W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „upomnieni“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

upomnienie: rzeczownik
upomnieć
napomnienie: rzeczownik
wspomnienie: rzeczownik
zapomnienie: rzeczownik
upodobnienie: rzeczownik
upoważnienie: rzeczownik
przypomnienie: czasownik
wspomnieniowy: przymiotnik i przysłówek
uposażenie: rzeczownik
zaplemnienie: rzeczownik
upominać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
upominek: rzeczownik
napomnieć
wspomnieć
wypominać: czasownik przechodni
zapomnieć
upodlenie: rzeczownik
upojenie: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: upomnienie , upomnieć , zapomnienie , wspomnienie , napomnienie , upoważnienie , upodobnienie , wspomnieniowy , przypomnienie , uposażenie , zaplemnienie , upojenie , upodlenie , zapomnieć , wypomnieć , wspomnieć , napomnieć , upominek i upominać

upomnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [upomɲeɲe] RZ. r.n.

1. upomnienie (uwaga):

Ermahnung r.ż.

Verweis r.m.

udzielać komuś upomnienia

jdm einen Verweis erteilen

otrzymać upomnienie

einen Verweis bekommen [o. erhalten]

2. upomnienie ADM. (pismo):

Mahnschreiben r.n.

Mahnung r.ż.

upomnieć [upomɲetɕ]

upomnieć f. dk. od upominać

Zobacz też upominać

I . upominać <‑na; f. dk. upomnieć> [upominatɕ] CZ. cz. przech. (zwracać uwagę)

II . upominać <‑na; f. dk. upomnieć> [upominatɕ] CZ. cz. zwr.

1. upominać (dopominać się):

upominać się o coś

etw fordern [o. anmahnen]

2. upominać podn. (wstawiać się):

upominać się o kogoś [lub za kimś]

sich B. für jdn einsetzen

upominać się o kogoś [lub za kimś]

für jdn eintreten

napomnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [napomɲeɲe] RZ. r.n.

1. napomnienie podn. (upomnienie):

napomnienie

Ermahnung r.ż.

poprawił się dopiero po moim napomnieniu

er hat sich erst nach meiner Ermahnung gebessert

2. napomnienie (monit):

napomnienie

Mahnung r.ż.

przysłano jej napomnienie z biblioteki

sie bekam eine Mahnung von der Bibliothek

wspomnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [fspomɲeɲe] RZ. r.n.

1. wspomnienie (wspominanie: dzieciństwa):

wspomnienie

Erinnerung r.ż.

2. wspomnienie (napomknięcie):

wspomnienie

Erwähnung r.ż.

na samo wspomnienie o tym

schon beim bloßen Gedanken daran

na samo wspomnienie o tym

schon bei der bloßen Erwähnung davon

3. wspomnienie LIT.:

wspomnienie

Memoiren l.mn.

wspomnienie

[Lebens]erinnerungen r.ż. l.mn.

zapomnienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [zapomɲeɲe] RZ. r.n.

1. zapomnienie (niepamięć):

zapomnienie

Vergessen r.n.

pójść [lub odejść] w zapomnienie

in Vergessenheit geraten

wydobyć kogoś z zapomnienia

jdn dem Vergessen entreißen [o. vor dem Vergessen bewahren]

2. zapomnienie (roztargnienie):

zapomnienie

Vergesslichkeit r.ż.

upodobnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [upodobɲeɲe] RZ. r.n.

1. upodobnienie (stanie się podobnym):

upodobnienie córki do matki

die Angleichung r.ż. der Tochter an die Mutter

2. upodobnienie JĘZ.:

upodobnienie

Assimilation r.ż.

upodobnienie pod względem dźwięczności

Stimmassimilation r.ż.

upodobnienie pod względem dźwięczności

Assimilation in Bezug auf die Stimmhaftigkeit

upoważnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [upovaʒɲeɲe] RZ. r.n. PR.

upoważnienie

Ermächtigung r.ż.

upoważnienie

Vollmacht r.ż.

upoważnienie

Prokura r.ż.

upoważnienie do czegoś

Ermächtigung zu etw

upoważnienie do zrobienia czegoś

Ermächtigung, etw zu tun

robić coś z czyjegoś upoważnienia

etw mit jds Vollmacht [o. in jds Auftrag] tun

przypomnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃɨpomɲeɲe] CZ. r.n.

przypomnienie o czymś

die Erinnerung r.ż. an etw B.

przypomnienie o zapłaceniu rachunku

Mahnung r.ż.

wspomnieniowy [fspomɲeɲovɨ] PRZYM.

wspomnieniowy

Erinnerungs-

wspomnieniowy charakter powieści

der Erinnerungscharakter r.m. des Romans

uposażenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [uposaʒeɲe] RZ. r.n. ADM.

uposażenie

Gehalt r.n.

uposażenie

Bezüge l.mn.

uposażenie pracownika

Mitarbeitergehalt r.n.

zaplemnienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zaplemɲeɲe] RZ. r.n. BIOL.

zaplemnienie

Befruchtung r.ż.

zaplemnienie

Bestäubung r.ż.

