Tłumaczenia dla hasła „spiro“ w polsko » niemiecki słowniku

spiąć [spjoɲtɕ]

spiąć f. dk. od spinać

Zobacz też spinać

I . spinać <‑na; f. dk. spiąć> [spinatɕ] CZ. cz. przech.

1. spinać (łączyć):

spinać kartki

zusammenheften

2. spinać (wiązać):

spinać włosy

zusammenbinden

zwroty:

ktoś jest spięty

jd ist angespannt

II . spinać <‑na; f. dk. spiąć> [spinatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spinać (wiązać się):

spinać się paskiem

sich B. mit einem Gürtel umbinden

2. spinać pot. (mobilizować się):

spinać się do czegoś

sich B. zu etw zusammenreißen pot.

spicz [spitʃ] RZ. r.m.

spicz → speech

Zobacz też speech

speech <D. ‑u, l.mn. ‑e> [spitʃ] RZ. r.m. podn. (przemówienie)

speech

Rede r.ż.

speech

Speech r.m. lub r.ż.

wygłosić speech

eine Rede halten

spiec [spjets]

spiec f. dk. od spiekać

Zobacz też spiekać

I . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. przech.

1. spiekać (zbyt mocno przypiec, opalić):

spiekać ciasto, mięso, plecy

verbrennen

2. spiekać (wysuszyć):

spiekać

austrocknen

spiekać

ausdorren

spieczone wargi

ausgetrocknete [o. aufgesprungene] Lippen r.ż. l.mn.

3. spiekać zwykle cz. ndk. TECHNOL.:

spiekać

sintern

II . spiekać <‑ka; spiec> [spjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spiekać (opalić się):

spiekać

[stark] braun werden

2. spiekać TECHNOL.:

spiekać

agglomerieren

spiekać

fritten

spiek <D. ‑u, l.mn. ‑i> [spjek] RZ. r.m. TECHNOL.

spiek

Agglomerat r.n.

spiek

Fritte r.ż.

spiek

Sinter r.m.

spisa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [spisa] RZ. r.ż. HIST.

spisa

Spieß r.m.

spity [spitɨ] PRZYM. pot.

spity

besoffen pot.

spirant <D. ‑u, l.mn. ‑y> [spirant] RZ. r.m. JĘZ.

spirant

Spirant r.m.

spirant

Spirans r.ż.

spirala <D. ‑li, l.mn. ‑le> [spirala] RZ. r.ż.

1. spirala (linia):

spirala

Spirale r.ż.

spirala

Spirallinie r.ż.

2. spirala TECHNOL. (spirala grzejna):

spirala

Heizspirale r.ż.

3. spirala:

spirala MAT., LOT.

Spirale r.ż.

4. spirala MED.:

spirala

Spirale r.ż.

spichlerz [spixleʃ], spichrz [spixʃ] RZ. r.m. <D. ‑a, l.mn. ‑e> ROLN.

spichlerz

Speicher r.m.

I . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. spierać zwykle f. dk. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pot. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater r.m. versohlte den Sohn mit dem Gürtel pot.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pot.

II . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw C. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich B. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pot.

sich B. schlagen

spiżowy [spiʒovɨ] PRZYM.

spiżowy

bronzen

spiżowy

erzen podn.

brama spiżowa

Bronzetor r.n.

spiżowy charakter przen.

eiserner Charakter r.m.