Tłumaczenia dla hasła „unterescheiden“ w niemiecko » polski słowniku

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [f. dk. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [f. dk. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [f. dk. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [f. dk. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

ụnbescheiden PRZYM.

unbescheiden

nieskromny

unterschi̱e̱den CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

unterschieden pp von unterscheiden

Zobacz też unterscheiden

I . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech. irr

1. unterscheiden (differenzieren):

unterscheiden Pflanzen, Tierarten

wyróżniać [f. dk. wyróżnić]

2. unterscheiden (auseinander halten):

unterscheiden Farben, Gattungen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

etw von etw unterscheiden

odróżniać [f. dk. odróżnić] coś od czegoś

sie sind schwer zu unterscheiden

trudno ich [lub je] odróżnić

woran kann man sie unterscheiden?

po czym można ich [f. dk. je] odróżnić?

II . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. irr

zwischen verschiedenen Dingen unterscheiden

rozróżniać [f. dk. rozróżnić] pomiędzy różnymi rzeczami

III . untersche̱i̱den* [ʊntɐ​ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr. irr

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się [czymś]

sich [in etw C.] unterscheiden (Personen, Tiere)

różnić się od kogoś/czegoś [czymś]

sie unterscheiden sich in fast nichts voneinander

prawie niczym się od siebie nie różnią

untersche̱i̱dbar PRZYM.

unterscheidbar

odróżnialny

etw ist [leicht/kaum/schwer] unterscheidbar

coś jest [łatwe/prawie niemożliwe/trudne] do odróżnienia

Untersche̱i̱dung <‑, ‑en> [--​ˈ--] RZ. r.ż.

Unterscheidung

rozróżnienie r.n.

Unterscheidung

odróżnienie r.n.

Unterscheidungen treffen

rozróżniać [f. dk. rozróżnić]

Unterscheidungen treffen

odróżniać [f. dk. odróżnić]

I . entsche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entscheiden (beschließen):

über etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] o czymś

entscheiden, dass/ob/wann ...

decydować [f. dk. z‑] , że/czy/kiedy...

für jdn entscheiden

decydować [f. dk. z‑] za kogoś

er hat darüber nicht zu entscheiden

on nie decyduje w tej sprawie

2. entscheiden PR.:

in der Sache hat das Oberste Gericht entschieden

w tej sprawie wyrok wydał sąd r.m. najwyższy

II . entsche̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

1. entscheiden (klären):

entscheiden Fall

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

entscheiden Streit

rozstrzygać [f. dk. rozstrzygnąć]

ich habe das nicht zu entscheiden

ja tu [lub w tej sprawie] nie decyduję

die Sache ist bereits entschieden

ta sprawa r.ż. została już rozstrzygnięta

2. entscheiden (gewinnen):

etw für sich entscheiden

wygrać coś

das Spiel ist entschieden

mecz r.m. jest rozstrzygnięty

III . entsche̱i̱den* CZ. cz. zwr. irr (beschließen)

sich für etw entscheiden

decydować [f. dk. z‑] się na coś

Zobacz też entschieden

I . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

entschieden pp von entscheiden

II . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYM.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden Befürworter

zdecydowany

ein entschiedener Gegner der Todesstrafe

zdecydowany przeciwnik r.m. kary śmierci

2. entschieden (eindeutig):

entschieden Ablehnung

kategoryczny

entschieden Befürwortung

całkowity

entschieden Stellungnahme, Widerlegung

jednoznaczny

III . entschi̱e̱den [ɛnt​ˈʃiːdən] PRZYSŁ.

1. entschieden (entschlossen):

entschieden ablehnen

kategorycznie

2. entschieden (eindeutig):

das ist mir entschieden zu teuer

to dla mnie stanowczo za drogie

versche̱i̱den* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

verscheiden

odchodzić [f. dk. odejść] [z tego świata] podn.

Ụnterlegscheibe <‑, ‑n> [ˈ-----] RZ. r.ż. TECHNOL.

Unterlegscheibe

podkładka r.ż.

I . beschei̱den*² [bə​ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech. irr

1. bescheiden form (entscheiden):

bescheiden Antrag

rozstrzygnąć

etw positiv bescheiden

rozpatrzyć coś pozytywnie

etw abschlägig bescheiden

odrzucić coś

das Gesuch wurde abschlägig beschieden

prośba r.ż. została rozpatrzona odmownie

2. bescheiden podn. (zuteil werden lassen):

jdm beschieden sein

być komuś przeznaczonym [lub sądzonym] alt

II . beschei̱den*² [bə​ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr. irr podn. (sich begnügen)

sich mit etw bescheiden

zadowolić się czymś

unterstạnden CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

unterstanden pp von unterstehen

Zobacz też unterstehen

I . unterste̱hen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. unterstehen (unterliegen):

unterstehen

podlegać

ständiger Beobachtung unterstehen

podlegać stałej obserwacji

das untersteht keinem Zweifel

to nie ulega wątpliwości

2. unterstehen (untergeben sein):

jdm/einer Sache unterstehen

podlegać komuś/czemuś

ihm unterstehen zehn Mitarbeiter

podlega mu dziesięciu pracowników

jdm unterstehen WOJSK.

być czyimś podwładnym

II . unterste̱hen* CZ. cz. zwr. irr

untersteh dich [ja nicht]!

nie pozwalaj sobie za dużo!

was unterstehen Sie sich?

na co pan/pani sobie pozwala?

sich unterstehen etw zu tun

ważyć się coś zrobić

ụnter|mischen [ʊntɐ​ˈmɪʃn] CZ. cz. przech.

untermischen

zmieszać

Ụnterschenkel <‑s, ‑> RZ. r.m. ANAT.

Unterschenkel

podudzie r.n.

Unterschenkel

goleń r.m.