Tłumaczenia dla hasła „uberbrechen“ w niemiecko » polski słowniku

unterbrẹchen* [ʊntɐ​ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. unterbrechen (bewirken, dass jd etw innehält):

[jdn] unterbrechen

przerywać [f. dk. przerwać] [komuś]

[jdn] unterbrechen (innehalten) Arbeit, Fahrt

przerwać

entschuldigen Sie, wenn ich Sie unterbreche

przepraszam, że panu/pani przerywam

2. unterbrechen (vorübergehend stilllegen):

unterbrechen Leitung, Stromzufuhr

przerywać [f. dk. przerwać]

I . erbrẹchen CZ. cz. nieprzech. irr (sich übergeben)

erbrechen

wymiotować [f. dk. z‑]

bis zum Erbrechen pot.

obrzydliwy

bis zum Erbrechen pot.

odrażający

II . erbrẹchen CZ. cz. przech. irr

1. erbrechen (ausspucken):

erbrechen Essen, Brei

zwymiotować

2. erbrechen podn. Schloss:

erbrechen

wyłamać

3. erbrechen alt Siegel:

erbrechen

naruszyć

verbrẹchen <verbricht, verbrach, verbrochen> CZ. cz. przech. żart. pot.

verbrechen

przeskrobać pot.

was hat er denn wieder verbrochen?

cóż on znowu przeskrobał?

was habe ich denn jetzt schon wieder verbrochen?

cóż za przestępstwo znowu popełniłem? fig

wer hat diesen Salat verbrochen?

kto popełnił tę sałatkę? żart.

Verbrẹchen <‑s, ‑> RZ. r.n.

Verbrechen

zbrodnia r.ż.

Verbrechen

[ciężkie] przestępstwo r.n.

ein Verbrechen aufklären

wyjaśnić przestępstwo

das organisierte Verbrechen

przestępstwo zorganizowane

schweres Verbrechen

ciężkie przestępstwo

ein Verbrechen an jdm verüben

dopuścić się zbrodni na kimś [lub wobec kogoś]

ein Verbrechen begehen

popełnić zbrodnię

I . zerbrẹchen* CZ. cz. przech. irr

zerbrechen

tłuc [f. dk. s‑]

zerbrechen

rozbijać [f. dk. rozbić]

zwroty:

sich den Kopf [über etw] zerbrechen

łamać sobię głowę [nad czymś] fig

II . zerbrẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zerbrechen:

zerbrechen (in Stücke zerfallen) (Vase)

stłuc się

2. zerbrechen fig:

zerbrechen (auseinander gehen) (Ehe)

rozsypywać [f. dk. rozsypać] się fig pot.

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen

ich małżeństwo r.n. rozpadło się przez drobnostki pot.

er ist an der Trennung seelisch zerbrochen podn.

przez to rozstanie [lub tę separację] rozsypał się psychicznie fig

überbu̱chen* CZ. cz. przech.

überbuchen

zarezerwować [lub sprzedać] więcej miejsc niż jest dostępnych

überre̱i̱chen* [yːbɐ​ˈraɪçən] CZ. cz. przech. (feierlich einhändigen)

überreichen Hauptpreis, Urkunde, Auszeichnung

wręczać [f. dk. wręczyć]

überreicht von ...

wręczony przez...