I . upominać <‑na; f. dk. upomnieć> [upominatɕ] CZ. cz. przech. (zwracać uwagę)

II . upominać <‑na; f. dk. upomnieć> [upominatɕ] CZ. cz. zwr.

1. upominać (dopominać się):

upominać się o coś

etw fordern [o. anmahnen]

2. upominać podn. (wstawiać się):

upominać się o kogoś [lub za kimś]

sich B. für jdn einsetzen

upominać się o kogoś [lub za kimś]

für jdn eintreten

upominek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [upominek] RZ. r.m. podn.

Mitbringsel r.n. pot.

Andenken r.n.

otrzymać coś w upominku od kogoś

etw als Andenken von jdm erhalten

napomnieć [napomɲetɕ]

napomnieć f. dk. od napominać

Zobacz też napominać

napominać <‑na; f. dk. napomnieć> [napominatɕ] CZ. cz. przech. podn.

wiele razy musiała ją napominać, żeby posprzątała

sie musste sie oft zum Aufräumen ermahnen

wspomnieć [fspomɲetɕ]

wspomnieć f. dk. od wspominać

Zobacz też wspominać

I . wspominać <‑na; f. dk. wspomnieć> [fspominatɕ] CZ. cz. przech.

1. wspominać (przypominać sobie):

wspominać kogoś/coś

sich B. an jdn/etw erinnern

wspominać kogoś/coś

an jdn/etw zurückdenken

wspomnisz moje słowa pot.

du wirst noch an meine Worte [o. mich] denken

wspomnisz moje słowa pot.

du wirst dich noch daran erinnern, was ich dir gesagt habe

2. wspominać (napomykać):

II . wspominać <‑na; f. dk. wspomnieć> [fspominatɕ] CZ. cz. nieprzech. (napomykać)

wspominać o czymś

etw beiläufig [o. nebenbei] erwähnen

[wyżej] wspomniany

oben erwähnt [o. genannt]

nie wspominając o kosztach

abgesehen von den Kosten

wypominać <‑na> [vɨpominatɕ], wypomnieć [vɨpomɲetɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

wypominać komuś coś

jdm etw vorhalten

wypominać komuś coś

jdm Vorwürfe wegen etw machen

zapomnieć [zapomɲetɕ]

zapomnieć f. dk. od zapominać

Zobacz też zapominać

I . zapominać <‑na; f. dk. zapomnieć> [zapominatɕ] CZ. cz. przech.

1. zapominać (nie pamiętać):

zapominać o czymś

nigdy ci tego nie zapomnę!

das werde ich dir nie vergessen!

na śmierć zapomniałem

ich habe es völlig vergessen

zapomnieć o bożym świecie

die ganze Welt vergessen

zapomniał wół jak cielęciem był przysł.

man bedenke, dass man auch einmal jung war

2. zapominać (zostawiać):

liegen [o. stehen] lassen

II . zapominać <‑na; f. dk. zapomnieć> [zapominatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zapominać (tracić umiejętność):

zapomnieć niemieckiego/pływania

sein Deutsch/das Schwimmen verlernen

2. zapominać (zaniedbywać):

vernachlässigen

zapominać o rodzicach

die Eltern vernachlässigen

III . zapominać <‑na; f. dk. zapomnieć> [zapominatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

sich B. vergessen

zapomniał się w złości i uderzył go w twarz

er vergaß sich vor Wut und schlug ihm ins Gesicht

upodlenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [upodleɲe] RZ. r.n. podn.

Erniedrigung r.ż.

Entwürdigung r.ż.

upojenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [upojeɲe] RZ. r.n. podn.

Rausch r.m.

Trunkenheit r.ż.

upojenie alkoholowe MED.

Alkoholrausch r.m.

upojenie zmysłów

Sinnesrausch r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski