Tłumaczenia dla hasła „sparowaÄ“ w polsko » niemiecki słowniku

sparować <‑ruje> [sparovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. sparować SPORT:

sparować

parieren

sparować cios

einen Schlag parieren

2. sparować TECHNOL. (poddać coś działaniu pary):

sparować

dämpfen

sparować

dünsten

I . separować <‑ruje> [separovatɕ] CZ. cz. przech.

1. separować < f. dk. od‑> podn. (oddzielać):

separować kogoś/coś od kogoś/czegoś

jdn/etw von jdn/etw isolieren [o. absondern]

2. separować PR.:

separować małżeństwo

trennen

II . separować <‑ruje> [separovatɕ] CZ. cz. zwr.

separować się od kogoś/czegoś

sich B. von jdm/etw absondern [o. fern halten]

wparować [fparovatɕ] f. dk., wparowywać [fparovɨvatɕ] <‑owuje; cz. prz. ‑owuj> CZ. cz. nieprzech. pot. (szybko wejść)

wparować

hineinstürzen pot.

wparować

hineinstürmen pot.

wparował do klasy jak szalony

er stürzte wie ein Verrückter r.m. ins Klassenzimmer hinein pot.

wparował do klasy jak szalony

er flog buchstäblich ins Klassenzimmer hinein pot.

spartiata <D. ‑ty, l.mn. ‑iaci> [spartjata] RZ. r.m. HIST.

spartiata

Spartiat(in) r.m. (r.ż.)

I . odparować [otparovatɕ] f. dk., odparowywać [otparovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech.

1. odparować (oddzielać):

odparować roztwór, wodę

verdunsten

odparować roztwór, wodę

verdampfen

2. odparować (bronić się):

odparować cios, atak

abwehren

3. odparować (odrzucać):

odparować zarzuty

zurückweisen

odparować komuś

jdm schlagfertig parieren [o. antworten]

II . odparować [otparovatɕ] f. dk., odparowywać [otparovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. nieprzech.

odparować (ulatniać się) (wilgoć, woda)

verdampfen

zaparować <‑ruje> [zaparovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zaparować

beschlagen

szyby zaparowały

die Scheiben r.ż. l.mn. beschlugen [o. liefen an]

zaparowane okulary

beschlagene Brille r.ż.

naparować [naparovatɕ] f. dk., naparowywać [naparovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech.

naparować CHEM., TECHNOL.

bedampfen

I . wyparować [vɨparovatɕ] f. dk., wyparowywać [vɨparovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. (usuwać)

wyparować wodę

verdampfen

II . wyparować [vɨparovatɕ] f. dk., wyparowywać [vɨparovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. nieprzech.

1. wyparować:

wyparować (ulotnić się) (woda)

verdampfen

wyparować (ulotnić się) (woda)

verdunsten

2. wyparować tylko dk. przen.:

wyparować (zniknąć) (przedmiot, osoba)

sich B. in Luft auflösen przen.

wyparować (zniknąć) (przedmiot, osoba)

verduften pot.

Zobacz też parować

I . parować <‑ruje> [parovatɕ] CZ. cz. przech.

1. parować < f. dk. od‑> (odpierać):

parować cios, uderzenie, atak

parieren

parować cios, uderzenie, atak

abwehren

parować argumenty, zarzuty

zurückweisen

2. parować (gotować na parze):

parować ziemniaki

dämpfen

parować ziemniaki

dünsten

II . parować <‑ruje> [parovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. parować < f. dk. wy‑>:

parować (przechodzić w stan gazowy) (ciecz)

verdampfen

2. parować:

parować (wydzielać parę) (ziemia, zupa)

dampfen

sparodiować [sparodjovatɕ]

sparodiować f. dk. od parodiować

Zobacz też parodiować

parodiować <‑iuje; f. dk. s‑> [parodjovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

parodiować

parodieren

parodiować czyjeś przemówienie

jds Rede parodieren

sparaliżować [sparaliʒovatɕ]

sparaliżować f. dk. od paraliżować

Zobacz też paraliżować

paraliżować <‑żuje; f. dk. s‑> [paraliʒovatɕ] CZ. cz. przech.

1. paraliżować (powodować paraliż):

paraliżować człowieka, część ciała

lähmen

paraliżować człowieka, część ciała

paralysieren

2. paraliżować przen. (pozbawiać możliwości działania):

paraliżować plany, zamiary

behindern

paraliżować plany, zamiary

lähmen

paraliżować zapał

schwächen

paraliżować zapał

lähmen

strach zupełnie go sparaliżował

die Angst r.ż. hat ihn völlig paralysiert [o. gelähmt] podn.

paraliżujący strach

lähmende Furcht r.ż.