern

doznać [przez kogoś/coś] porażki

er scheiterte mit seinem Plan

jego plan r.m. nie powiódł się

wir sind mit unserer Initiative gescheitert

nasza inicjatywa r.ż. spełzła na niczym

die Sache war von vornherein zum Scheitern verurteilt

sprawa r.ż. była z góry skazana na niepowodzenie

eine gescheiterte Existenz

nieudana egzystencja r.ż.

etw zum Scheitern bringen

udaremniać [f. dk. udaremnić] coś

etw zum Scheitern bringen

zniweczyć [lub popsuć] coś

sche̱i̱teln [ˈʃaɪtəln] CZ. cz. przech.

sich C. die Haare scheiteln

czesać włosy z przedziałkiem

das Haar scheiteln

zrobić przedziałek we włosach

gescheitelt

[zaczesany] z przedziałkiem

dụrch|seihen CZ. cz. przech. GASTR.

durchseihen

przecedzać [f. dk. przecedzić]

wenn du klare Brühe haben willst, musst du sie durchseihen

jeżeli chcesz, aby rosół r.m. był czysty, musisz go przecedzić

belei̱hen* CZ. cz. przech. irr

gede̱i̱hen <gedeiht, gedieh, gediehen> [gəˈdaɪən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. gedeihen (sich gut entwickeln):

gedeihen Kinder, Tiere, Pflanzen

rozwijać się dobrze

2. gedeihen:

gedeihen (vorankommen) (Verhandlungen)

czynić postępy

gedeihen (Pläne, Werk)

gedeihen (Wirtschaft)

die Sache ist so weit gediehen, dass ...

sprawa r.ż. posunęła tak daleko, że...

jdm gutes gedeihen wünschen

życzyć komuś powodzenia

Sche̱i̱tel <‑s, ‑> [ˈʃaɪtəl] RZ. r.m.

1. Scheitel (Mittelscheitel, Seitenscheitel):

przedziałek r.m.

2. Scheitel MED.:

ciemię r.n.

3. Scheitel (Spitze):

wierzchołek r.m.

szczyt r.m.

vom Scheitel bis zur Sohle

od stóp do głów

4. Scheitel MATH:

wierzchołek r.m.

Sche̱i̱ßer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej. wulg.

1. Scheißer (unangenehmer Mensch):

Scheißer(in)

gnój r.m. pej. wulg.

Scheißer(in)

zasraniec r.m. pej. wulg.

2. Scheißer (jd, der nichts gilt):

Scheißer(in)

gówniarz(-ra) r.m. (r.ż.) pej. wulg.

Scheißer(in)

gnojek r.m. pej. pot.

hau ab, du blöder Scheißer!

spadaj ty głupi gówniarzu! pej. wulg.

entwe̱i̱hen* CZ. cz. przech.

profanować [f. dk. s‑]

I . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. przech.

[jdm] etw verzeihen

wybaczać [f. dk. wybaczyć] coś [komuś]

das wird er dir nie verzeihen

on ci tego nigdy nie wybaczy

ich kann es mir nicht verzeihen, dass ...

nie mogę sobie wybaczyć, że...

das ist nicht zu verzeihen

to [jest] niewybaczalne

II . verze̱i̱hen <verzeiht, verzieh, verziehen> [fɛɐ̯ˈtsaɪən] CZ. cz. nieprzech.

[jdm] verzeihen

wybaczyć [komuś]

[jdm] verzeihen

przebaczać [f. dk. przebaczyć] [komuś]

verzeihen Sie!

I . a̱u̱f|reihen CZ. cz. przech.

1. aufreihen (aufziehen):

aufreihen Perlen

nawlekać [f. dk. nawlec]

2. aufreihen (aufstellen):

aufreihen Bücher, Gegenstände

ustawiać [f. dk. ustawić]

3. aufreihen (aufzählen):

aufreihen Fakten, Daten

wymieniać [f. dk. wymienić]

II . a̱u̱f|reihen CZ. cz. zwr.

sich [vor jdm] aufreihen (Personen)

ustawiać [f. dk. ustawić] się [przed kimś] w szeregu

w szeregu

aufgereiht vor jdm stehen

stać przed kimś w szeregu

a̱u̱s|leihen CZ. cz. przech. irr

[jdm] etw ausleihen

wypożyczać [f. dk. wypożyczyć] coś [komuś]

sich C. etw [bei/von jdm] ausleihen

pożyczyć sobie coś [od kogoś]

diese Zeitung habe ich mir von einem Freund ausgeliehen

tę gazetę pożyczyłem sobie od przyjaciela

dieses Buch habe ich mir aus [o. in] der Bücherei ausgeliehen

tę książkę wypożyczyłem sobie z biblioteki

entle̱i̱hen* CZ. cz. przech. irr

wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

verle̱i̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [f. dk. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [f. dk. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [f. dk. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen podn. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość r.ż. dodaje mu sił

etw C. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

I . e̱i̱n|reihen CZ. cz. przech.

jdn unter die Dichter einreihen

zaliczać [f. dk. zaliczyć] kogoś do poetów

II . e̱i̱n|reihen CZ. cz. zwr.

sich in eine Schlange einreihen

stawać [f. dk. stanąć] w kolejce

e̱i̱n|weihen CZ. cz. przech.

1. einweihen (eröffnen):

einweihen Stadion, neue Schule

uroczyście otwierać [f. dk. otworzyć]

2. einweihen żart. pot. (erstmalig benutzen):

zakładać [f. dk. założyć ][lub używać] po raz pierwszy [f. dk. użyć]

3. einweihen (vertraut machen):

jdn [in etw B.] einweihen

wtajemniczać [f. dk. wtajemniczyć] kogoś [w coś]

sie ist eingeweiht

ona jest wtajemniczona

I . sche̱i̱nbar PRZYM.

scheinbar Gegensatz, Wiederspruch:

der Widerspruch besteht nur scheinbar

istnieje tylko pozorna sprzeczność r.ż.

II . sche̱i̱nbar PRZYSŁ. pot.

scheinbar klar, einfach:

er hörte scheinbar interessiert zu

[on] słuchał z udawanym zainteresowaniem

ist er schon weg? – scheinbar

już go nie ma? – najwidoczniej

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski