Tłumaczenia dla hasła „unstoren“ w niemiecko » polski słowniku

entstö̱ren* CZ. cz. przech.

entstören RADIO, TELEK., TECHNOL. Radioempfänger

usuwać [f. dk. usunąć] zakłócenia

ụngeboren PRZYM.

ungeboren

nienarodzony

zerstö̱ren* CZ. cz. przech.

1. zerstören (kaputtmachen):

zerstören Gebäude

burzyć [f. dk. z‑]

2. zerstören (zunichte machen):

zerstören Hoffnungen

odbierać [f. dk. odebrać]

zerstören Träume

niszczyć [f. dk. z‑]

zerstören Pläne

niweczyć [f. dk. z‑]

zerstören Ehe

rozbijać [f. dk. rozbić]

zwroty:

er ist am Boden zerstört

[on] jest złamany

verstö̱ren* CZ. cz. przech.

verstören

zmieszać

verstören

wyprowadzić z równowagi

ạngeboren PRZYM. a. MED.

angeboren Behinderung, Krankheit

wrodzony

der Herzfehler ist angeboren

ta wada r.ż. serca jest wrodzona

die angeborenen Instinkte

wrodzone instynkty r.m. l.mn.

gescho̱ren [gə​ˈʃoːrən] CZ. cz. przech.

geschoren pp von scheren

Zobacz też scheren , scheren

I . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] CZ. cz. przech.

was schert mich das?

co mnie to obchodzi?

II . sche̱ren² <schert, scherte, geschert> [ˈʃeːrən] CZ. cz. zwr. pot.

1. scheren (sich kümmern):

sich nicht um jdn/etw scheren

nie troszczyć [f. dk. za‑] się o kogoś/coś

sie scherte sich nicht darum, was er sagte

nie obchodziło ją to, co [on] powiedział

scher dich nicht um Dinge, die dich nichts angehen

nie przejmuj się sprawami, które ciebie nie dotyczą

sich keinen Pfifferling um etwas scheren

nie interesować się czymś w najmniejszym stopniu

2. scheren (fortgehen):

scher dich endlich ins Bett

idź [lub pakuj się pot. ] wreszcie do łóżka

scher dich zum Teufel!

wynoś się do diabła! pot.

scher dich zum Teufel!

idź w diabły [lub do diabła] ! pot.

sche̱ren¹ <schert, schor, geschoren> [ˈʃeːrən] CZ. cz. przech.

1. scheren (durch Schneiden kürzen):

scheren Tier, Pudel, Hecke

strzyc [f. dk. o‑ lub przy‑]

scheren Rasen

kosić [f. dk. s‑]

scheren Tuch, Teppich

przycinać [f. dk. przyciąć]

alles über einen Kamm scheren

traktować wszystko jednakowo

alles über einen Kamm scheren

mierzyć wszystko jedną miarą

2. scheren (abschneiden):

sich C. den Bart scheren

przystrzyc sobie brodę

kurz geschorenes Haar

krótko ostrzyżone włosy r.m. l.mn.

I . ụnstreitig PRZYM.

unstreitig

bezsporny

II . ụnstreitig PRZYSŁ.

unstreitig

bezspornie

unstreitig feststehen

nie ulegać wątpliwości

erfrọren CZ. cz. nieprzech.

erfroren pp von erfrieren

Zobacz też erfrieren

erfri̱e̱ren* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. erfrieren:

erfrieren (eingehen) (Pflanze)

marznąć [f. dk. z‑]

2. erfrieren:

erfrieren (sterben) (Person, Tier)

zamarznąć

erfroren

zamarznięty

3. erfrieren (absterben):

ihm sind die Finger/Zehen erfroren

odmroził sobie palce u rąk/nóg

I . gefro̱ren [gə​ˈfroːrən] CZ. cz. nieprzech., bezosob. irr

gefroren pp von frieren

II . gefro̱ren [gə​ˈfroːrən] CZ. cz. nieprzech. irr

gefroren pp von gefrieren

III . gefro̱ren [gə​ˈfroːrən] PRZYM.

gefroren

zamarznięty

gefroren

[za]mrożony

hart gefroren Boden

mocno zmarznięty

Zobacz też gefrieren , frieren

gefri̱e̱ren* [gə​ˈfriːrən] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

gefrieren

zamarzać [f. dk. zamarznąć]

I . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. frieren +haben:

frieren (Mangel an Wärme empfinden) (Mensch, Tier)

marznąć [f. dk. z‑]

ich friere

zimno mi

ich friere an den Zehen

zimno mi w palce u nóg

ich habe an den Füßen/Händen gefroren

zmarzły mi nogi/ręce

wie ein Schneider frieren pot.

zmarznąć na kość pot.

2. frieren +sein:

frieren (hart werden) (Wasser, Boden)

zamarzać [f. dk. zamarznąć]

II . fri̱e̱ren <friert, fror, gefroren> [ˈfriːrən] CZ. bezosob. +haben

1. frieren (unter den Gefrierpunkt sinken):

es friert

[jest] mroźno

es friert

mróz r.m. bierze pot.

es hat heute Nacht gefroren

dziś w nocy chwycił mróz

2. frieren (das Gefühl der Kälte haben):

es friert mich, mich friert

zimno mi

es friert mich, mich friert

marznę

I . schmo̱ren [ˈʃmoːrən] CZ. cz. przech.

schmoren Braten:

schmoren

dusić

II . schmo̱ren [ˈʃmoːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. schmoren:

schmoren (garen) (Braten)

dusić się

jdn schmoren lassen pot.

pozostawiać [f. dk. pozostawić] kogoś w niepewności

jdn in seinem eigenen Saft [o. Fett] schmoren lassen

pozostawić kogoś samemu sobie

2. schmoren pot. (schwitzen):

in der Sonne schmoren

smażyć się na słońcu pot.

I . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verloren pp von verlieren

II . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYM.

1. verloren (rettungslos, hoffnungslos):

verloren Menschen

stracony

verloren Menschen

zgubiony r.m.

auf verlorenem Posten stehen

stać [lub być] na przegranej pozycji

der verlorene Sohn a. podn.

syn r.m. marnotrawny

2. verloren fig (hilflos, verlassen):

verloren Person

bezradny

verloren Person

zagubiony

3. verloren (vergeblich):

verloren Mühe

daremny

verloren Mühe

próżny

III . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYSŁ.

1. verloren (verlassen):

verloren aussehen, sich fühlen

bezradnie

2. verloren (nicht mehr zu finden):

verloren gehen (Brief)

ginąć [f. dk. za‑]

Zobacz też verlieren

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [f. dk. z‑]

du hast hier nichts verloren! pot.

nie masz tu nic do szukania! pot.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! pot.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? pot.

czego tutaj szukasz? pot.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen pot.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [f. dk. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [f. dk. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej r.m.

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze r.n.

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [f. dk. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

an Bedeutung C. verlieren

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot r.m. obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs r.m. spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [f. dk. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [f. dk. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas r.m. nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [f. dk. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

a̱u̱serkoren [ˈaʊsɛɐ̯koːrən] PRZYM. podn.

dazu auserkoren sein, etw zu tun

być predestynowanym do wykonywania czegoś

er ist von Gott dazu auserkoren, uns zu erlösen

[on] jest wybrany przez Boga do tego, aby nas zbawić